bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۱۸۷۷۵

رفراندم بی سر و صدای دولت!

دکتر نعمت الله عبدالرحیم زاده
تاریخ انتشار: ۱۰:۱۷ - ۱۲ دی ۱۳۸۷

آقای احمدی نژاد با حضور در مجلس و دفاع از لایحه هدفمند کردن یارانه ها، توانست 127 رای نمایندگان را برای تایید یک فوریت آن به دست آورد. اگر چه دولت نهم قبل از این نتوانست برای لایحه تحول اقتصادی به توفیقی دست یابد و از خیر آن گذاشت، اکنون با تغییر نام آن و تمرکز بر مسئله یارانه ها اولین مرحله را پشت سر گذاشته است. 

امیدواری دولت نهم با تصویب این لایحه و در اصل، طرح تحول اقتصادی مطلوبش، بی جهت نیست زیرا از ظواهر امر پیدا است که ارایه بودجه سال 88 در گرو تصویب این لایحه است. در واقع، دولت با ارایه لایحه هدفمند کردن یارانه ها فشار زمانی برای بودجه سال آینده را از گرده ی خود به دوش مجلس انداخته است. 

در باب لایحه هدفمند کردن یارانه ها یا همان طرح تحول اقتصادی سخن گفتن کار هر کس نیست. صد البته در این موضوع سخن کسی قابل توجه است که از آمار و ارقام سر در می آورد و اقتصاد خرد و کلان را خوب می داند. 

آقای احمدی نژاد در سخنرانی خود برای دفاع از این لایحه به تلاش حدود سه ساله شورای راهبردی دولت اشاره کرد. به گفته وی، «پس از یک سال و نیم مشكلات ساختاري اقتصاد كشور شناسايي شد و گزارش مدوني به دست آمد كه اين مقدمه تدوين طرح تحول اقتصادي است». آقای احمدی نژاد مابقی تلاش سه ساله را در کار یک سال و سه ماه کمیته تخصصی دانست که منجر به تدوین لوایحی برای «اصلاحات بنیادین» شده است. از سخنان وی چنین برمی آید که دولت نهم در طی کمتر از سه سال توانسته هم تمامی مشکلات ایران را هم احصاء کرده و هم راه حلی برای آنها پیدا کند. 

تلاش دولت نهم برای بررسی مشکلات اساسی ایران و داشتن راه حلهای مشخص در قالب لوایح اجرایی، ستودنی است و چیزی نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت. شاید کسی اهل تردید باشد و با شک بپرسد؛ چگونه در کمتر از سه سال می توان مشکلات چندین دهه را با تمام عوامل داخلی و خارجی در عرصه های مختلف آن ،هم شناسایی کرد و هم راه حلی برای آن یافت؟ و شاید کسی هم در جواب به این پرسش تنها به جوابی کوتاه قناعت کند و بگوید؛ کار نشد ندارد. 

طرح تحول اقتصادی که تقریبا در طی این سال شعار و هدف اصل دولت را تشکیل داده و همه جا با نام عدالت از آن یاد می شود، تعرضاتی نیز در پی داشته است. این تعرضات بیشتر از آن که از سوی اهل شک و تردید ذکر شود از سوی ارباب ارقام و اعداد در عرصه مالیه ذکر شده است. 

برای مثال از دکتر احمد توکلی، رییس مرکز پژوهش های مجلس می توان یاد کرد که قبل از این پیش بینی کرده بود؛ «با اجرای طرح تحول اقتصادی تورم شصت درصدی در انتظار اقتصاد کشور خواهد بود». 

پرفسور حسین باهر، استاد دانشگاه شهید بهشتی، با تایید نظر آقای توکلی مبنی بر ایجاد تورم شصت درصدی، اجرای این طرح را با توجه به شرایط قیمت نفت و تحولات بحرانی جهانی و منطقه ای درست دانست. نظرات این کارشناسان در وضعیت فعلی که نفت به قیمت کمتر از چهل در هر بشکه رسیده و بحران مالی جهانی و منطقه ای رو به افزایش گذاشته، بیشتر از گذشته مصداق پیدا می کند. البته نباید دچار اشتباه شد و گمان کرد که سخنان این منتقدان مربوط به طرح تحول اقتصادی است نه لایحه هدفمند کردن، چرا لایحه هدفمند کردن رایانه ها حتی با توجه به سخنان آقای احمدی نژاد هم اصل محوری طرح تحول اقتصادی را تشکیل می دهد. 

