دکتر ظریف به عنوان فرمانده و رئیس دیپلماسی کشور همواره مورد بغض و غضب کسانی بوده است که از شنیدن صدای ایران بیمناک بوده اند و بخاطر اثرگذاری عملی حضور دکتر ظریف در مجامع بین المللی و حضورش در شبکه‌های اجتماعی و روشنگری نسبت به سیاست‌های ایالات متحده معلوم بود که مورد بغض و نفرت آن‌ها باشد؛ از این رو تصمیم گرفتند وی را تحریم و محدود کنند.