احتمالا شما هم شنیده‌اید که افراد زیادی میزان مصرف گوشت‌شان را کمتر و یا کلا قطع کرده‌اند.
به گزارش بی بی سی، این افراد اغلب بدلایلی مانند زندگی سالم‌تر یا کم کردن اثرات محیط زیستی مصرف گوشت و یا حمایت از حقوق حیوانات دست به چنین عملی می‌زنند.
یک سوم اهالی بریتانیا مدعی هستند که استفاده از گوشت را کم و یا قطع کرده‌اند، و در ایالات متحده آمریکا دو سوم افراد می‌گویند که مصرف روزنامه گوشت را به حداقل یکبار در روز رسانده‌اند.
این تغییرات بخاطر تبلیغات و یا مستند‌هایی است که در سطح جامعه مدام منتشر می‌شود. طرفداران گیاهخواری هم تبلیغات بسیاری در خصوص منفعت‌های مصرف کمتر گوشت می‌کنند.
نکته کلیدی، این واقعیت است که میزان مصرف گوشت در ۵۰ سال گذشته به طور تساعدی افزایش داشته است.
میزان تولید گوشت امروز تقریبا پنج برابر بیشتر از اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی است و از ۷۰ میلیون تن به بیش از ۳۳۰ میلیون تن در سال ۲۰۱۷ رسیده است.
یکی از دلایل افزایش تولید گوشت به بالا رفتن آمار جمعیت در دنیا برمی‌گردد. در همین دوره زمانی میزان جمعیت جهان بیش از دو برابر شده است.
هرچند که افزایش جمعیت جهان خود قسمتی از این ماجراست، اما این دلیل اصلی برای اینکه چرا میزان تولید گوشت پنج برابر شده نیست.
یکی از دلایل افزایش تولید گوشت به افزایش درآمد مردم برمی‌گردد.
در سراسر دنیا، مردم به لحاظ مالی وضعیت بهتری نسبت به گذشته پیدا کرده‌اند و تقریبا درآمد متوسط افراد در جهان سه برابر شده است.
زمانی که میزان مصرف را در کشور‌های مختلف مقایسه می‌کنیم خواهیم دید که به طور معمول هر جایی که وضعیت درآمدی بهتری دارد میزان مصرف گوشت‌اش هم بیشتر است.
بر این اساس تنها دلیل افزایش تولید گوشت این نیست که جمعیت جهانی افزایش یافته، بلکه مردم بیشتری هستند که می‌توانند گوشت خریداری کنند.
با نگاهی به آمار مصرف گوشت، به راحتی می‌توان فهمید که رفاه و ثروت در میزان مصرف گوشت در سراسر جهان تاثیر دارد.
اولین آمار مربوط به مصرف جهانی گوشت، متعلق به سال ۲۰۱۳ می‌باشد که در آن ایالات متحده آمریکا و استرالیا در صدر مصرف کنندگان گوشت جهان قرار دارند.
پس از این دو کشور، نیوزیلند و آرژانتین با مصرف سالانه ۱۰۰ کیلوگرم در سال قرار گرفته بودند.
میزان بالایی از مصرف گوشت در غرب و خصوصا در اروپای غربی است، به طوری که هر فرد سالانه نزدیک به ۸۰ تا ۹۰ کیلوگرم گوشت مصرف می‌کند.
در نقطه مقابل این وضعیت بسیاری از کشور‌های فقیر دنیا، میزان مصرف گوشت‌شان بسیار پایین است.
میزان متوسط مصرف گوشت در اتیوپی تنها ۷ کیلو، در رواندا ۸ کیلو و در نیجریه ۹ کیلو در سال است. این میزان ۱۰ برابر کمتر از میزان متوسط مصرف گوشت در کشور‌های اروپایی است.
در کشور‌هایی که میزان درآمد پایین است، گوشت بعنوان یک کالای بسیار لوکس به شمار می‌رود.
آمار بالا نشانده دهنده میزان گوشت براساس مصرف سرانه است و شامل مقدار گوشت هدر رفته در خانه‌ها و یا در مغازه‌ها نمی‌شود. به طور طبیعی مردم مقدار کمتری از این آمار گوشت مصرف می‌کنند، اما با این همه، این آمار نزدیکترین آمار به واقعیت است.
کشور‌ها با درآمد متوسط، بیشترین خواهانان گوشتکاملا روشن است که کشور‌های مرفه، گوشت بیشتری به نسبت کشور‌هایی با درآمد سرانه کمتر مصرف می‌کنند.
در پنجاه سال اخیر دنیا همین گونه بوده است. حال سوالی که پیش می‌آید اینست که پس چرا ما به طور متناوب گوشت بیشتری می‌خوریم؟
پاسخ این است که بعلت بالا رفتن تعداد افرادی که درآمدشان به سطح متوسط رسیده، مصرف گوشت افزایش پیدا کرده.
