چرا قالیباف بايد نامزد انتخابات شود؟

اشاره- با نزدیک شدن به ایام انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری و داغ شدن بازار رقابت های انتخاباتی، پایگاه خبری-تحلیلی «فرارو» بر آن است که آرا و نظرات طیف ها و جریان های مختلف حاضر در این رقابت خطیر را در اختیار اذهان جامعه ایران قرار دهد. 

باشد که "مخاطبان فرهیخته" فرارو با بررسی این آرا و نظرات و موشکافی در برنامه ها و ایده های نامزدهای حاضر در رقابت حساس پیش رو، به انتخاب صحیح تر  برای پست ریاست جمهوری برسند.

فرارو از خوانندگان گرامی دعوت می کند تا نظرات عالمانه و محققانه ی خود در مورد صلاحیت نامزد مورد نظر خویش را جهت انتشار در سایت، از طریق "تماس با ما" ارسال نمایند.

یادداشت "چرا قالیباف بايد نامزد انتخابات شود؟" به قلم "عباس پازوکی"، روزنامه نگار، که از ضرورت های حضور شهردار تهران در انتخابات می گوید را در زیر می خوانید:

---

>تا کنون درباره انتخابات دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و نامزدهای مختلفی که برای این انتخابات اعلام حضور کرده اند و یا احتمالاً وارد میدان خواهند شد ،مباحث زیادی مطرح شده است. اما در این جا نکته مهم این است که چه کسی می تواند در شرایط کنونی کشور هم تغییر ایجاد کند و هم مرحمی باشد برای زخم هاي بسیار جامعه ایران و هم این نامزد واجد شرایط، امکان پیروزی در انتخابات را داشته باشد.

به نظر می رسد با توجه به وضع کنونی دکتر محمد باقر قالیباف بهترین گزینه ممکن برای ریاست جمهوری دوره دهم است و برای این ادعای خود دلایلی داریم که با شما نیز در میان می گذاریم .
بدون تردید انتخابات ریاست جمهوری را می توان به بهار فعالیت های یک حزب مدرن تشبیه کرد . بهاری که البته اگر بکوشیم از مزایای آن بهره گیریم، می تواند عطر خوش پیشرفت و عدالت را نصیب همه ملت مسلمان ایران کند. پس با هم بکوشیم تا بهترین تصمیم را بگیریم . تصمیمی برای پیشرفت و عدالت در ایران اسلامی. تصمیمی سرنوشت ساز برای آغاز دهه چهارم انقلاب اسلامی ایران. تصمیمی برای تغییر وضع موجود و حرکت به سمت مطلوب. 

مردم خسته اند
مهمترین نکته ای که ما می دانیم این است که مردم از دعوا ي جناحی، وضع بد معیشتی و وضع بد مدیریتی خسته شده اند. مردم از اینکه هر کس روی کار می آید، اتفاق مهمی در زندگی آنان نمی افتد خسته شده اند. مردم از اینکه برخی سیاسیون به خاطر منافع جناحی تمام منافع ملی و مصالح مردم را به خطر انداخته اند خسته شده اند. این را هم می دانیم که از بهبود اوضاع توسط چهره ها و جناح های موجود ناامید هستند. 

در همین حال می دانیم مردم خواهان روزی هستند که این وضع تغییر کند . معیشت بهتر، عدالت، کم شدن فاصله طبقاتی، رفاه، احیای ارزش ها، آزادی های قانونی و ... مطالبات جدی مردم هستند که می تواند در صورت تحقق آرامش را به زندگی مردم بازگرداند . 

بنابراین با مردمی خسته از دعوا و وضع موجود و در آرزوی وضع مطلوب روبرو هستیم . با توجه به این موضوع کاندیدایی که می خواهد وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری شود باید دو نکته مهم را در نظر بگیرد، یعنی آرامش و امید. 

این کاندیدا یک پیام محوری دارد و آن هم این است که به همگان بگوید: حق نداریم آرامش مردم را بهم بزنیم و باید امید را در جامعه احیا کنیم. 

