حمله به ایران، آخرالزمان خاورمیانه!

فرارو- طی فصول بهار و تابستان که فشار هوا در خلیج فارس کاهش می یابد، بادهای قدرتمندی که «شمال و شرقی» خوانده می شوند، از شمال و شمال شرق وارد عربستان می شوند و در عبور از صحرای عربستان و رسیدن به جنوب و جنوب غربی دانه های بیشتری از شن را با خود به حرکت در می آورند. این طوفان های شنی غالباً ابعاد عظیمی به خود می گیرند- صدها متر ارتفاع و کیلومترها عرض و در طول ذرات معلق متراکم که باعث گرفتگی ریه افرادی می شود که در معرض آن قرار می گیرند، مانع رسیدن اشعه خورشید به زمین می شوند و زمانیکه از منطقه ای عبور می کنند، تمام سطح شهر- برخی مواقع حتی شهرهای بزرگی مانند ریاض- را با لایه ای ضخیم از شن برجای می گذارند. 

^{(طوفان شنی که در سال 2012 ریاض، پایتخت عربستان را دربر گرفت)}

 به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از گلوبال ریسرچ، سرعت این بادها 30 تا 300 کیلومتر در ساعت است و عموماً مسیری نیم دایره ای را می پیمایند و به سوی جنوب خلیج فارس و کشورهای حاشیه این خلیج باز می گردند. در واقع تمام کشورهای همجوار خلیج فارس (امارات، قطر، بحرین، عمان، کویت و عربستان) به معنای واقعی کلمه سالانه از صدها طوفان غبار و شن این چنینی آسیب می بینند. و در اغلب موارد منشاء بادهایی که منجر به شکل گیری چنین طوفان هایی می شود از سمت شمال و شمال شرق (ایران، عراق، کویت و بعضی اوقات ترکیه) است.

^{(تصویر ماهواره ای ناسا از مسیر معمول باد شمال)}

نقشه پائین محل تاسیسات هسته ای و معادن اورانیوم ایران را نشان می دهد. حال دوباره به تصویر قبلی که عکس ماهواره ای ناسا است نگاهی بیاندازید و مسیر بادهای شمال را دنبال کنید.

فاجعه فوکوشیما را ضربدر 10 کنید: بمباران تاسیسات هسته ای ایران تمام منطقه خلیج فارس را تقریباً غیرقابل سکونت خواهد کرد.

 بی تردید فوکوشیما بدترین فاجعه هسته ای تاریخ تاکنون است. در واقع بسیاری از دانشمندان معتقدند که حادثه فوکوشیما که هنوز هم پیامدهای آن به پایان نرسیده، بدترین فاجعه زیست محیطی جهان است.

 مایکل چسودوفسکی، استاد دانشگاه اتاوا و نویسنده کتاب «جهانی شدن فقر» در اینباره می گوید: «عواقب دراز مدت فاجعه تاسیسات هسته ای فوکوشیما دایچی هنوز به طور کامل ارزیابی نشده، اما این پیامدها به مراتب جدی تر از آنچه در پی فاجعه چرنوبیل در 1986 رخ داده و منجر به مرگ حدود یک میلیون نفر شد، است.»

 حال چندین راکتور هسته ای بزرگ (برای مثال بازده راکتور بوشهر در ایران یک هزار مگاوات است و بزرگترین راکتور فوکوشیما دایچی بازدهی معادل 784 مگاوات داشت) و چندین نیروگاه غنی سازی اورانیوم و سایت هایی با ذخایر نظامی و به احتمال زیاد معادن اورانیوم را در نظر بگیرد که همگی در یک روز با خاک یکسان شوند. علاوه بر این، برخلاف راکتورهای فوکوشیما دایچی که تنها با ذوب شدن نسبی بخش عمده میله های سوخت و سالم ماندن ذخایر سوختی اش روبرو بود، «تمام» سوخت هسته ای ایران در فضا منفجر خواهد شد.