همچنین کشور‌هایی مانند چین و برزیل که به لحاظ جمعیتی در حال زیاد شدن هستند و به لحاظ اقتصادی در دهه‌های اخیر توسعه قابل ملاحظه‌ای یافته‌اند، میزان مصرف گوشت‌شان نیز افزایش چشمگیری داشته است. در کشور کنیا میزان مصرف گوشت از سال ۱۹۶۰ تا امروز تغییر چندانی نداشته است.
به طور کلی میزان متوسط مصرف گوشت هر فرد در چین در دهه ۱۹۶۰ کمتر از ۵ کیلو در سال بود و این رقم در دهه ۱۹۸۰ به ۲۰ کیلو رسید و دهه‌های اخیر سه برابر شده و به بیش از ۶۰ کیلو رسیده است.
در برزیل هم، همین وضعیت تکرار شده و مصرف گوشت به نسبت سال ۱۹۹۰ تقریبا دو برابر شده و حتی از اغلب کشور‌های غربی پیشی گرفته است. از این نظر هندوستان یک استثناست، در حالیکه میزان درآمد مردم از ۱۹۹۰ سه برابر شده، اما میزان مصرف گوشت تغییر چندانی نکرده است.
این یک تصور غلط است که اکثریت مردم هندوستان گیاهخوار هستند. براساس یک نظرسنجی سراسری، دو سوم مردم این کشور حداقلی از گوشت را مصرف می‌کنند.
با این اوصاف میزان مصرف گوشت در هندوستان بسیار پایین بوده و هر نفر کمتر از ۴ کیلو در سال گوشت می‌خورد که این کمترین مقدار در جهان است.
یکی از دلایل این مصرف پایین در هند، مسائل فرهنگی و همچنین مصرف نکردن نوع خاصی از گوشت به خاطر اعتقادات مذهبی است.
مسائل فرهنگیو همچنین مصرف نکردن نوع خاصی از گوشت به خاطر اعتقادات مذهبی است.
آیا مصرف گوشت در غرب سیر نزولی دارد؟
بسیاری در اروپا و آمریکای شمالی می‌گویند که تلاش دارند تا میزان مصرف گوشت‌شان را پایین بیاورند، اما آیا در عمل چنین شده است؟
پاسخ اینست که براساس آمار این اتفاق نیافتاده است.
براساس آخرین آمار وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا، میزان مصرف سرانه گوشت در چند سال اخیر افزایش یافته است.
در حالیکه ما فکر می‌کنیم علاقه به مصرف گوشت کمتر شده، اما در ایالات متحده و در سال ۲۰۱۸ این میزان به بیشترین حد ممکن نسبت به سال‌های گذشته رسیده است.
میزان مصرف گوشت در اروپا از این نظر به ایالات متحده بسیار شبیه است. در حالیکه میزان مصرف کشور‌های غربی ثابت بوده و یا مقدار کمی افزایش داشته، اما نوع گوشت مصرفی آن‌ها در حال تغییر است.
این بدان معناست که مصرف گوشت قرمز (خوک و گاو) کمتر شده و مرغ و پرندگان (ماکیان) افزایش یافته است. در ایالات متحده، مرغ و پرندگان حدود نصف میزان مصرف گوشت این کشور را تشکیل می‌دهند که این میزان در دهه ۱۹۷۰ تنها یک چهارم مصرف بوده است. این نوع جایگزینی در نوع خود می‌تواند خبر خوبی برای سلامت و محیط زیست باشد.
تاثیرات گوشت
در برخی شرایط و موقعیت‌ها، مصرف گوشت می‌تواند مفید باشد. مصرف مقدار کنترل شده‌ای از گوشت و لبنیات می‌تواند موجب بهبود سلامت افراد شود، به خصوص در کشور‌هایی که درآمد پایینی دارند و تنوع در تغذیه وجود ندارد.
اما در بسیاری از کشور‌ها مصرف گوشت بیش از حد طبیعی و نیاز‌های بدن است.
مصرف زیاد گوشت می‌تواند سلامتی را به خطر بیاندازد. براساس مطالعات مصرف بیش از حد گوشت قرمز، می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته و برخی از سرطان‌ها را افزایش دهد.
جایگزین کردن مرغ به جای گاو یا بیکن می‌تواند در نوع خود یک گام مثبت باشد. این جایگزینی از یک نظر دیگر برای محیط زیست نیز مناسب‌تر است، زیرا گاو‌ها به طور خاص در تبدیل غذا به گوشت مناسب نیستند.
در مقایسه با مرغ، گاو حدود سه تا ۱۰ برابر مصرف بیشتری از آب و زمین و گرمایش دارد و خوک از این نظر در میان این دو قرار می‌گیرد.
در آینده‌ای که مصرف گوشت در کشور‌ها پایدار و متعادل باشد، نیاز است که تغییراتی در نوع مصرف‌اش نیز ایجاد شود. این بدان معناست که نه تنها باید در نوع گوشت مصرفی تغییر ایجاد شود، بلکه در میزان مصرف آن نیز تغییراتی باید رخ دهد؛ و اساسا، گوشت بایستی مجددا باید به یک کالای لوکس تبدیل شود.