bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۱۵۸۶۷۴
یک نشریه آمریکایی بررسی کرد

تایم: آیا "ظریف" می تواند روابط با واشنگتن را ترمیم کند؟

محمد جواد ظریف، مردی که وزیر امور خارجه بعدی ایران خواهد بود، بیش از دو دهه است که با آمریکا تعامل دارد. آیا وی می تواند روند دستیابی به روابط حسنه را رهبری کند؟
تاریخ انتشار: ۱۵:۳۸ - ۱۶ مرداد ۱۳۹۲
فرارو- محمد جواد ظریف، مردی که وزیر امور خارجه بعدی ایران خواهد بود، بیش از دو دهه است که با آمریکا تعامل دارد. آیا وی می تواند روند دستیابی به روابط حسنه را رهبری کند؟

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از تایم، ایران و آمریکا هیچ رابطه دیپلماتیک رسمی با یکدیگر ندارند. هیچ یک از این کشورها سفیری در پایتخت دیگری ندارد و دیپلمات های ارشدشان نیز گفتگوی چندانی با هم ندارند. سه دهه تنش بدین معنا است که سیاست مداران آمریکایی و ایرانی بیش از آنکه در جهت دستیابی به مصالحه فعالیت کنند، به اهریمن جلوه دادن دیگری پرداخته اند. اما محمدجواد ظریف کسی است که در دانشگاه دنور آمریکا تحصیل کرده، دو فرزندش در ایالات متحده به دنیا آمده اند و انگلیسی سلیس وی کمتر نشانه ای از لهجه دارد. وی به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل طی سال های 2002 تا 2007 دنیایی از روابط را در واشنگتن ایجاد کرد و حتی یکبار به تنهایی با قطار از نیویورک به پایتخت آمریکا رفت تا به یک سناتور سربزند. وی یک ایرانی است که می تواند آمریکایی صحبت کند. وی وزیر خارجه بعدی ایران است.

انتصاب ظریف در چهارم آگوست توسط حسن روحانی، رئیس جمهور جدید ایران اعلام شد و انتظار می رود که رای به تایید وی در مجلس تشریفاتی باشد. به عقیده برخی کارشناسان حضور وی در کنار حسن روحانی بیانگر یک تغییر امیدوارکننده در سیاست خارجی ایران از وضعیت خصمانه ای است که محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور سابق موجب شد و در طول هشت سال ریاستش بر انزوای ایران افزود و تحریم های بین المللی علیه ایران را باعث شد. روحانی به عنوان یک شخصیت اعتدالگرا از زمانیکه تصدی امور را به دست گرفته از تمام روزها برای شاخ و برگ دادن به شاخه زیتون به آمریکا استفاده کرده و تمایل خود به مذاکرات «جدی و حقیقی» را ابراز داشته است. ظریف در راس این تلاش های جدید خواهد بود.

ظریف 53 ساله شخصیتی شناخته شده در واشنگتن است که نزدیک به 20 سال تجربه تعامل با طرف های آمریکایی را داشته است. از آنجایی که ایران هیچ رابطه رسمی با آمریکا ندارد، ماموریت وی در سازمان ملل اهمیت مضاعف پیدا می کند. آلوارو دسوتو، ديپلمات سابق سازمان ملل متحد گفت: «یک سبک از دیپلمات های باهوش و زیرک ایرانی وجود دارد. مضمون هزاران سال تاریخ و فرهنگ ایران به خوبی خبر از دیپلماسی آنها می دهد و هیچ سوال دیگری در اینباره وجود ندارد.» ظریف خود را به طور خاص متمایز کرده و در میان همکارانش به عنوان یک متصدی با استعداد و فهمیده که بسیاری از افراد در مدار دیپلماتیک منهتن را جذب خود کرده بود. وی در مواجهه با مطبوعات آمریکا قادر بود با اعتماد به نفس و کاملاً رک صحبت کند.

وی در کنار روحانی، یکی از مذاکره کنندگان اصلی ایران در پیشنهاد سال 2003 برای دستیابی به یک «معامله بزرگ» با آمریکا در مورد برنامه هسته ای تهران بود- مذاکراتی که پس از آنکه دولت بوش ایران را در کنار کره شمالی و عراق، محور شرارت خواند با شکست روبرو شد. ظریف دو سال پیش از آن در سال 2001 نماینده اصلی ایران در کنفرانس بن بود که بازیگران منطقه ای را در پی حمله آمریکا به افغانستان گردهم آورده بود. جیمز دوبینز، همتای آمریکایی وی در این نشست – که اخیراً به عنوان نماینده ویژه دولت اوباما در افغانستان معرفی شد- در شماره ژانویه 2010 واشنگتن کوارترلی هم از خلق خوب ایران و هم از جدیت این کشور برای حل مسائل نوشته بود. این دو شخصیت بارها با یکدیگر دیدار کردند و با همکاری هم به توافقی رسیدند که نتیجه اش انتصاب دولت رئیس جمهور حامد کرزای در کابل در چند هفته بعد بود. این اقدام موفق ترین نمونه دیپلماسی مشترک ایران- آمریکا از انقلاب 1979 بود.