و اکنون ما در آستانه دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ، باید دریابیم که چگونه مي توانيم وارد اين عرصه شویم و به امید مردم کمک کنیم؟ چه تصمیمی بگیریم که تصمیم ما برای مردم آرامش بخش باشد؟ چه تصميمي بگيريم كه منجر به تغيير عملي در فضاي فعلي كشور شود ؟ چه تصميمي بگيريم كه براي اصلاح امور كشور با مانع روبرو نشويم و با پرداخت كمترين هزينه به نتايجي كه مردم مي خواهند دست يابيم ؟ 

در میان چهره های اعلام آمادگی کننده برای انتخابات ریاست جمهوری دکتر محمد باقر قالیباف همان نامزد انتخاباتی است که می تواند آرامش و امید را به جامعه باز گرداند. برای این ادعا خود نیز دلیل داریم. 

دکتر قالیباف در هیچ سمتی آرامش جامعه را به هم نزده است. چه در سمت فرماندهی ناجا و چه در دوران مدیریت بر شهرداری تهران . 

قالیباف زمانی فرمانده ناجا شد که این نیرو به دلیل حوادث مربوط به کوی دانشگاه تهران، در میان افکار عمومی و خصوصاً نخبگان وجهه مثبتی نداشت. از سوی دیگر ضعف در بخش های مختلف این نیرو سبب شده بود، ضریب احساس امنیت با کاهش جدی مواجه شود. در واقع نیرویی که باید دیدنش سبب احساس آرامش در جامعه می شد سبب احساس نارضایتی در بخش هایی از جامعه و احساس ناکارآمدی در اجرای امنیت در بخش های دیگر می شد . 

در چنین شرایطی قالیباف از سوی فرمانده معظم کل قوا به عنوان فرمانده ناجا منصوب شد. در شرایطی که دولت اصلاح طلب سید محمد خاتمی و مجلس ششم روي كار بودند ، طبیعی بود که برخی گمان کنند روی کار آمدن یک نيروي ارزشی از سپاه پاسدارن کار را براي اصلاح وضعيت ناجا سخت تر می کند و اوضاع بدتر می شود.اما واقعیت چیز دیگری بود. قالیباف به خاطر داشتن روحیه تعاملی و با توجه به این که اساساً اهل دعواهای سیاسی نیست ، از همه ظرفیت های موجود کشور استفاده کرد تا در بدترین شرایط موجود ناجای کشور را تبدیل به یک نیروی کارآمد و موجه ساخت. 

چهره ناجا در عرض مدت کوتاهی تبدیل به یک چهره آرامش بخش شد که مردم با دیدن نیروهایش احساس آرامش و امنیت می کردند . برای نمونه هم می توان به این نکته اشاره کرد که شعارهای دانشجویی که بعضا انتقادی و بر ضد نیروی انتظامی بود در عرض مدت کوتاهی تبدیل شد به شعار « نیروی انتظامی ! تشکر تشکر ». 

بر هیمن اساس بود که در انتخابات ریاست جمهوری دوره گذشته ، در حدود چهار و نیم میلیون ایرانی به فرماندهی ناجا که هیچ سابقه سیاسی دیگری نداشت آری گفتند . قالیاف در آن انتخابات بدون هیچ پشتوانه سیاسی و تنها با یک ماه کار انتخاباتی در مبارزه با بزرگان دنیای سیاست سربلند بیرون آمد و رأی بالای مردم به او نشان داد که در کسوت مدیریت یک نهاد انتظامي توانسته نظر مثبت افكار عمومي را به سوي خود جلب كند . اين هنر يك مدير است . مديريت در عرصه هايي فرهنگي و هنري طبيعي است كه به دلايلي زياد مي تواند بيشتر مورد توجه مردم قرار گيرد و كمتر اسباب نارضايتي مردم را فراهم كند . اما مديريت انتظامي و كسب مدال افتخار رضايت مردم هنري است كه كمتر مديري در ايران توان آن را دارد . 

