صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۶۲۳۷۸
متاسفانه سازمان یا شرکت‌های مربوطه یک روال حمایتی صحیح، حتی به صورت شفاهی با این مبتلایان در پیش نمی‌گیرد. یعنی عموما افراد درگیر در این بیماری از طرف سازمان یا حتی مدیران بالاسری (یا بعضی وقت‌ها از طرف دوستان و فامیل) مورد احوال‌پرسی و حمایت معنوی (مادی پیش کش) قرار نمی‌گیرند.
تاریخ انتشار: ۱۶:۲۸ - ۲۵ آبان ۱۳۹۹
دکتر محمد حسام تدین*؛ کرونا افراد زیادی از ما را درگیر نموده است. در خلال درگیری به کرونا شخص بیمار مجبور است در مدت ۱۵ الی ۳۰ روز در قرنطینه باشد و در شرایط سخت و استرس‌زا در کنار خانواده دوران مربوطه را سپری نماید. این بیماری ضمن درد و هزینه موجب ایجاد افسردگی و حاشیه‌های دیگر برای بیمار می-گردد.
 
به عنوان یک تجربه شخصی از این اتفاق ناگوار به اطلاع می‌رساند متاسفانه سازمان یا شرکت‌های مربوطه یک روال حمایتی صحیح، حتی به صورت شفاهی با این مبتلایان در پیش نمی‌گیرد. یعنی عموما افراد درگیر در این بیماری از طرف سازمان یا حتی مدیران بالاسری (یا بعضی وقت‌ها از طرف دوستان و فامیل) مورد احوال‌پرسی و حمایت معنوی (مادی پیش کش) قرار نمی‌گیرند.
 
این امر یک حس بی تفاوتی از اطرافیان به نیروی انسانی منتقل می‌نماید که عدم تفاوت بین بودن و نبودن به بیمار القا می‌شود. ضمن اینکه شخص پس از طی دوره درمان و برگشت به سازمان یا شرکت هنوز حالت طردشدگی و ترس از طرف همکاران دارد و این مشکل نیز به مشکلات قبلی اضافه می‌گردد.
 
برای نمونه بعضی از مشکلات و تجربات بیماران به شرح زیر است:
  •  فرد مبتلا به دلیل شرایط امکان خروج از منزل و مراجعه به مطب و منتظر ماندن در مطب را ندارد. حتی در بعضی مواقع شخص بیمار نیاز به تهیه دارو یا خرید روزانه یا دسترسی به پزشک دارد و به دلایل شرایط خانوادگی (عدم حامی) هیچ کمک کننده‌ای ندارد.
  • تقریباً کل دارو‌هایی که خریداری می‌شود بدون نسخه و درج در دفترچه بیمه است و بسیاری از دارو‌های تقویتی گران قیمت هم اصلاً مشمول بیمه نمی‌شوند.
  • نوبت گیری دکتر، انجام آزمایشات و سی تی اسکن هم مشکلات بسیار زیادی دارد. ضمن اینکه معاینه پزشک، دریافت نسخه مشکلات خاص خود را دارد، نوبت گیری برای آزمایشگاه و سی تی اسکن (با نوبت دهی چند روزه) در یک محیط بسیار شلوغ مصائب دیگر خود را دارد.
  •  هزینه‌های درمان سنگین است و اگر موفق به گرفتن نسخه دکتر شده باشید، امید است بخشی از آن توسط بیمه تکمیلی داده شود، ولی عموما به دلیل نوع دارو‌های مکمل و تقویتی این اتفاق رخ نمی‌دهد.
  •  یک مشکل مهم دیگر هم سختی این بیماری این است که در بعضی موارد از فرق سر تا نوک پا را درگیر می‌کند و هر لحظه نگرانی و اضطراب بدتر شدن اوضاع و خدای نکرده بستری شدن و ... درگیری همه اعضای خانواده را ایجاد می‌کند و موجب افسردگی بیمار است.
  • مصرف کافی گوشت و مرغ و میوه و لبنیات و ... بسیار ضروری است که همگی از هزینه‌های بالای این اقلام اطلاع دارید. ضمن اینکه غیر از بحث هزینه، نحوه تهیه این‌ها هم معضل دیگری است.
  •  ترس فامیل و دوستان از بیمار و عدم دریافت کمک در منزل توسط ایشان به دلیل ترس از بیماری مساله دیگری است.
  •  هفته اول بیماری بسیار و نحوه صحیح شروع درمکان هفته بسیار مهمی است که بیماری می‌تواند کنترل شده و در یک روال صحیح درمان ادامه یابد، ولی متاسفانه به دلیل عدم حمایت‌های آگاهی رسان و حمایت‌های پزشکی و مشاوره، بسیاری در هفته دوم مجبور به مراجعه به پزشک و بیمارستان برای بستری شدن می‌شوند.

با همه مشکلات بالا و با وجود با همه امکانات در کشور، شهرها، محله‌ها و وجود دوستان، فامیل و اقوام و با وجود روحیه مهربان ایرانی ها، قرار نیست ما انسان‌های عاقل و هوشمند از ویروس بی‌عقل و خرد شکست بخوریم.

با توجه به مشکلات دولت و حجم درخواست‌های کمک به نهاد‌های متولی خدمات پزشکی، پیشنهاد اصلی این است که در هر کولونی از زندگی کاری و حیات افراد (خانواده، کار، دوستان)، گروهی از داوطلبان (خصوصا از بین افرادی که مصونیت دارند و قبلا این بیماری را گذرانده اند) برای کمک به بیمار با بعضی از شرح وظایف زیر شکل داده شود:

تماس (تلفنی) با بیمار و دریافت شرح حال وی و ارائه آخرین آگاهی‌های پزشکی برای انجام خود درمانی اصولی و یا درصورت نیاز کمک به معاینه آنلاین یا حضوری وی توسط پزشک در کوتاه‌ترین زمان

  • تهیه دارو و موادغذایی برای ایشان
  •  پخت و ارسال غذا برای بیمار
  •  کنترل و پیگیری وضعیت روزانه ایشان
  •  فراهم سازی امکانات لازم برای مراجعه به بیمارستان یا رادیولوژی
  •  ارائه کمک مالی به بعضی از بیماران مستمند
  •  ارائه خدمات روحیه بخش و امید افزا برای پیشگیری از افسردگی بیمار با حمایت‌های معنوی و تماس تصویری دوستان
  • کنترل کامل شدن قرنطینه و ایجاد آمادگی برای برگشت فرد به کار و زندگی

*عضو هیات علمی دانشگاه

ارسال نظرات