اما انتصاب ظریف روابط تهران و واشنگتن را یک شبه بهبود نخواهد بخشید. ادوارد لاک، یکی از مقامات ارشد سابق سازمان ملل در اینباره گفت: «افرادی که در حال جشن گرفتن هستند باید کمی محتاط تر باشند. ما رویی خوشتر و نوایی بهتر دریافت خواهیم کرد اما اصول اساسی روابط با آمریکا آخرین چیزی است که تغییر خواهد کرد، نه اولین.»

مطمئناً ظریف به عنوان وزیر امور خارجه یک دستورکار جهانی خواهد داشت و کارهای وی تنها به آمریکا مربوط نمی شود، ضمن اینکه وی در شرایط حساسی این پست را تحویل می گیرد. لاک معتقد است که وی باید کمی مراقب باشد. دولت روحانی باید شرایط بد اقتصادی که میراث دوره احمدی نژاد است را بهبود بخشد. این در حالی است که روابط با بازیگران اصلی منطقه ای مانند عربستان در پائین ترین سطح ممکن قرار دارد. تریتا پارسی، رئیس شورای ملی ایرانیان آمریکا که به دنبال ساختن پلی میان واشنگتن و تهران است گفت: «همچنین مسائلی چون بهار عربی، درگیری ها در سوریه و تنش ها در مصر وجود دارند. آمریکا بخش اصلی مباحثات نیست.»

این در حالی است که با وجود تغییر گارد در تهران، کمتر نشانه ای از کاهش جنگ طلبی آمریکا به چشم می خورد. هفته گذشته درست در روزی که خبر انتصاب احتمالی ظریف به مطبوعات راه یافت، مجلس نمایندگان آمریکا دور جدیدی از تحریم های سخت را علیه ایران به تصویب رساندند که در ماه سپتامبر به سنا می رود. روز دوشنبه نیز 76 سناتور آمریکایی نامه ای را به باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا نوشتند و خواستار تشدید فشارها بر ایران شدند. ولی نصر، مشاور سابق سیاست خارجه دولت اوباما معتقد است که این جو خصمانه به دیپلماسی سازنده ختم نخواهد شد. نصر به تایم گفت: «اگر رویکرد آمریکا همچنان درخواست هایی باشد که با تشدید تحریم ها حمایت می شود، اصلاً مهم نخواهد بود که دیپلمات ارشد ایران چه کسی خواهد بود. هیچ حرکت رو به جلویی وجود نخواهد داشت.»

نصر معتقد است در شرایطی که ممکن است ظریف شخصیتی باشد که آمریکا می تواند با وی تبادل کند، وی تنها در شرایطی موفق خواهد بود که «بتواند به تهران نشان دهد که دیپماسی سودی دارد.» نصر گفت که این امر مستلزم دریافت سیگنال هایی از سوی واشنگتن مبنی بر تمایل آنها به تعامل و ایجاد روابط حسنه است.

پیش از آنکه امیدی که مقام جدید ایران را احاطه کرده به پیشرفتی ملموس در عرصه دیپلماتیک تبدیل شود، اتفاقات بسیاری باید رخ دهند. اما اگر ظریف جاذبه و تلاشی که در دوره استقرار در سازمان ملل داشت را بکار گیرد، ممکن است بتواند هدایتگر عصر جدیدی از روابط میان ایران و آمریکا باشد. پارسی گفت: «در سیستم های سیاسی (مانند سیستم ایران) که نهادها چندان قوی نیستند، شخصیت ها بسیار تاثیرگذار هستند. و ظریف وزنه سنگینی است.»

 
bato-adv
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۰۱ - ۱۳۹۲/۰۵/۱۶
مهم خواستن واقعيه.
تو ايران كه قدرت و ثروت خيلي از آدمهاي با نفوذ وابسته به تحريم و دشمني با آمريكاست.
صدای مردم وجوانان بیکار ایران
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۴۹ - ۱۳۹۲/۰۵/۱۶
به نظر من جهت گشایش روابط خارجی در یک روند تعیین شود هرکه گام اول رابردارد چون شجاعت زیادی لازم دارد طرف دوم باید دوگام بردارد این جوری طلسم گام اول باتوجه به پاداش تعیین شده شکسته خواهد شد ..
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۲
مجله فرارو