اما با این وجود فرماندهی ناجا را باید در مقایسه با مدیریت کلان شهر تهران نادیده گرفت! چرا که مدیریت در شهر پر از مشکلات عمیق و زخم های کهنه تهران تفاوتی ماهوی با مدیریت ناجا داشت .
کار کردن با شورای شهری که برخی از آنان مخالفان جدی وی بودند و حتی علیه وی مصاحبه و کار شکنی می کردند کار سختی بود. دکتر قالیباف در حالی شهرداری تهران را اداره می کند که بار ها برخی از اعضای شورای شهر به جای آن که با وی همراه و همکار باشند علیه وی مصاحبه می كردند، در کار های اجرایی اش سنگ اندازی و تلاش مي كردند آرامش وی برای ادامه کار را بر هم زنند. اما تمام تلاش قالیباف آن بوده است که شهر را به گونه ای اداره کند که آرامش مردم بر هم نریزد. این مسئله شاید بسیار کار سختی باشد اما واقعیت این چند ساله نشان داده است که قالیباف مرد کارهای سخت است. 

ديده ام و شنيده ام كه در اين سالها برخي قاليباف را با كرباسچي مقايسه كرده اند . من مي خواهم بگويم كه كار قاليباف سخت تر از كرباسچي بوده است . كرباسچي در دوره اي شهردار تهران بود كه رئيس وقت دولت آيت ا... هاشمي رفسنجاني و وزير وقت كشور جملگي حامي وي بودند و چيزي به اسم شوراي شهر وجود خارجي نداشت . به تنهايي تصميم مي گرفت و اجرا مي كرد. اما دوران مديريت قاليباف بر شهرداري دوراني بوده كه شوراي شهر تهران مركب از طيف هاي مختلف بوده اند و رئيس دولت كوچكترين همكاري را با وي نكرده و حتي بدهي دولت را به شهرداري پرداخت نكرده است . 

از سوي ديگر سختی کار قالیباف زمانی درک می شود که اوضاع شهرداری تهران بعد از دوران مدیریت احمدی نژاد را در نظر بگیریم. 

به طور مثال می توان به چند مورد از اقدامات پر از ابهام احمدي ن‍ژاد از جمله ماجرای بن های 20 هزار تومانی و قراردادهای مبهم و ماجراي پر حرف و حديث سندهاي 350 ميليارد معروف ، تمام شدن بودجه یک ساله سازمان فرهنگی هنری در سه ماهه اول سال ، دستورات عجیب روز هاي پاياني و ... نام برد که اگر بخواهیم در این نوشتار به آن بپردازیم قصه ای طولانی است. 

این فضای آشفته و بی نظم و سامان که از دوران مدیریت قبلی به قالیباف ارث رسیده بود، با به کار گیری نیروهای متخصص و مجرب و پرهیز از ورود به دعواهای سیاسی و تعامل با مجلس و اعضای منطقی شورا و استفاده از روش های مدیریتی دانش محور، خیلی سریع به سامان شد . این گونه شد که هم اکنون در شهرداری تهران همه چیز سر جای خودش قرار گرفته است و دانش محوری اولویت اول در مدیریت شهری شد. اين را اعضاي مجرب و منطقي شوراي شهر تهران و كارشناسان مديريت شهري تأييد مي كنند . 

ذیل دانش محوري و بها دادن به تجارب دیگران و مدیریت قاطع ، مصمم و مدون قالیباف خیلی سریع اوضاع تهران تغيير پيدا كرد . تنها در این میان به ذکر چند مثال از فعالیت های بی شمار شهرداری تهران در این مدت اکتفا می کنیم: بودجه شهر تهران نسبت به سه سال گذشته بیش از هفت برابر شده است . برج میلاد پس از سالها معطلی به راه افتاده و وارد فاز درآمدزایی شده است. ده ها اتوبان اساسی در این شهر افتتاح شده و یا در حال افتتاح است. تونل رسالت راه اندازی شده است و تونل توحید نیز آماده بهره برداری می شود. ده ها کیلومتر خطوط مترو در حال ساخت است و در نهایت تهران می رود که در طول سالهای آینده تبدیل به شهر بدون ترافیک ایران شود. 

