فرارو- روز گذشته اردوغان رئیس جمهوری ترکیه از اولین خودروی ملی این کشور رونمایی کرد، محصولی که بر اساس به روز ترین استاندارهای جهانی ساخته شده و در سه نسخه بنزینی، هیبریدی و برقی آماده ورود به بازار است، حال در چنین شرایطی، این موضوع مطرح می‌شود که چرا صنعت خودروی ایران نتوانست به چنین دستاوردی برسد و به جای آن این روزها افتخار مدیران و خودروسازان این است که محصولات قدیمی را توانسته‌اند داخلی سازی کنند.
به گزارش فرارو،
ترکیه با رونمایی از "توگ" «TOGG» نخستین خودرویی که به طور کامل ساخت داخل این کشور است، اعلام کرد قصد دارد در نهایت تا ۱۷۵ هزار دستگاه از این خودروی برقی را در سال تولید کند.
پیش بینی می‌شود این پروژه ظرف ۱۳ سال ۲۲ میلیارد لیره (۳.۷ میلیارد دلار) هزینه داشته باشد. این طرح یکی از اهداف قدیمی رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و حزب حاکم عدالت و توسعه به منظور به نمایش گذاشتن افزایش قدرت اقتصادی این کشور بوده است.
فربد زاوه کارشناس صنعت خودرو
همکاری ترکیه با شرکت‌های معتبر جهانی
فربد زاوه کارشناس صنعت خودرو در گفتگو با فرارو با اشاره به اینکه ترکیه در صنعت خودرو از ما خیلی جلوتر است، اظهار داشت: این خودروی ملی که دیروز اردوغان از آن رونمایی کرده، طراحی خود ترکها بوده، اما شرکت‌های معتبری چون ولئو فرانسه، پنین فارینا ایتالیا و بوش آلمان در طراحی این خودرو مشارکت داشتند.
وی افزود: از الف تا‌ی این خودرو را خود ترکها ساختند و این خودرو تاکنون مشابهی برای آن وجود نداشته، این در حالیست که آنها تا مدتی نیز به مانند ما به دنبال بازار بسته، خودکفایی و استفاده از ابزار تعرفه بودند، اما از سال ۲۰۰۱ با یک تغییر نگرش وضعیت خود را دگرگون ساخته و توانستند پای شرکت‌های معتبر خارجی را به ترکیه باز کنند.
این کارشناس با بیان اینکه در حال حاضر شرکت‌های معتبری همچون هیوندایی، فیات، فولکس واگن و... در ترکیه خط تولید دارند، گفت: اگر آنها به مانند ما با توجیه بازار داخل خود را از میلیارد‌ها دلار بازار‌های جهانی محروم می‌کردند، الان چنین خودرویی نداشتند، از سویی اشتباه ما در کشور است که بازار داخل را چسبیده‌ایم و خود را از تمام دنیا محروم کرده‌ایم، خودمان را سرگرم صرفه‌جویی ۲ میلیون، ۵ میلیون یورویی‌کرده‌ایم غافل از اینکه قافیه بازی را در جای دیگری باخته‌ایم.
مراسم رونمایی از خودرو ملی ترکیه با حضور اردوغان
نگاه غلطی بر صنعت خودرو حاکم است
زاوه با تاکید بر اینکه طی ۶ دهه گذشته با این نگاه که یک صنعت خودروی خودکفا داشته باشیم، به صنعت داخل ضرر هنگفتی وارد کرده‌ایم، بیان داشت: چطور است که الان همه کشور‌ها توانسته‌اند، حتی مالزی و ترکیه در صنعت خودرو بسیار پیشرفت کرده‌اند، اما الان دغدغه مدیران صنعتی و خودروسازان این است که قطعات خودروهای از رده خارج را تازه دوباره داخلی سازی کنند و مردم مجبور باشند حداقل تا ده سال آینده دوباره آنها را استفاده کنند.
