شعارهای اقتصادی اوباما و مک کین

مالیات و کاهش یا افزایش آن برای اقشار مختلف، در راس شعارها و برنامه های مالیاتی مک کین و اوباما قرار گرفته است.
 
سرمایه: سناتور باراک اوباما نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از برنامه های اقتصادی جدیدی صحبت کرده که به اعتقاد وی این برنامه ها کمک می کند تا رشد اقتصادی این کشور افزایش یابد.
 
وی اعلام کرده که از افزایش هزینه های دولتی برای افزایش رشد اقتصادی بهره خواهد برد و با استفاده از قوانین مالیاتی قصد دارد تا شکاف عظیم بین برندگان و بازندگان در اقتصاد آمریکا را از میان بردارد و از کاهش نرخ مالیاتی شرکت های کوچک حمایت کند.
 
این سناتور ایلینویز همچنین اعلام کرده در تلاش است تا از مالیات و سیاست های هزینه ای برای مقابله با دو چالش اصلی آمریکا استفاده کند. 

دو چالش موردنظر اوباما رقابت شدید کشورهای در حال توسعه همچون هند و چین است و مشکل دیگر به اعتقاد وی جریان اقتصاد کنونی آمریکاست که سبب شده سرمایه های اقتصادی فقط به سمت ثروتمندان سرازیر شود و تنها این قشر است که از رشد اقتصادی بهره مند می شوند. 

به نظر اوباما جهانی شدن، فناوری و اتوماسیون جایگاه فعالان اقتصادی را ضعیف کرده و در حال حاضر دولت باید از تقسیم سرمایه های اقتصادی به طور مساوی بین اقشار جامعه اطمینان یابد. طرح کاهش مالیات شرکت های کوچک از سوی اوباما هنگامی اعلام شد که جمهوریخواهان پیشنهادهای او را مورد انتقاد قرار دادند. 

اوباما پیشنهاد کرده بود مالیات شرکت هایی که سرمایه هنگفت دارند باید افزایش یابد و همچنین گفته بود که نرخ مالیات بر درآمد شرکت های بزرگ را به نفع شرکت های کوچک افزایش خواهد داد. وی درباره جزئیات طرح اقتصادی خود توضیحات بیشتری نداده ولی اعلام کرده است قصد دارد مالیات شرکت های تازه تاسیس را کاهش دهد و موانع و مشکلات را حذف کرده و سیستم مالیاتی را نیز آسان کند.

این در حالی است که جان مک کین نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اعلام کرده است در صورت پیروزی مالیات را مخصوصاً در بخش های تجاری حذف خواهد کرد و به اعتقاد وی کاهش مالیاتی موجب رشد اقتصادی خواهد شد.
 
اوباما با انتقاد از این سیاست اقتصاد مک کین گفته است: «شواهدی دیده نمی شود که کاهش مالیاتی به رشد اقتصادی و تولید بیشتر منجر شود.»رویکرد اقتصادی اوباما بیشتر تاکیدی بر سیاست های اقتصادی بین کلینتون در زمان ریاست جمهوری اش در سال 1992 است. 

کلینتون در زمان مبارزات انتخاباتی خود اعلام کرده است هزینه های زیربنایی را توسعه زیادی خواهد داد ولی همین که به کاخ سفید راه یافت این طرح ها بایگانی شدند و کنگره نیز با طرح افزایش مالیات انرژی که قرار بود درآمد حاصل از آن صرف برنامه های توسعه زیربنایی شود، مخالفت کرد.
 
رابرت روبین مشاور اقتصادی کلینتون در آن زمان استدلال کرد کاهش بدهی به جای افزایش هزینه ها می تواند تاثیر زیادی بر رشد اقتصادی داشته باشد زیرا واکنش بازار نسبت به کاهش بدهی مثبت خواهد بود. 

این نظریه اقتصادی به عنوان استراتژی اقتصادی کلینتون در نظر گرفته شد و اکنون بسیاری از رهبران کارگری معتقد هستند که اوباما نیز ممکن است به این استراتژی متوسل شود. 

اوباما همچنین اعلام کرد از اهداف آتی او سرمایه گذاری در بخش های ضروری همچون علمی، فناوری تحقیقاتی است و همزمان باید سیاست گذاری انرژی تعیین شود و تنها از این طریق است که آمریکا می تواند به رشد بهره وری دست یابد.

در همین حال سناتور مک کین برنامه اصلی خود را کاهش هزینه های دولتی تا حد امکان اعلام کرده و مخالفان خود را آزادی خواهانی توصیف می کند که خواهان پرداخت مالیات بیشتر، هزینه بیشتر و هدایت کشور به سمت بدهی بیشتر هستند.
 
مک کین خود را حامی نظام اقتصادی مبتنی بر کاهش آلودگی محیط زیست می داند. 

از سوی دیگر نظرسنجی انجام شده توسط «آرتی استراتژی» حاکی از آن است که باراک اوباما از جان مک کین پیشی گرفته است. 44 درصد شرکت کنندگان اعلام کرده اند که از اوباما حمایت خواهند کرد در حالی که 40 درصد گفته اند به جان مک کین رای خواهند داد.محبوبیت اوباما از ماه مه تاکنون ثابت باقی مانده در حالی که محبوبیت مک کین با سه درصد کاهش مواجه شده است. 

روز 16 ژوئن ال گور معاون رئیس جمهور در زمان دولت کلینتون به طور رسمی حمایت خود را از اوباما اعلام کرد و گفت: «پس از هشت سال مشکلات و اشتباهات متعدد در سیاست خارجی در کل تاریخ آمریکا ما به تغییری اساسی نیاز داریم