نکته مهم تر در این میان آن بوده است که تمام این کار ها بدون کوچک ترین کمکی از دولت صورت پذیرفته است. در واقع دولت نهم حتی یک ریال به مترو کمک نکرد و با کارشکنی های فراوان سعی در عقب انداختن کار شهرداری در حوزه های مختلف کرد. شايد بتوان گفت برخورد دولت با شهرداری با سوگیری سیاسی همراه بود در حالی که شهردار تهران محمد باقر قالیباف بدون بهانه جویی و وارد شدن به دعوا های سیاسی نخواست آرامش مردم را بر هم بزند. وی بدون هیچ کمکی از طرف دولت ساخت سالیانه دو و نیم کیلومتر مترو را به سالانه 15 کیلومتر افزایش داد و وعده داده است در صورت کمک دولت سالانه 30 کیلومتر مترو تحویل تهرانی ها دهد. در کنار آن خطوط اتوبوس های پر سرعت را در عین کارشکنی دولتی ها راه اندازی کرد و امروز صدها هزار شهروند تهران سوار بر اتوبوس های پرسرعت شهر تهران را بدون ترافیک طی مسیر می کنند.

با وجود تمام این کار ها واقعیت آن است که مشکلات هنوز هم باقی است. مصوبه قانونی مجلس در خصوص تبصره 13 قانون بودجه ، عملاً اجرا نشده است و دولت بودجه شهرداری را نمی دهد. با این وجود قالیباف برای اینکه آرامش مردم بر هم نزند، با مدیریت توانمند خود کارها را به پیش می برد. قالیباف اهل تعامل و مدارا است اما اگر لازم باشد برای دفاع از حق مردم دعوا هم خواهد کرد. 

با ذکر این مقدمه از فعالیت های تاکنونی دکتر محمد باقر قالیباف در اداره ناجا و اداره پایتخت، وارد بحث اصلی می شویم. چرا به نظر می رسد قالیباف باید وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری شود؟ چرا به نظر می رسد که قالیباف بهترین گزینه برای تصدی مقام ریاست جمهوری دوره دهم است ؟ برای پاسخ به این سوال کلیدی شاید بتوان صد ها دلیل آورد اما در این نوشتار به ذکر چند دلیل کلیدی اکتفا می کنیم:

مورد اعتماد حاکمیت
هم اکنون اين واقعیت پذيرفته شده است كه به هر حال میان بخش هایی از حاکمیت با بخش هایی از نیروها و فعالان سیاسی دیوار بی اعتمادی بزرگی بنا شده است. این بی اعتمادی عامل بسیاری از ناکارآمدی ها است که خستگی مردم را بیش از پیش می کند. فارغ از این بحث که در کدام مورد حق با چه کسی است، برای مردم مهم این است که کارها انجام شود و زندگی آنها رو به بهبود برود. حال اگر برخی تمام نا کار آمدی ها را به گردن این که "نگذاشتند و نشد و نمی خواهند و ..." بیاندازند برای مردم فقط یک توجیه و بهانه است. مردم از بهانه جویی خسته شده اند و نسبت به دعوا های جناحی بی تفوات هستند و تنها خواهان آن هستند که دولت مردان به وظیفه خود یعنی تامین رفاه و آسایش مردم عمل کنند. و اگر اندک انصافی هم داشته باشیم در این جا باید حق را به مردم بدهیم.
به همین دلیل به نظر می رسد رئیس جمهور بعدی ایران باید مورد اعتماد حاکمیت و مردم باشد. یعنی هم حاکمیت به او بدبین نباشد و با او همکاری کند و هم مردم او را مورد اعتماد بدانند و یاری اش دهند. بر اساس عملکرد چند ساله گذشته و تجربیات موفق در عرصه های مدیریتی کلان کشور، محمد باقر قالیباف واجد این ویژگی است. در واقع هم حاکمیت به وی نگاه مثبتی دارد و هم مردم به کار آمدی وی اطمینان دارند.. لذا با توجه به داشتن این پتانسیل خوب قالیباف می تواند گام هایی بردارد که برداشتن همین گام ها از سوی دیگران ممکن نیست. حتی بهتر است در این شرایط اگر واقعاً برداشتن این گام ها برای دیگران هم مهم است، آنها نیز از حضور قالیباف حمایت کنند. چون مهم اين است كه اين گام ها برداشته شود و گره ها گشوده شود و لذا اين مهم است كسي اين گام ها را بردارد كه توان آن را داشته باشد .

