فرارو- افراد حسی کاملا شهودی نسبت به سالم بودن دارند این که ایستادن بهتر از نشستن است این که ورزش برای سلامت کلی بدن عالی است و این که داشتن خواب خوب امری ضروری می‌باشد. با این وجود، این که آیا ورزش در شب ممکن است خواب ما را مختل کند یا ما را مجبور کند که برای ریکاوری بیش‌تر بی تحرک باشیم یک سوال کلیدی را مطرح می‌سازد: بهترین راه برای ایجاد تعادل ۲۴ ساعته به منظور بهینه سازی سلامتی مان چیست؟
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، نتایج تحقیقاتی تازه درباره عوامل خطر مرتبط با بروز بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نشان داد که میانگین خواب بهینه ۸.۳ ساعت است در حالی که برای فعالیت‌های سبک و فعالیت متوسط تا شدید بهتر است برای هر یک ۲.۲ ساعت وقت اختصاص داده شود.
دستورالعمل‌های بهداشتی کنونی توصیه می‌کنند که برای یک رژیم معقول داشتن فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید ۲.۵ تا ۵ ساعت در هفته را رعایت کنید. با این وجود، شواهد فزاینده نشان می‌دهند این که چگونه روز خود را سپری می‌کنید می‌تواند پیامد‌های مهمی برای سلامتی تان داشته باشد. علاوه بر فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید این به معنای زمانی است که در حالت نشسته، ایستاده، انجام فعالیت‌های بدنی سبک (مانند قدم زدن در اطراف خانه یا محل کار) و خواب سپری می‌کنید.
پژوهشگران دانشگاه سوینبرن در استرالیا بر روی دو هزار فرد بزرگسال که از حسگر‌های بدن استفاده کردند که می‌توانست رفتار‌های فیزیکی آنان را تفسیر کند به مدت هفت روز بررسی انجام دادند. این ارزیابی نشان داد که آن افراد میانگین ۲۴ ساعت خود را چگونه سپری کرده بودند.
در آغاز مطالعه اندازه دور کمر، میزان قند خون و حساسیت شرکت کنندگان به انسولین مورد ارزیابی قرار گرفت. حسگر‌های بدن و داده‌های ارزیابی با یکدیگر تطبیق داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و سپس در برابر نشانگر‌های خطر برای سلامت مانند امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته به منظور ایجاد یک مدل مورد آزمایش قرار گرفتند. با استفاده از آن مدل مواردی مشخص شدند که کم‌ترین ارتباط را با خطر بروز بیماری قلبی و سطح گلوکز خون داشتند. این امر ترکیب بهینه بسیاری از فعالیت‌های نشسته، ایستاده، سبک و با شدت متوسط را ایجاد کرد.
زمانی که پژوهشگران به دور کمر، قند خون، حساسیت به انسولین و امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته نگاه کردند به مناطق زمانی بهینه متقاوت رسیدند. جایی که این مناطق به طور متقابل همپوشانی داشتند منطقه بهینه برای خطر بیماری قلبی و دیابت قلمداد شد.
پژوهشگران دریافتند آن دسته از فعالیت‌های بدنی ملایم که به صورت پیاده روی کم‌تر از ۱۰۰ قدم در دقیقه تعریف می‌شوند از جمله قدم برداشتن به سمت رفتن به حمام یا قدم زدن معمولی با دوستان به ویژه در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط قوی با کنترل قند خون دارد. آن نوع از فعالیت‌های بدنی ملایم احتمالا به طور متناوب در طول روز انباشته می‌شوند نه آن که یک تمرین سبک هدفمند باشد.
شواهد تجربی نشان دادند که قطع روند نشستن به طور منظم با فعالیت‌های فیزیکی سبک (مانند پیاده روی ۳ تا ۵ دقیقه‌ای در هر ساعت) می‌تواند متابولیسم بدن را به ویژه پس از ناهار بهبود بخشد.
علیرغم آن که زمان فعالیت بدنی متوسط تا شدید ممکن است بسیار زیاد به نظر برسد یعنی بیش از دو ساعت در روز پژوهشگران آن را بیش از صد قدم در دقیقه تعریف کردند. این میزان معادل یک پیاده روی سریع است.
گفتنی است که این یافته‌ها مقدماتی هستند. این نخستین مطالعه صورت گرفته در مورد خطر بیماری قلبی و دیابت و ۲۴ ساعت بهینه است و نتایج حاصل از آن به تایید بیش‌تر با انجام مطالعات بیش‌تر و طولانی مدت‌تر در آینده نیاز دارد.
دستورالعمل‌های فعالیت بدنی در حال حاضر صرفا شدت و زمان ورزش را توصیه می‌کند. مجموعه جدیدی از دستورالعمل‌ها برای گنجاندن حرکت ۲۴ ساعته در حال توسعه هستند.
نتیجه تحقیق تازه دستورالعملی کلی را ارائه می‌دهد: در اصل این به معنای کاهش زمان نشستن در صورت امکان، افزایش فعالیت بدنی با شدت سبک و ایستادن، افزایش فعالیت بدنی با شدت بیش‌تر و هدف گذاری برای خواب سالم ۷.۵ تا ۹ ساعت هنگام شب است.
تغییرات سودمند می‌تواند به شکل کاهش زمان خیره شدن به صفحه نمایش در شب یا انتخاب رفت و آمد فیزیکی فعال به جای رفت و آمد از طریق رانندگی با خودرو یا اولویت قائل شدن برای زمان خواب زودتر به جای تماشای تلویزیون تا دیروقت باشد.