یک سال از واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست در ارومیه می‌گذرد؛ یک سال از رفتن مهشاد و ریحانه خبرنگاران ایسنا و ایرنا می‌گذرد، اما هنوز اتفاقی نیفتاده است و پرونده در دالان‌های دادسرا‌ها از این طرف به آن طرف می‌رود، هنوز داغ پدر و مادرهایشان و همسرانشان تازه است، هنوز روی زخم آن‌ها به هم نیامده و همچنان تازه است، آن روز تاریک و فراموش نشدنی روز دوم تیرماه ۱۴۰۰ رقم خورد، روزی که ۲۱ نفر از خبرنگاران محیط زیست در مسیری قدم گذاشتیم که فکر نمی‌کردیم در این راه ۲ نفر را جا بگذاریم و ۱۹ نفره به تهران برگردیم، دوم تیرماه ۱۴۰۰ مانند همیشه با شور و شعفی زیاد در فرودگاه مهرآباد گردهم آمدیم تا به ارومیه برویم و از پروژه بزرگ آبرسانی و احیای دریاچه ارومیه خبر‌های خوبی بیاوریم، اما غافل از اینکه این سفر آبستن حادثه‌ای فراموش نشدنی بود.
به گزارش ایرنا، ساعت از ۶:۳۰ دقیقه صبح گذشته بود، در گرگ و میش هوا در فرودگاه دور هم و با سر و صدای زیاد سوار هواپیما شدیم و به سمت ارومیه پرواز کردیم، بعد از حدود یک ساعت و اندی پر از شور و هیجان به فرودگاه ارومیه رسیدیم، عده‌ای به دنبال ما آمده بودند و بدون وقفه سوار اتوبوسی شدیم که ما را به سوی مرگ و بدترین تجربه زندگیمان برد، فرمانی که به هر طرف می‌چرخید گویی نمی‌توانست سرنوشت را تغییر دهد، سرنوشت سیاهی که بعد از گذشت یک سال کامل هنوز تازه است و گویی قصد کهنه شدن ندارد، هنوز هم فکر کردن به آن روز و بلایی که بر سرمان آمد روح را می‌خراشد و دل را به درد می‌آورد، اما چه فایده که دستمان به جایی نمی‌رسد تا شاید بتوانیم این درد را التیام بخشیم.
سخن کوتاه و اینکه ساعت از ۴ بعدازظهر گذشته بود که از بازدید تونل کانی سیب که قرار بود حجم زیادی آب را به دریاچه ارومیه برساند خارج و سوار اتوبوس شدیم تا به ناهار برسیم، در مسیر برای مهشاد خبرنگار ایسنا جشنی گرفتیم، چون قرار بود تا ۵ روز دیگر راهی خانه بخت شود، اما غافل از اینکه این آخرین جشن زندگی این دختر پرشور خواهد بود، ناگهان ارابه مرگ چهره عفریت خود را به ما نشان داد و با بریدن ترمز با سرعتی سرسام‌آور به پیش رفت، آنجا پایان راه بود، اتوبوس با تکان‌های شدید، صدایی مهیب و غرش کنان دل جاده را می‌شکافت و بی رحمانه پیش می‌رفت گویی می‌خواست مهشاد و ریحانه را با سر و صدا از ما بگیرد و این کار را هم کرد، زمانی که اتوبوس به صورت واژگون در کف جاده آرام گرفت دیگر مهشاد و ریحانه نبودند، پر کشیدند و برای همیشه رفتند.
ماند یک دنیا سنگینی و داغ بر دل پدر و مادر و همسرانشان و خاطرات تلخ و شیرین بودن با آن‌ها در این سال‌ها و سفر‌های قبلی برای ما خبرنگارانی که با جسمی زخمی و روحی زخمی‌تر به جا ماندیم، قرار نبود اینطور شود، اما شد؛ به این ترتیب ساعت برای ما ۱۹ نفر باقیمانده بر روی ١۶ و ۴۵ متوقف شد.
بعد از آن پرونده رسیدگی به مقصران این حادثه باز شد و مانند هر پرونده دیگری در حال گشتن و دست به دست شدن در دالان‌های دادسر‌ها است؛ با گذشت یک سال هنوز به نتیجه‌ای نرسیده است، پدر مهشاد می‌گوید که به قوه قضاییه نامه نوشتیم با دادستان ارومیه دیدار داشتیم و از آن‌ها تقاضا کردیم که پرونده را به نحوی جلو ببرند که به نفع قوه قضاییه باشد و در روند رسیدگی به این پرونده مستقل عمل شود، پدر ریحانه هم می‌گوید نمی‌دانم چرا رسیدگی به این پرونده تا این حد طولانی شده است، با ما تماس گرفتند و گفتند که شما دیه را بگیرید اگر نگیرید با مشکل مواجه می‌شوید، اما ما که دیه نمی‌خواهیم، می‌خواهیم مقصران مشخص شوند.
این در حالی است که روز گذشته سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد که راننده مقصر است و برای مسوولان منع تعقیب صادر شده است، اما وکیل شاکیان اتوبوس خبرنگاران ارومیه به خبرنگار ایرنا گفت: قرار منع تعقیب در مرحله دادسرا صادر شده این قطعی است، اما نهایی نیست و پرونده در جریان است.
محمد داسمه افزود: این قرار در مدت ۱۰ روز قابل اعتراض بود ما هم اعتراض کردیم و پرونده رفت محکمه دادگاه کیفری دو و ۱۷ خرداد ماه اولین جلسه آن برگزار شد، به همراه تعدادی از خبرنگارانی که در اتوبوس بودند به جلسه دادگاه در ارومیه رفتیم و در آنجا دلایل و استدلالات خود را بیان کردیم.
وی تاکید کرد: محکمه می‌تواند قرار منع تعقیب را نقض و یا تایید کند لذا تصمیم گیرنده نهایی محکمه است، رییس مجتمع دادگاهی کیفری ارومیه شخصا به پرونده رسیدگی می‌کند بنابراین تعیین تکلیف پرونده در خصوص مسوولان منوط به اظهار نظر قضایی نهایی دادگاه کیفری دو است.
وی درباره گفته سخنگو قوه قضاییه مبنی بر مقصر بودن راننده و منع تعقیب مسوولان گفت: قرار منع تعقیب صادر شده، اما این پایان راه نیست، سخنگو باید کامل توضیح می‌داد که پرونده در چه مرحله‌ای است تا شک و شبهه‌ای ایجاد نشود، الان منتظریم که دادگاه تعیین تکلیف کند؛ دادگاه می‌تواند آن را نقض یا تایید کند پس این قرار هنوز به مرحله قطعیت نرسیده است.
وکیل شاکیان اتوبوس خبرنگاران ارومیه افزود: قاضی می‌داند که قرار منع تعقیب قطعی نیست و این اظهار نظر سخنگو تاثیری در استقلال رای دادگاه کیفری ندارد، پرونده هنوز به مرحله قطعیت نرسیده یعنی تبرئه مسوولان موقتی، در مرحله دادسرا و الان هم در حال بررسی است و اگر دادگاه کیفری دو ارومیه استدلال‌های ما را بپذیرد این قرار منع تعقیب نقض می‌شود و مسوولان تحت تعقیب قرار می‌گیرند.