مورد اعتماد نخبگان
طبیعی است اگر میان رئیس جمهور و نخبگان جامعه فاصله باشد، امکان حل مشکلات موجود و برداشتن گام های اساسی در دهه « پیشرفت و عدالت » ممکن نیست. 

لذا باید میان رئیس دولت دهم و نخبگان جامعه تعامل بر قرار باشد و این امر مهم جز با جلب اعتماد نخبگان میسر نمی شود . خوشبختانه در شرایط کنونی با نظر به نوع عملکرد موفق قالیباف نخبگان جامعه ایرانی دید مثبتی نسبت به وی پیدا کرده اند که این امر زمینه ساز همکاری موثر برای ساختن ایران است. 

اساساً مديريت كشور با دعوا با نخبگان تناسبي ندارد . مگر مي شود در كشوري كسي بخواهد به مردم خدمت كند اما براي تحصيلكردگان و نخبگان و كار آزموده هاي آن جامعه احترام قائل نباشد ؟ مگر مي شود كشور را ساخت بدون استفاده از تجارب ارزشمند پيشنينان ؟ مگر مي شود كشور را با دعوا و درگيري با مديران گذشته كشور و بدون استفاده از ارزش گرانسنگ تجارب آنان ساخت ؟ بديهي است پاسخ به همه اين پرسش ها منفي است . بنابراين تعامل با نخبگان و استفاده از همه ظرفيت هاي كشور از جمله ظرفيت مديريتي و تخصصي همه جناح هاي موجود اصلي است كه بايد به صورت جدي مورد توجه قرار گيرد و مديريت گذشته قاليباف نشان مي دهد كه وي مرد اين ميدان است .

تقابل با جناح ها ، هرگز
در این سالها قالیباف نشان داده است با هیچ جناحی تقابل و دعوا ندارد. از نیروهای کارآمد هر دو جناح در چارچوب نظام و قانون استفاده می کند . در واقع وضعیت جناح های موجود در کشور به گونه ای نیست که هیچ کدام از جناح ها ادعا کنند که می توانند به تنهایی کشور را اداره کنند. 

باید به این مسئله توجه کرد که برای ساختن ایران بايد از همه ظرفیت ها استفاده شود. البته طبیعی است که در صورت پیروزی قالیباف در انتخابات گفتمان غالب بر دولت گفتمان اصولگرایی اصلاح طلبانه است. به این معنا که باید ضمن پافشاری بر اصول ، نسبت به اصلاح وضع موجود نیز اقدام کرد. اما با وجود تسلط گفتمان غالب اصول گاریی اصلاح طلبانه هر کس که صاحب تخصص لازم باشد و معتقد به انقلاب و امام و رهبری باشد باید فارغ از گرایش های سیاسی براي خدمت به مردم و حل مشكلات مورد استفاده قرار گیرد .

سابقه درخشان در حوزه عمل
یکی از مهم ترین موضوعات برای مردم این است که رئیس دولت آینده سابقه درخشانی در حوزه عمل داشته باشد. مردم از روی کار آمدن یک چهره بی تجربه که بخواهد کشور را بر اساس آزمون و خطا اداره کند بیمناکند. لذا باید به مردم اطمینان داد فردی که می خواهد کشور را اداره کند، در حوزه مدیریتی کشور سابقه درخشانی دارد و قطعاً مطابق همین سوابق کشور را به درستی و بر اساس تجارب قبلی اداره می کند . 

امروز سابقه قالیباف به حدی مثبت و درخشان است که می توان به جرأت از مدیریت دانش محور، عقلانی، ارزشی و کارآمد او به عنوان یک سند افتخار یاد کرد و با ارائه نمونه هایی از کارآمدی وی در عرصه مدیریتی ، رجحان وی بر دیگر نامزدهای احتمالی را تشریح کنیم .

در مجموع با توجه به شرايط فوق به نظر مي رسد بهترين گزينه براي نامزدي در انتخابات رياست جمهوري ، شهردار فعلي تهران است و بايد در اين زمينه نخبگان و مردم تمام تلاش خود را براي جلب رضايت وي براي حضور در اين عرصه سخت و سرنوشت ساز به كار گيرند .