 در واقع فاجعه هسته ای و زیست محیطی که در پی حمله به نیروگاه های هسته ای ایران رخ خواهد داد، فاجعه فوکوشیما را بی رنگ خواهد کرد. پیامدهای این فاجعه باورنکردنی خواهد بود؛ در نخستین سال پس از وقوع این فاجعه، ده ها هزار ایرانی بی گناه جان خود را از دست خواهند داد و این در حالی است که طی یک تا دو دهه بعد از آن، میلیون ها نفر از سرطان ناشی از تشعشعات رادیواکتیو جان خواهند باخت. و از آن زمان به بعد بخش قابل توجهی از این ذرات رادیواکتیو فوراً یا طی چند هفته یا چند ماه راه خود را به سوی صحرای عربستان خواهند گشود؛ جایی که بادها هر سال این ذرات را به همراه ذرات شن و گرد و غبار وارد طوفان های عظیم الجثه خواهند کرد (فراموش نکنید که سالانه صدها طوفان این چنینی در صحرای عربستان در جریان است) و در چنین شرایطی هیچ یک از ساکنان منطقه خلیج فارس از قرار گرفتن در معرض این بادها در امان نخواهند بود.

 در این میان ارائه برخی آمارها و برآوردها ارزشمند است: نیمه عمر سزیم-137 بیش از 31 سال است و این در حالی است که نیمه عمر استرونتیوم-90 تقریباً 29 سال برآورد شده است. پلوتونیوم-239 به عنوان خطرناک ترین عنصر در میان ترکیبات رادیواکتیوی که نام برده شد، دارای نیمه عمر 24 هزار و 110 سال است. و اورانیوم که هدف اصلی بوده و درصد عمده تشعشعات هسته ای را تشکیل می دهد، - بسته به نوع اورانیوم استفاده شده- از 700 میلیون تا چهار و نیم میلیارد سال نیمه عمر دارد.

مطمئناً بسیاری از این تشعشعات سوار بر تندبادهایی می شوند که در سراسر جهان می وزند و به تمام نقاط جهان نفوذ خواهند کرد. و تنها یک استنشاق یا بلع ذرات «گرم» کافی است تا سرطانی کشنده ایجاد شود. به راه انداختن چنین فاجعه ای بی عقلی محض خواهد بود.

به همین دلیل است که می توان نتیجه گرفت اتحاد آمریکا- ناتو- اسرائیل بلوف می زنند. رسانه های تحت نظارت دولت در غرب هربار در آستانه مذاکرات گروه 1+5 در مورد برنامه هسته ای ایران آتش تهدیدات را شعله ور می کنند، و اسرائیل تاکید می کند اگر برنامه هسته ای ایران متوقف نشود، به زودی به تاسیسات هسته ای جمهوری اسلامی حمله خواهد کرد. بیش از یک دهه است که شاهد چنین تهدیداتی هستیم. این واقعیت که دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس حامی اتحاد آمریکا- ناتو- اسرائیل هستند نشان می دهد که تمام این تهدیدات، تلاشی است برای مرعوب کردن ایران تا این کشور خواسته های آمریکا- ناتو و اسرائیل را اجابت کند.

مطمئناً پادشاهان کشورهای حاشیه خلیج فارس به خوبی آگاه هستند که حتی اگر ایران واقعاً به دنبال تولید سلاح هسته ای باشد (مسئله ای که تاکنون مدرکی در مورد وجودش یافت نشده) یک ایران مسلح به سلاح هسته ای بسیار امن تر از ایرانی است که تاسیسات هسته ای اش بمباران شده باشد. حتی اسرائیل که تنها هزار و 100 کیلومتر از ایران فاصله دارد و همچنین طوفان های شدید شن و گرد و غبار را نیز تجربه کرده، پیامدهای چنین حمله ای را به خوبی درک خواهد کرد.

آیا جنون مطلق ذهن آلوده قدرت های غرب به حدی است که به ایران حمله کنند و با نابود کردن کشورهای منطقه، تشعشعات رادیواکتیو را به سراسر این سیاره سرایت داده و احتمالاً جنگ جهانی سوم را به راه اندازند؟ یا همه حرف هایشان نشات گرفته از تاکتیک ها و لفاظی هایی است که عاقلان عمق آن را درک خواهند کرد؟ باید امیدوار باشیم که گزینه دوم درست باشد.