این
روزها عزتالله ضرغامی به هیچکسی کار ندارد. از کنار انتقادها و حتی
«کارتزرد» مجلس، با خنده میگذرد و نسبت به کمبود بودجه هم گلایهای
نمیکند. او این روزها در حال جمع کردن وسایلش از اتاقش در طبقه پنجم
ساختمان شیشهای است و میداند بهزودی - شاید کمتر از سه ماه دیگر- صندلی
ریاستش را در اتاقی که کمتر خبرنگاری به آن راه یافته، ترک میکند و آن را
به جانشینی میسپارد که گمانهزنیهای بسیاری بر سر نام او وجود دارد.
ضرغامی تنها مدیر از میان چهارمدیر قبلی رسانه ملی در 35سال گذشته است که
نهتنها دوره رسمی ریاستش را به پایان برده که یکدوره پنجساله را که
تمدید آن تنها با دستور مقاممعظمرهبری ممکن بود پشتسر گذاشته است. با
اینحال براساس قانون، آبانماه باید پست سازمانی خود را ترک کند. همین هم
دلیلی است تا بازار گمانهزنی برای ساکن بعدی ساختمان شیشهای جامجم که از
یکسال پیش آغاز شده، شدت بگیرد. در طول یکسال گذشته مهمترین گزینههای
ریاست سازمان صداوسیما نامهایی چون غلامعلی حدادعادل، عبدالرضا
رحمانیفضلی، علی دارابی، محمدحسین صفارهرندی، محمدباقر قالیباف، محمدرضا
مخبردزفولی، رمضان شجاعیکیاسری و محمد سرافراز بوده است.
نامزدهایی که هیچ
منبع رسمیای، ریاست هیچکدام از آنان را تایید نکرده؛ هرچند برخی از آنها
خودشان حضورشان را تکذیب کردند. یکی از این گزینهها عبدالرضا
رحمانیفضلی، وزیر کشور بود که دوشنبه سوم شهریور در دیداری غیررسمی آن را
رد کرد. رحمانیفضلی پیش از ورود به دولت یازدهم چندین سال معاونت سیاسی
سازمان را برعهده داشت و با روابط حاکم بر سازمان صداوسیما کاملا آشنا است.
اما وزیر کشور در حاشیه دیدار با حجت الاسلام سیدمحمد سعیدی، امامجمعه قم
درخصوص انتخابشدنش بهعنوان رییس سازمان صداوسیما گفت: «این مساله شایعه
بوده و صحت ندارد.»اما در میان گزینههای موجود بهنظر میرسد؛ یکی بیشتر
از بقیه شانس حضور در سازمان صداوسیما را داشته باشد.
برخی اخبار غیررسمی،
حاکی از آن است که جابهجایی درونسازمانی رخ خواهد داد و شانس «محمد
سرافراز» برای ریاست رسانه ملی بیشتر از بقیه کسانی است که نامشان منتشر
شده است. او حتی از رمضان شجاعیکیاسری، نماینده شورای نظارت بر سازمان
صداوسیما که گفته برنامههایش را هم چیده است؛ حضورش قطعیتر به نظرمیآید.
نام معاون برونمرزی صداوسیما و رییس شبکه «پرستیوی» درحالی بهعنوان
گزینه جدی ریاست سازمان صداوسیما مطرح میشود که سرفراز مانند ضرغامی از
درون خانواده صداوسیما و از بدنه این سازمان محسوب میشود. وی که به دوزبان
انگلیسی و عربی تسلط دارد؛ نقشی اثرگذار در رسانهایکردن مواضع نظام
جمهوری اسلامی ایران در عرصه بینالملل داشته است. او علاوه بر«پرستیوی»
در مدیریت شبکه «هیسپانتیوی» هم نقش داشته و تلاش میکند تا این شبکه را
نیز قدرتمند کند.
وی هماکنون با حکم مقاممعظمرهبری عضو «شورایعالی فضای مجازی» است.
البته شنیدههایی از جلسه تودیع او در بخش برونمرزی صداوسیما حکایت دارند
که احتمال نشستن او بر صندلی ضرغامی را تقویت میکند.
محمدحسین صفارهرندی نیز بهعنوان دیگر گزینه ریاست صداوسیما نام برده شده،
گزینهای که البته با جدیترشدن برخی گزینهها، احتمال حضورش کمرنگتر شده
است.
وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی دولت احمدینژاد سابقه کار رسانهای با روزنامه
«کیهان» را دارد. صفارهرندی از نیمه دولت نهم جزو منتقدان محموداحمدینژاد
شد، هرچند در جریان اعتراض به انتصاب مشایی بهعنوان معاون اولی
رییسجمهور و اصرار احمدینژاد در ابقای مشایی در این منصب، بهنشانه
اعتراض، هیات دولت را ترک کرد که مورد غضب احمدینژاد قرار گرفت. او
درحالیکه تنها 11روز تا تشکیل دولت دهم باقی مانده بود؛ از وزارت ارشاد
برکنار شد؛ تصمیمی که بلافاصله بهدلیل ازرسمیتافتادن دولت از حدنصاب پس
گرفته شد. صفارهرندی بعد از وزارت، مشاور فرهنگی فرماندهی سپاه پاسداران
انقلاب اسلامی شد.