وی افزود: وقتی که به کارآمدی و شایستگی اصالت داده نمی‌شود و بر اساس رابطه و پارتی بازی مدیران منصوب می‌شوند، معلوم است که نمی‌توان به جایی رسید، وقتی زمانیکه شما ناکارآمدی را حاکم می‌کنید خروجی نیز همین فشل بودن خواهد بود و شما نباید انتطار معجزه داشته باشید.
این فعال صنعت خودرو با بیان اینکه دولت فعلی نیز ادامه دهنده راه اسلاف پیشین خود را ادامه می‌دهد، اضافه کرد: سه وزیری که شما در دولت حسن روحانی شاهده بودید همگی به انحصار صنعت خودرو دامن زدند و آن را تشدید کردند، به جای اینکه بیایند از فرصت برجام استفاده کرده و صنعت خودرو را بین‌المللی کنند، اما با تعلل زیاد این فرصت را به راحتی از دست دادند.
زاوه ادامه داد: تا زمانیکه صنعت خودرو در دست دولت باشد و دولت بر آن اعمال قدرت کند، آش و کاسه همین است و اوضاع روز به روز بدتر خواهد شد، بنابراین نباید انتظار تغییر وضعیت را در چنین حالتی داشت، در حال حاضر به جای این توسعه محصول در دستور کار خودروسازان قرار بگیرد، آنها به دنبال داخلی سازی قطعات خودرو هستند.
برای تغییر باید سیاست‌گذاری‌های صنعت خودرو متحول شود
این کارشناس صنعت خودرو با تاکید بر اینکه تا زمانیکه سیاست‌گذاری‌ها و جهت‌گیری‌ها در صنعت خودرو از سوی دولت تغییر نکند، وضعیت کنونی به همین منوال ادامه خواهد یافت، گفت: خصوص‌سازی که این روزها از آن دم زده می‌شود نیز گره‌ای از مشکلات خودروسازن باز نخواهد کرد، تجربه خصوصی‌سازی در کشورمان نشان داده تغییر مالکیت از دولت به یک آدم معتمد وضع را بدتر می‌کند، نمونه‌های چنین چیزی را می‌توانید به راحتی امروزه در صنایع مختلف مشاهده کنید، در صنعت خودرو نیز گروه بهمن را نیز به اصطلاح خصوصی کردند، اما از زمان انجام این کار تغییر محسوسی در بهمن ایجاد نشده و محصول جدیدی از سوی این شرکت روانه بازار نشده است.
وی با اشاره به اینکه خصوصی‌سازی به معنای این است که دولت پای خود را از صنعت خودرو بیرون بکشد، گفت: در صورتیکه این چنین نشود، صنعت خودرو راه به جایی نخواهد برد، از سویی باید دیوار تعرفه‌ای برداشته شود و رقابت کامل بین خودروسازان داخلی و خارجی شکل بگیرد، تا هم قیمت محصولات اقتصادی و رقابتی شود و هم محصولات قابل اعتناء و با کیفیت به تولید برسد.
زاوه با بیان اینکه از زمان روی کار آمدن اردوغان در ترکیه، این کشور دیوار‌های تعرفه‌ای خود را برداشته است، اظهار داشت: برای ورود خودرو به ترکیه تعرفه وجود ندارد، تنها برای شماره‌گذاری فارغ از اینکه خودرو ساخت چه کشوری است بر اساس میزان مصرف سوخت و حجم موتور عوارض دریافت می‌شود که این مبلغ نیز سنگین است.
وی افزود: دولت اردوغان در صنعت خودروی ترکیه هیچ‌گونه نقش و دخالتی ندارد و شرکت‌های ترک از طرق "جوینت ونچری*" که با شرکای جهانی خود ایجاد کردند، برای ترکیه ارزآوری می‌کنند، از سویی به دلیل اینکه اقتصاد ترکیه غیر نفتی است، اردوغان برای اداره کشور نیاز به ارز دارد و از طریق باز گذاشتن فضا در صنایع مختلف مشاهده می‌کنید که این کشور سالیانه چه مبلغ هنگفتی را به دست می‌آورد.
