پرونده کشتار در رامهرمز روی میز دادگاه

پرونده کشتار در رامهرمز درحالی چهارشنبه هفته جاری مورد رسیدگی قرار می‌گیرد که قاتلان اصلی کشته شده‌اند و دوبرادر آنها به محاربه متهم شده‌اند.  این جنایت که در مجموع هفت‌کشته بر جا گذاشت، پنجم‌تیر سال گذشته رقم خورد، اما جرقه آن از سال‌ها پیش زده شده بود.

خانواده «کردزنگنه» که در خانه‌ای در نزدیکی پارک شقایق رامهرمز سکونت داشتند از سال‌ها قبل به‌خاطر ٦٢متر از حیاطی که قبلا جزو ملکشان بود با همسایه خود دچار اختلاف شدند. آنها مدعی بودند همسایه حیاط را تصرف کرده است، حال آنکه همسایه این خانواده ادعا می‌کرد این زمین را به مبلغ ٢٤هزارتومان خریده است.

اختلافات دوخانواده سبب شد آنها پرونده‌هایی را در مراجع قضایی تشکیل دهند، اما درنهایت دوبرادر از خانواده کردزنگنه به نام‌های «کیومرث» و «امید» وقتی دیدند راه به جایی نمی‌برند، تصمیم گرفتند دست به جنایت بزنند. آنها ابتدا دوقبضه کلاشینکف و کلت و تعداد زیادی فشنگ تهیه کردند. سپس از خودشان فیلم گرفتند و در این فیلم انگیزه‌شان را از تصمیم مرگبار خود اعلام کردند. دوبرادر روز حادثه سوار بر موتورسیکلت مقابل خانه همسایه‌شان رفتند و سه‌برادر را به قتل رساندند و فردی دیگر را زخمی کردند.

در همین اثنا یکی از همسایه‌ها که با شنیدن صدای تیراندازی از خانه بیرون آمده بود و همچنین مردی رهگذر هدف گلوله برادران قرار گرفتند و با مرگ این دونفر تعداد مقتولان به پنج‌نفر رسید.  امید و کیومرث بعد از این کشتار به‌سرعت فرار کردند و به نمایشگاه اتومبیل یکی از مقتولان رفتند و در آنجا نیز تیراندازی کردند. پلیس که از این وقایع مطلع شده بود، سعی کرد مردان مسلح را وادار به تسلیم کند، اما دوبرادر حاضر نشدند اسلحه خود را زمین بگذارند و درنهایت هردو با شلیک پلیس از پا درآمدند. پس از آن تحقیقات جنایی پیرامون این قتل‌عام آغاز شد. در همین اثنا یکی از برادران قاتلان به نام آرش به تهران گریخت.

او در گفت‌وگو با روزنامه «شرق» مدعی شد جانش در خطر است و امکان دارد خانواده مقتولان درصدد خونخواهی بربیایند. آرش همچنین به خبرنگار ما گفت خبر نداشت کیومرث و امید چه نقشه‌ای در سر دارند. آرش توضیح داد: «من چندسالی است در خانه پدری زندگی نمی‌کنم. صبح روز حادثه به آنجا رفتم. یکی از برادرانم یک‌قوطی کبریت به من داد که آن را با چسب نواری مهروموم کرده بود. او گفت کارت حافظه در قوطی است و در آن فیلم حرف‌هایی زده ‌است. او از من خواست وقتی به تهران رسیدم آن را به خبرنگاران بدهم. از قبل قرار بود من در آن روز به تهران بیایم تا به دفتر دادستان کل بروم و پیگیر پرونده و شکایتمان باشم. پس از آن با دوچرخه‌ام به شهرداری رفتم و در آنجا شهردار را دیدم و کارهای مربوط‌به ملکمان را پیگیری کردم تا اینکه بالاخره متوجه شدم چه اتفاقی افتاده است. به گفته مسوولان برادران من دوقبضه کلاشینکف، دوکلت و ٦٠٠گلوله فشنگ داشتند و اگر می‌خواستند می‌توانستند کشتار جمعی راه بیندازند، اما چنین کاری نکردند و فقط دوجا را هدف گلوله قرار دادند که از شانس بد افرادی هم مورد اصابت قرار گرفتند.»

در فیلمی که آرش در اختیار خبرنگار ما قرار داد کیومرث -یکی از عاملان کشتار- می‌گوید: «حق ما مرگ نبود. ما داشتیم زندگی‌مان را می‌کردیم. کارگر ساده بودیم و به کسی کاری نداشتیم. مردم خودشان باید در مورد ما قضاوت کنند. از مسوولان می‌خواهیم چنین مسایلی را دست‌کم نگیرند. ماجرای ما را دست‌کم گرفتند و آخرش این اتفاق افتاد. ما آخرین ساعات زندگی‌مان را می‌گذرانیم و از همه حلالیت می‌طلبیم. نمی‌دانیم سرنوشتمان چه خواهد شد و در ٤٨ یا ٧٢ساعت آینده چه اتفاقی برایمان پیش می‌آید، فقط می‌خواهیم از حیثیت و حقمان دفاع کنیم. ما می‌خواهیم آدم بکشیم و خودمان هم کشته می‌شویم.»

امید -مهاجم دیگر- نیز در این فیلم می‌گوید: «ما می‌خواهیم حقمان را این‌گونه بگیریم، ما آدم می‌کشیم، اما جنایتکار نیستیم. اقداماتی در آینده انجام خواهیم داد که خود و خانواده‌مان راضی به انجام آن نیستیم.» آرش بعد از چندروز اقامت در تهران وقتی فهمید از سوی دادسرای رامهرمز تحت پیگرد قرار دارد به شهرشان بازگشت و خودش را تسلیم کرد، همچنین برادر دیگر او نیز بازداشت شد.

دوبرادر از تیر سال گذشته در زندان به سر می‌برند و درنهایت به محاربه متهم شدند، زیرا بازپرس پرونده عقیده دارند این‌دو در جریان نقشه برادرانشان قرار داشتند و به آنها کمک کرده‌اند. بنابر این گزارش، دوبرادر چهارشنبه هفته جاری پای میز محاکمه می‌روند.