اما علی دارابی، معاون سیما و قائممقام رییس صداوسیما
نیز از جمله گزینههای احتمالی است که در کارنامهاش بیشتر سوابق سیاسی به
چشم میخورد تا سوابق فرهنگی و هنری. او نزدیکی فکری زیادی با جمعیت
ایثارگران دارد و در سالهای گذشته از او بهعنوان یکی از منتقدان
احمدینژاد نام برده شده. دارابی شاید بهنوعی نزدیکترین گزینه به ضرغامی
باشد و مانند سرافراز، حضورش در جامجم، جابهجایی درون سازمانی قلمداد
شود.
او که بیشتر با کتاب «جریانشناسی سیاسی ایران» معرفی شده و تحصیلاتش در
زمینه علوم سیاسی بوده است با یکجهش بهجای میرباقری قرار گرفت و نفر دوم
سازمان شد. در دوره او چندین سریال الف ویژه از جمله سریال کلاهپهلوی و
سرزمین کهن ساخته شد که البته سرزمین کهن با مشکلاتی روبهرو شد. او البته
بهعنوان معاون سیما و کسی که هزینههای این سریال را تایید کرده بود دفاعی
از این سریال نداشت و ادامه آن را متوقف کرد. هرچند که، دارابی دفاع
تمامقدی از مجموعه ماه رمضانی ماه عسل داشت و شخصا از آن دیدن کرد.
از سوی
دیگر، عدهای هم از محمدرضا مخبردزفولی بهعنوان گزینه احتمالی ریاست
صداوسیما نام میبرند. هر چند وی در حوزه علوم انسانی تحصیل نکرده اما
فعالیت زیادی در عرصه فرهنگ دارد. حضورش از سال 1384 به عنوان دبیر
شورایعالی انقلاب فرهنگی باعث شده که این دامپزشک و چهرهماندگار این رشته،
وجههای فرهنگی یابد. البته باید به تحصیلات او در ادبیات عرب ، منطق و
فلسفه هم اشاره کرد. مخبر دزفولی چندیپیش از ساختار مناظرات انتخاباتی سال
88 و 92 تعریف و بیان کرده بود که دنیا میتواند از این الگوی مناظره
الگوبرداری کند.
البته در کنار این گزینهها یکنام دیگر هم این روزها در صداوسیما شنیده
میشود. آن هم کسی نیست جز سیدمحمدحسن ابوترابیفرد، نایبرییس مجلس شورای
اسلامی. این روزها ابوترابیفرد در برنامههای صداوسیما و خود جامجم، حضور
فعال دارد و بهنظر میرسد او یکی از گزینههای احتمالی است که به بررسی
امور پرداخته است. ابوترابیفرد، برادر علیاکبر ابوترابیفرد، نماینده
آزاده مجلس است. او نماینده مردم قزوین و آبیک در ششمین، هفتمین و هشتمین
دوره مجلس شورای اسلامی بوده و هماکنون نماینده تهران، ری و اسلامشهر در
نهمین دوره مجلس شواری اسلامی است.
با این همه گزینه اما آنچه مسلم است اینکه تودیع و معارفه ضرغامی با
جانشینش تا 15 آبان در جام جم انجام میشود. او آن قدر به این حکم اطمینان
دارد که آخرین برنامه افق رسانه را روز سهشنبه 4 شهریور در جام جم برگزار
کرد و برنامه دیگر این افق را به مدیر بعدی سپرد. او در این برنامه البته
از دوران 10ساله ریاستش بار دیگر دفاع و اعلام کرد که کتاب ده ساله
مدیرتش بر صدا و سیما را همزمان با تودیع و معارفهاش در اختیار مدیران
قرار میدهد تا به گفته خودش راهکاری باشد برای اداره 10 سال آینده این
سازمان پرحاشیه. البته او به نظر میرسد که دورخیز خود را از همین حالا
برای 10 سال آینده که در قرن بعدی یعنی بعد از سال 1400 خواهد بود انجام
داده است و گفته بعد از مدیر بعدی قصد دارد بار دیگر بر سازمان صدا و سیما
مدیریت کند. ضرغامی که در این مدت، در رسانه ملی سر مخالفت با دولت یازدهم
داشت دست به سمت دولت دراز کرده و گفت: «موفقیت دولت، موفقیت نظام است.»
حالا باز باید یکی، دوماه منتظر ماند تا سرانجام مشخص شود که چهکسی قرار
است میراثدار دوره 10ساله عزتالله ضرغامی در سازمان صداوسیما شود.
با اين روندي كه در پيش گرفتي داري خوانندگانت رو از دست ميدي پدر جان...
ایکاش انتخاب ریئس سازمان با توجه باینکه در دهه های اخیر این سازمان نتوانسته خواسته های مردم را بر آورده کند با نظر مردم صورت می گرفت چرا که ما تلویزیون خصوصی نداریم و ناچاریم تا صدا و سما را تحمل کنیم حداقل کمترین انتظارمان را برآورده نماید.