فرارو- در حالیکه که شیوع بیماری کرونا هر روز در کشور گسترش پیدا می‌کند و شهروندان به شکل ویژه‌ای درگیر اخبار و اتفاقات پیرامون آن هستند، اما در این بین در شبکه‌های اجتماعی جدای از خبر‌های ناامید کننده و پیام‌های و هشدار‌های بهداشتی، چالش‌هایی به راه افتاده تا گذارندن این دوره سخت راحت‌تر شود و به نوعی روحیه‌ها را افزایش دهد.
به گزارش فرارو، اولین چالشی که چند روز پیش به راه افتاد، چالش لبخند بود. کاربران شبکه‌های اجتماعی تصویری از خود در حال لبخند زدن منتشر کردند و دوستان خود را نیز دعوت کردند تصاویری مشابه منتشر نمایند.
این چالش با استقبال زیادی روبه رو شد و شبکه‌های اجتماعی در کنار اخبار دلهره آور و ناراحت کننده شیوع کرونا مملو شد از تصاویری از خنده‌های کاربران.
طبیعتا این چالش مخالفان خود را داشت و برخی معتقد بودند، کاری بیهوده است و اساسا در این وضعیت غمبار ما را چه به خنده. کاربری نوشته بود "وسط کرونا و موشک زدن به هواپیما و وقایع آبان ماه برف و سیل و آلودگی هوا و بنزین ۳۰۰۰تومنی و ... چالش لبخند راه بندازی به چی میخندین دقیقا؟"
بیشتر بخوانید:
رقص و شادی کادر درمان و بیماران مبتلا به کرونا
چالش جنجالی رقص
دومین چالشی که این روز‌ها در اوج بحران کرونا فضای شبکه‌های اجتماعی را پر کرده است "چالش رقص" است. این چالش مختص کادر درمان است وعمومیت ندارد. ویدئو‌هایی از پزشکان، پرستاران و پرسنل بیمارستان با لباس‌های مخصوص مبارزه با کرونا منتشر شده که در حال رقصیدن هستند. این اقدام در راستای بالابردن روحیه کادر درمان و حتی بیماران بوده و بازتاب وسیعی در شبکه‌های اجتماعی داشته است.
ده‌ها ویدئو از رقص کادر درمان شهر‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌چرخد. کادر درمانی که این روز‌ها از سوی مردم مورد تقدیر قرار می‌گیرند و زحمات و تلاش‌های شبانه روزی آن‌ها توجه‌ها را به خود جلب کرده است.
این چالش بیش از چالش لبخند بحث و جدل در فضای شبکه‌های اجتماعی داشته است. برخی کاربران از زاویه دید دینی به نقد آن پرداخته اند.
فردی در این باره نوشته است: «در بیمارستانی که افتخار به معصیت خدا کنند، شفاء یافت نخواهد شد. کسی هم که برای خوشایند دیگران چشمش را روی معصیت ببندد و اعتراض نکند، علاوه بر اینکه دین فروش است؛ در همین دنیا هم به هدفش نخواهد رسید و روی خوش نخواهد دید.»
فردی دیگری گفته است: "رقص پرستاران در خط مقدم مانند شرب خمر سربازان است در جبهه نبرد! هر دو مذموم، هر دو حرام و هر دو بی منطق."
کاربر دیگری از زاویه میانه‌تری به موضوع نگاه کرده و نوشته است: «مسائل رو نباید قاطی کرد اینکه پرستاران و پزشکان باوجود کمبود‌ها از جان مایه گذاشتن و برای صحت بیماران کرونایی می کوشند قابل تقدیر و حتی تقدیسه و اینکه بعضیاشون جهت روحیه دادن به حرامی مثل چالش رقص دست میزنن هم قابل انتقاد، ولی نوع انتقاد نباید طوری باشه که اهمیت بخش اول رو منکر بشه.»
اما عده‌ای هم معتقدند که این چالش در شرایطی که هر روز بر تعداد قربانیان کرونا افزوده می‌شود اقدامی نامناسب است. کاربری نوشته است: «چالش لبخند وچالش رقص رو وقتی برگزار می‌کنند که بحران سیر نزولی پیدا کرده نه درشرایطی که بحران سیر صعودی رو طی میکنه! کادر درمان برای تقویت روحیه و مبارزه با ویروس کرونا به تجهیرات با استاندارد مناسب نیاز دارند نه‌چالش خودفریبی!»
برخی نیز دیدگاه عجیبی نسبت به چالش لبخند و رقص دارند. این عده می‌گویند که این چالش‌ها از سوی حکومت و برای عادی نشان دادن اوضاع در ایران طراحی شده است. در واقع این دسته از افراد معتقدند که این چالش حاوی پیام برای خارج از ایران است.
تصاویری از کادر درمان که بازتاب وسیعی در شبکه های اجتماعی داشته است
اما در کنار این تفسیر‌ها و دیدگاه‌ها بیشتر کاربران نگاه مثبتی به ویدئو‌های رقص کادر درمان دارند. بسیاری معتقدند چالش رقص در روز‌های سیاه کشور اتفاق خوبی است.
کاربرانی به این نکته اشاره کرده اند که این چالش برای روحیه کادر درمان بوده و نه چیز دیگری. «پزشک یا پرستاری که به شرط امضا، توی کشیک ۲۴ ساعته اش، یک ماسک یک بار مصرف تحویل می‌گیره؛ واسه خوش اومدن من و شما قر و غمزه نمیاد. برای دل خودش می‌رقصه. شاید برای ۴۵ ثانیه هم که شده؛ باور کنه مثل بقیه است. مثل من و شمایی که نشستیم پشت یه موبایل و جهان رو به نقد می‌کشیم.»
کاربر دیگری گفته است: «اونایی که دارن به رقص چندتا پرستار گیر میدن همون حاجی گرینوفای زمان جنگن که موقع بمبارون توی سوراخ موش خودشونو قایم میکردن!»
در این بین عده‌ای نیز می‌گویند اگر این چالش در شرایط عادی برپا می‌شد حتما با کادر درمان برخورد صورت می‌گرفت، اما حالا نه قابل شناسایی هستند و نه وضعیت بیمارستان‌ها در وضعیتی قرار دارد که بشود با آن‌ها برخورد حراستی کرد.
در کنار این چالش‌ها فضای شبکه‌های اجتماعی کاملا کرونایی است و همه از این بیماری سخن می‌گویند، برخی خود را قرنطینه کرده‌اند و داستان‌های قرنطینه را روایت می‌کنند، برخی دیگر توصیه‌های بهداشتی به اشتراک می‌گذارند. عده‌ای هم به نحوه مدیریت بحران انتقاد می‌کنند.