* "جوینت ونچر" به نوعی از همکاری تجاری اطلاق می‌شود که طی آن طرفین، مدیریت فعالیت خاصی را به نحو مشترک به عهده می‌گیرند و در سود و زیان حاصله شریک می‌شوند.
موضوع ما سیاستگذاری نیست در درجه اول اولویت دهی سیاسی است، اینها انرژی می خواهد. اولویت سیاسی می گوید انرژی یک کشور کجا خرج شود.
تا استراتژی های کلان درست نشود ذیل آنها نیز درست نخواهد شد. هی دور خودمان نپیچیم. موضوعات اصلیمان را حل کنیم بقیه هم راه خواهد افتاد و در مسیر خود قرار خواهد گرفت. البته نقش سیاستمدار هم قابل کتمان نیست که چگونه سیاست ورزی کند...
وطنفروشی
دروغ
اختلاس
فرار مسئولین با پول به کانادا
دریافت حقوق های نجومی از ما بهتران
اختصاص بودجه های نجومی به موسساتی که یک ریال بازخورد مثبت ندارند
مدیران دولتی برای خودروسازی
تخریب محیط زیست
دوم اینکه در تمام دنیا حمایت دولت فقط از صنایع نوزاد هست خودروسازهایی مانند سایپا و ایران خودرو همیشه از سوی دولت حمایت شده اند پس نیازی ندیده اند که روی پای خود بایستند.
چون اونا فکر اقتصادی دارن ما نداریم . ما فقط بفکر مونتاژ فرغون های دهه هشتاد فرانسه هستیم و اینکه چطور پیش فروش کنیم وبرعکس ترکیه ، واردات خودرو را ممنوع کردیم که مثلا صنعت خودروسازی پیش رفت کنه که هر سال پس رفت کرده . البته این سیاست فرغون سازی فقط به نفع مافیای این صنعت تمام شده.
6 دهه بی راهه رفته ایم؟؟؟
خود همون هیوندایی که میگید تو ترکیه خط تولید داره همزمان با ما شروع کرده...
در 2 دهه ابتدایی اون 6 دهه مرسدس ، جنرال موتورز، سیتروئن، نیسان و...تو ایران خط تولید داشتندف البته بعد از اون 2 دهه یهو اسمش شد مونتاژ کاری !
اون مونتاژ بود اما پراید تولیده!!!!
همه میدونیم اشکال کجاست اما یا میترسیم بگیم یا رومون نمیشه که بگیم
اول سیاست های پولی و مالی کشور رو درست کنید،کار ها را به بخش خصوصی نه خصولتی بدهید و چند پژوهشگاه دولتی در دانشگاه رو نگه دارید تو حوزه صنعت کار کنند ایده بدن شرکت های خصوصی درست کنن تنها راه صنعتی شدن همینه هم مهندس داریم هم انسان توانمند برای مدیریت فقط اقتصاد باید ساماندهی بشه
وقتی شما با همه دنیا دشمنی دارید و یه دیوار بلند رو دور تا دور کشور کشیدید چطور توقع دارید خودروساز های بزرگ دنیا بیان و مشارکت کنند ؟!
از سوی دیگر، ترکیه سال هاست که در ساخت قطعات بسیار پیشرفت کرده، مسیری که ما میانبر آن را رفتیم و به ترکستان رسیدیم.
در حقیقت سئوال کلیدی این است که چرا سویس، کانادا، اسپانیا و جمعی دیگر از کشورهای صنعتی و ثروتمند، به خودروسازی نمی پردازند؟
اگر مانند ما تنها هدف ساخت خودروی (ملی) باشد که راه را غلط رفته ولی اگر هدف ایجاد مزیت اقتصادی باشد راه درست را یافته.
تنها چیزی که بلدیم اینه که نفت بفروشیم
هزینه تمام شده هر بشکه نفت در عربستان ۳ دلاره
در ایران ۹ دلار
تنها در دروغگویی و کلاهبرداری استادیم
نه هم وطن از پیشرفت ما بیگانگان ناراحت میشن بنابراین این وضعیت ماست
و الا چرا پس رفت میکنیم؟ پولش نیست هست ولی خرج داخل نمیشه