فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: عیار: به فتح اول و تشدید دوم چابک و چالاک/ بشارت: خبر شادی بخش، مژده /مهنا: به ضم اول و فتح دوم و تشدید سوم گوارا گردانیده و خوش
هر شخص در پی یافتن معشوق حقیقی ست، حال آنکه همه آنچه در طبیعت موجود است، نشانه‌ای از وجود اوست که با تامل در آن، شخص به سوی حضرت دوست سوق می‌یابد. در ادامه نیز، لازم به ذکر است که برای لقای حضرت دوست، سختی‌های زیادی دامنگیر شخص می‌گردد، اما طالب حقیقی که فقط به لقای او می‌اندیشد، از صمیم جان از سختی‌ها گذر می‌کند؛ چرا که می‌داند به دنبال هر غمی، شادی ست.
کسان بسیاری رقیب تو هستند، اما امید به وصال بسیار قوی ست و قرعه‌ی کار به نام تو زده شده است. در انتظار آن روز، دعا و نیایش را از یاد مبر.