نظر برخی از نمایندگان در باره این موضوع نیز جالب توجه است. سيدناصر موسوي لارگاني رابطه لایحه هدفمند کردن یارانه ها را با قیمت گازوئیل و بخش کشاورزی  مورد بحث گذاشته است. به گفته وی؛ «همين الان از سود محصولات كشاورزي با اين گازوئيل ليتري شانزده تومان چيزي به دست كشاورز نمي‌رسد، با گازوئيل 270 تومان كه ديگر جاي خود دارد!» نماينده ملاير بر ادعای دولت مبنی بر بررسی های انجام شده انتقاد کرد و گفت؛ «دولت ادعا مي‌كند كه سي‌ هزار ساعت كار كارشناسي روي اين بحث داشته است، ولي اسناد پيوست و پشتوانه اين بحث را كه بررسي كرديم، چنين چيزي ديده نشد». 

روشن است که مباحث موافق و مخالف با هدف اساسی دولت در طرح تحول اقتصادی یا جراحی بزرگ اقتصادی لازم و ضروری است و نباید هر آنچه که دولت نهم مدعی است و خواستار انجام آن است را اصلی مسلم و بی چون و چرا دانست.
 
اما دو پرسش در اینجا اهمیت دارد؛ نخست آن که مردم در این مباحث چه نقشی دارند و دیگر آن که دولت نهم با این همه تلاش به دنبال چه چیزی است؟ 

آقای احمدی نژاد پس از سخنرانی در مجلس در مصاحبه با خبرنگاران به نقش مردم در طرح تحول اقتصادی اشاره کرده است. وی گفت؛ «فکر می کنم مردم از این طرح استقبال کردند. 63 میلیون نفر ثبت نام کردند و در واقع بزرگترین رفراندوم اقتصادی در کل جهان انجام شد. 63 میلیون نفر به درخواست دولت برای مشارکت در این طرح اعلام آمادگی کردند، فکر نمی کنم بالاتر از این رایی باشد. اگراز 7 میلیون نفر باقیمانده نیز خواهش می کردیم حتما آنها نیز در این رفراندوم اقتصادی شرکت می کردند.»
 
اما آیا عمل مردم در پر کردن فرمهای آماری به معنای رای مثبت مردم به طرح تحول اقتصادی است؟!!!
 
آقای احمدی نژاد تصور می کند که مردم به رفراندم اقتصادی وی رای مثبت داده اند. این به آن معنا است که برای مثال، کشاورزی که اکنون از گازوئیل لیتری شانزده تومان استفاده می کند به طرحی رای مثبت داده که بنابر آن باید گازوئیل را لیتری 270 یا حتی بسیار بیشتر از آن خریداری کند. کافی است برای دیدن ابعاد رفراندم مورد اشاره آقای احمدی نژاد نگاهی به قبض برق هر خانوار انداخته شود. آیا پر کردن فرمهای آماری به معنای آن است که مردم قبول کرده اند آن بخش از سوبسید کل هزینه برق مصرفی را بپردازند؟ شاید سخن آقای احمدی نژاد درست باشد و مردم در رفراندم اقتصادی شرکت کرده اند و به طرح دولت رای مثبت داده اند و در مقابل 63 میلیون تنها هفت میلیون رای مخالف داده اند، اما آیا مردم به واقع می دانستند که با پر کردن فرمهای آماری، در یک رفراندم شرکت کرده اند و اصلا می دانستند که در رفراندم شرکت کرده اند؟! 

شاید منظور آقای احمدی نژاد از رفراندم اقتصادی چیزی دیگر باشد، اما کلمات وی تا اندازه زیادی گویا است. بیش از این، سخنان وی گویای نکته دیگری در امر رفراندم است و آن ارتباط رفراندم اقتصادی با رفراندم سیاسی است. اگر مردم به رفراندم اقتصادی رای مثبت داده اند، لابد به اجرای آن و مجریانش نیز رای مثبت داده اند که این به معنای رای مثبت در رفراندم سیاسی است. رفراندم اقتصادی در کلام آقای احمدی نژاد جهت گیری خاصی را روشن می کند و از آن می توان توقع دولت از طرح تحول اقتصادی یا لایحه هدفمند کردن رایانه ها را دریافت. 

موضوع مورد قبول در این است که اگر طرح یا لایحه تصویب شود، راه برای تایید سیاسی مجری آن نیز باز شده است. شاید به همین جهت است که لایحه بودجه سال آینده با تمام اهمیتش در گرو عمل مجلس و تایید لایحه دولت قرار گرفته است. 

حال بایدمنتظر ماند و دید که آیا نمایندگان مجلس و از جمله اقای لاریجانی منافع ملت را پاس می دارند یا در این رفراندوم سیاسی - اقتصادی به آقای احمدی نژاد رای می دهند .

bato-adv
مجله خواندنی ها
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین