bato-adv
کد خبر: ۱۰۰۱۷۸

حکایت تلخ مهدوی کیا و پرسپولیس

تاریخ انتشار: ۱۱:۰۴ - ۰۸ دی ۱۳۹۰


عجب روزگار بدی شده. تلخ و گس. اندوهبار و ظالم. زشت و بی عاطفه. فوتبال ایران هم از این قاعده مستثنا نیست. پرسپولیس هم اسیر این نامروتی ها شده است. افسوس. حسرت. عصبانیت. سوال. آری سوال!

سوال: چرا مهدوی کیا نمی تواند در تیم محبوبش بازی کند؟
سوال: چه کسی نمی خواهد کیا به خانه اش بازگردد؟
سوال: چه کسی از اینکه مهدوی کیا به پرسپولیس نپیوندد سود می کند؟

پیشینه
استیلی در ابتدای فصل با حماقتی تاریخی ستاره پرسپولیسی ها را نخواست. با بدسلیقگی علیرضا محمد و حمید علی عسگر را به موشک هامبورگ ترجیح داد. البته سرش هم به سنگ خورد و با عاقبتی گل سنبلی با نیمکت پرسپولیس وداع کرد و رفت.

با رفتن استیلی از پرسپولیس ذهن ها همه با سرعت نور به آن سمت رفت که حتماً مهدوی کیا به پرسپولیس برمی گردد و نیم فصل دوم را در این تیم می گذراند. فوتبالش را در این تیم به پایان می رساند.

شوک! مصاحبه مهدوی کیا مبنی بر خداحافظی اش از فوتبال همه را در بهتی سنگی فرو برد. بهتی سرد و فلفلی! اما با آمدن دنیزلی، مهدوی کیا هم نظرش را تغییر داد و اعلام کرد که تصمیم دارد که نیم فصل دوم را در پرسپولیس بگذراند.

اکنون...
شوک! باز هم شوک. شوکی به مراتب ناباورانه تر. بهتی دردآور. بهتی که مثال صدها سوزن قفلی به تنمان قفل شد!

دنیزلی در اظهارنظری غیرمنتظره گفت که مهدوی کیا را نمی خواهد. چشمها به اندازه سکه 10 تومانی قدیمی گرد شد. دور سرمان بی نهایت علامت سوال و تعجب با بالهایی شکسته می پریدند!

مهدوی کیا اینبار هم به پرسپولیس بازنمی گردد! او به داماش هم برنمی گردد. پس مهدوی کیا به کجا بازمی گردد؟

پرده آخر
مثل آدمی که سرش به نوک در کابینت آشپزخانه خورده باشد گیج و منگ هستیم. سرنوشت ستاره ای همچون مهدوی کیا چه خواهد شد؟ او بسیار خشمگین است. ما هم بسیار خشمگین هستیم. دندان قروچه می کنیم و ناخن می جویم!

بازیکنی که در هامبورگ همانند یک اسطوره مورد استقبال قرار می گیرد، در اینجا بین زمین و آسمان مانده است. انگار نه انگار! مصبتو مصیبت!

مهدوی کیا در آستانه خداحافظی از فوتبال قرار دارد. فوتبالی که از فرق سر تا نوک پا در کثافت و لجن فرو رفته است. فوتبالی که همه در آن به درد بی تفاوتی مبتلا شده اند. راستی چرا به درد بی تفاوتی مبتلا شده ایم؟

باشگاه هایی مثل پرسپولیس باید برای پیشکسوتان خود ارج و قرب بالایی در نظر بگیرند. احترام حفظ کنند. باید ریشه های باشگاه خود را مراقبت کنند. آه... یادمان رفته بود که امروزه روز میوه ها نمی دانند چگونه به عمل می آیند!

مجله خواندنی ها
مجله فرارو