سریال ارباب حلقه‌ها: حلقه‌های قدرت چندین شخصیت جدید معرفی کرده که یکی از برجسته‌ترین آنها آدار (Adar)، پدر اورک‌ها است. این شخصیت که در فصل اول توسط جوزف ماول (Joseph Mawle) و در فصل دوم توسط سم هیزلدین (Sam Hazeldine) ایفا شده است، دیدگاه تازه‌ای درباره اورک‌ها ارائه می‌دهد. آدار، گرچه ذاتاً شرور است، اما نگاهی همدلانه‌تر به این هیولاهای سرزمین میانه ارائه می‌دهد. با این حال، داستان آدار در فصل دوم به شکلی تراژیک به پایان می‌رسد.
به گزارش روزیاتو، در ادامه، به بررسی پیدایش او، جایگاهش در دنیای تالکین و سرنوشتش در سریال خواهیم پرداخت با این توضیح که متن پیش‌رو برخی نکات کلیدی سریال را فاش و آن را اسپویل می‌کند.
آدار در حلقه‌های قدرت به عنوان پدر اورک‌ها شناخته می‌شود و هدف اصلی او، ایجاد خانه‌ای امن برای این موجودات در سرزمین میانه بود. در دوران سلطه مورگوت (Morgoth)، اورک‌ها چیزی جز سربازانی دورانداختنی نبودند، اما با سقوط این ارباب تاریکی، آدار فرصت یافت تا مسیری تازه برای آنها رقم بزند.
او برای تحقق این هدف، به مردم سرزمین‌های جنوبی حمله کرد تا به کوه هلاکت (Mount Doom) دسترسی پیدا کند. فوران آتشفشان و پوشاندن آسمان با خاکستر و دود، شرایطی ایجاد کرد تا اورک‌ها در برابر خورشید مصون شوند. پس از آن، آدار تصمیم گرفت بزرگ‌ترین تهدید اورک‌ها، یعنی سائورون (Sauron)، را از میان بردارد، اما این تلاش در نهایت به نتیجه نرسید.
در فصل اول سریال مشخص می‌شود که آدار زمانی یک الف بوده است؛ یکی از نخستین الف‌هایی که پیش از طلوع خورشید در سرزمین میانه زندگی می‌کرد. این دوره مصادف با زمانی بود که مورگوت قدرت خود را در سرزمین میانه تثبیت می‌کرد و گروهی از الف‌ها را اسیر کرده و آنها را به موجوداتی کاملاً جدید تبدیل می‌کرد.
آدار، که مورگوت به او وعده فرزند داده بود، در زمره این الف‌ها بود. آدار در سریال اشاره می‌کند که مورگوت او را شکنجه داده، دست‌و‌پایش را بسته و رها کرده بود. زمانی که آدار در آستانه نابودی بود، سائورون با جامی از شراب وارد شد. این شراب، به طریقی، آدار را از درون تغییر داد و او را به یکی از نخستین اورک‌ها تبدیل کرد. گالادریل او و امثال او را “موریوندور” (Moriondor) یا “فرزندان تاریکی” در زبان کوئنیایی نامید.
پس از آزمایش‌های بی‌رحمانه مورگوت، آدار یکی از نخستین اورک‌ها شد. البته، تمام اورک‌ها از الف‌ها ایجاد نشده‌اند. اولین نسل اورک‌ها پس از ایجاد، مانند انسان‌ها و الف‌ها تولیدمثل کردند. به این ترتیب، مورگوت به وعده خود به آدار عمل کرد و او صاحب “فرزندانی” شد که در طول هزاران سال، تکثیر و گسترش یافتند.
با این حال، آدار فراتر از یک نیا بود. او با مراقبت و حفاظت از اورک‌ها، نقش پدری واقعی برای آنها ایفا کرد. نام “آدار”، که در زبان سینداری به معنای “پدر” است، نشان‌دهنده این جایگاه ویژه است.
سریال نشان نمی‌دهد که زندگی آدار و اورک‌ها در دوران سلطه مورگوت چگونه بوده است، اما فصل دوم شرایط اورک‌ها پس از سقوط مورگوت را به تصویر می‌کشد. سائورون که زمانی دست راست مورگوت بود، به دنبال بازسازی سرزمین میانه به “طرح بی‌نقص” خود بود. این طراحی شامل اورک‌ها نمی‌شد و آنها را به‌عنوان ابزاری یک‌بار مصرف می‌دید.
آدار که به دنبال امنیت برای اورک‌ها بود، سریعاً تشخیص داد که سائورون رهبر مناسبی برای آنها نیست. او علیه سائورون قیام کرد و تاج آهنین مورگوت را به سلاحی برای زدن ضربه‌ای کشنده به او تبدیل کرد.
هدف اصلی آدار در حلقه‌های قدرت محافظت از اورک‌ها و ایجاد سرزمینی مستقل برای آنها بود. اما او می‌دانست تا زمانی که سائورون زنده است، این هدف محقق نخواهد شد. به همین دلیل، آدار با فرماندهی اورک‌ها، به اریگیون حمله کرد تا با کمک حلقه گالادریل، سائورون را برای همیشه نابود کند.
آدار پس از شکست مورگوت، بارها تلاش کرد سائورون را نابود کند، اما قدرت تاج آهنین کافی نبود. با شنیدن خبر حلقه‌های قدرت الفی، آدار باور کرد که نِنیا، حلقه گالادریل، می‌تواند سائورون را از بین ببرد. پس از دزدیدن نِنیا و استفاده از آن، حلقه قدرت پاکسازی تاریکی را فعال کرد و آدار به‌طور موقت از شر شرارت مورگوت رها شد.
آدار تحت تأثیر نِنیا، متوجه اشتباهاتش شد و به گالادریل قول داد که با اورک‌ها به موردور بازگردد و دیگر به سرزمین میانه حمله نکند. با این حال، او همچنان نخواست به هویت الفی خود بازگردد و به اختیار خود حلقه را از دستش خارج کرد. اما پیش از آنکه بتوان شخصیت تازه او را درک کرد، توسط اورک‌ها، که تحت تأثیر سائورون بودند، کشته شد.
آدار شخصیتی کاملاً جدید در حلقه‌های قدرت است و در آثار تالکین مستقیماً به او اشاره نشده است. با این حال، ایده این شخصیت از یادداشت‌های تالکین الهام گرفته شده است. در یکی از نسخه‌های اولیه تاریخچه اورک‌ها، تالکین توضیح می‌دهد که مورگوت الف‌های اولیه را اسیر و به اورک تبدیل کرد. با این حال، این ایده به‌طور کامل مورد تأیید تالکین نبود، چرا که به اعتقاد او، اورک‌ها نباید ذاتاً شرور باشند.
در لحظه‌ای که آدار تصمیم گرفته بود اورک‌ها را به موردور بازگرداند و آنها را از اریگیون خارج کند، توسط همان اورک‌هایی که به حفاظت از آنها متعهد بود، کشته شد. این خیانت تحت تأثیر سائورون صورت گرفت، اما بذر آن پیش‌تر کاشته شده بود. آدار که تمام تمرکزش بر نابودی سائورون بود، به‌تدریج اورک‌ها را نیز به سربازانی یک‌بار مصرف تبدیل کرده بود. این موضوع، اورک‌ها را به این باور رساند که او دیگر پدر واقعی آنها نیست و به همین دلیل، به سائورون روی آوردند.