فرارو- روزنامه های مهم کشور امروز به بررسی وزرای پیشنهادی حسن روحانی پرداختند. اصولگرا و میانه رو و اصلاح طلب نگاه خیلی مثبتی به وزرای معرفی شده ندارند. هر کدام از منظری به نقد و بررسی لیست روحانی پرداخته اند.
به گزارش فرارو، روزنامه اصولگرایی کیهان در گزارش اصلی خود به این مسئله اشاره کرده است که آیا این لیست می تواند وعده های رییس جمهور را تحقق بخشد؟ این روزنامه در ادامه سعی کرده به این سوال پاسخ دهد. کیهان در گزارش خود آورده است "نگاهی به عملکرد برخی از کسانی که مجددا در کابینه جدید معرفی شدهاند، نشان میدهد ندای امیدوارانهای را نمیتوان از حوزههای تحت امر آنها انتظار داشت."
این روزنامه به شکل مشخص وزرای پیشنهادی سه وزارتخانه راه و شهرسازی، کار و رفاه و نفت را هدف قرار داده و نوشته است: «برخی معتقدند با حضور چهرههایی نظیر آخوندی، زنگنه و ربیعی در وزارتخانههای راه و شهرسازی، نفت و کار و رفاه اجتماعی، تحقق وعدههای دولت در خصوص اشتغالزایی، رونق مسکن و برخی مسائل نفتی با مشکل روبهرو خواهد بود.»
روزنامه وطن امروز به عنوان یکی دیگر از رسانه های اصولگرا نیز بیژن زنگنه را مورد حمله قرار داده و از معرفی او به عنوان وزیر پیشنهادی نفت به مجلس به شدت انتقاد کرده است. وطن امروز در سرمقاله ای با عنوان "آیا در ایران قحطالرجال است؟" از روحانی انتقاد کرد که چرا این "ژنرال فرتوت" را معرفی کرده است، «راه دوری نمیرفت اگر یکی دیگر از یاران و اقربا را به این زحمت میانداختید و این شانس را به ملت ایران میدادید که در دادگاه قرارداد کرسنت دستشان بازتر باشد."
روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران هم نگاه انتقادی خود نسبت به کابینه را بروز داده است. حسن رشوند در سرمقاله روزنامه جوان نوشت: «کابینه معرفی شده با چند مشکل اساسی دیگر نیز مواجه است که یکی همان مقوله جوانگرایی است. هر چند با بررسیهای اولیه، مشخص شده رئیسجمهور و تیم مشاورین او در تعیین ترکیب کابینه موفق شدهاند کمی بیش از سه سال کابینه دوازدهم را نسبت به کابینه پیر سالاران دولت یازدهم جوان کنند، اما خود آنها بهدرستی میدانند محصول این به اصطلاح جوانگرانی فقط وزیر پیشنهادی ارتباطات است که با ۳۶ سال سن توانسته یک تنه دولت پیر آقای روحانی را تا حدودی جوان کند. پس نزدیک دو سال از جوانی کابینه مرهون ایشان است که اگر همین یک عضو هم نتواند از مجلس رأی اعتماد بگیرد باز با همان میانگین سنی کابینه یازدهم مواجه هستیم.»
اما نگاه رسانه های اصلاح طلب و میانه رو هم خیلی مثبت نیست. روزنامه های اصلاح طلب از "محدودیت ها" و "مصلحت ها" در تنظیم لیست وزرا سخن می گویند.
غلامحسین کرباسچی در مقاله ای در اعتماد ضمن دفاع از مصلحت اندیشی روحانی نوشته است: « طبیعی است که آقای روحانی محذوراتی در انتخاب افراد دارد. برای قضاوت درمورد دلایل گزینشهای روحانی باید محدودیتها و درعین حال ذهنیت تعقلگرا و معتدل رییسجمهور را مدنظر قراردهیم. مهمترین انگیزه روحانی و مطالبه بحق رایدهندگان عملی شدن وعدههای انتخاباتی ایشان است ولی بدیهی است برای تحقق اهدافی که آقای رییسجمهور اعلام کرده و دنبال میکند هماهنگی با بسیاری از نهادها و شخصیتهای حکومت و مراکز قدرتی که وجود دارند، ضروری است؛ نمیتوان در خلأ فکر کرد و عواملی که در پیشبرد برنامههای دولت تاثیرگذارند را ندید.»
دبیرکل حزب سازندگی افزود: «این مراکز قدرت میتوانند اثر مثبت یا منفی در عملی شدن برنامههای دولت بگذارند. اینکه آقای روحانی این ملاحظات را در نظر بگیرد و افرادی را انتخاب کند که اهداف و برنامههای دولت را محقق کند، ضروریتر از آنست که به تمجید و ستایشهایی دلخوش کند که صرفا ملاحظات سیاسی و احیانا جناحی را ولو بحق مدنظر قرار میدهد.»
فریده غیرت، حقوق دان نیز در روزنامه شرق به مطالبه معرفی وزیر زن در کابینه پرداخته و نوشته است: «امید بود رئیسجمهور در کابینه دوازدهم، توجه خود به حوزه زنان را با انتخاب و معرفی یک وزیر زن نشان دهد. اگرچه این یک مطالبه جدی در حوزه زنان نبود اما میتوانست معترفِ نگاه شخص اول قوه مجریه به حضور و حیات و توانایی زنان ایران در بستر جامعه باشد که متأسفانه این اتفاق نیفتاد و اگر خوشبینانه به تقارن این دو مسئله بنگریم، به نظر میرسد دولت هنوز زنان را در بازی خود راه نداده اما زنان به دنبال آن هستند که لااقل اجازه تماشای آن بازی را کسب کنند.»
صادق زیباکلام هم در روزنامه آرمان بحث مصلحت سنجی را پیش گرفته و نوشته است: «فهرست وزرای اعلامشده هیچکس را شگفتزده نکرد، زیرا بیشتر اسامی اعلامی همان افرادی هستند که درچند هفته گذشته در رسانهها نام آنها منتشر شده است؛ یعنی همانکسانیکه قرار بود درکابینه بمانند، ابقا شده و افرادی که پیشبینی میشد به کابینه افزوده نخواهند شد، به کابینه دعوت نشدند. نکته دیگر آنکه، آنگونه که گفته میشد که باید کابینه اصلاحطلب باشد، اصلاحطلب نشد و درخصوص زنان نیز انتظاراتیکه باید تحقق نیافت. با این حال، نمیتوان همه تقصیرها را متوجه رئیسجمهور دانست، زیرا نیروهای مختلفی در آرایش کابینه دخیل هستند.»
فردی که بیش از یک سال از بازنشستگی وی می گذرد دائماً از طریق لابی کردن با آشنایان خود و ارائه توجیهاتی از قبیل بیماری یکی از اعضاء خانواده اش، با مجوز همین آقای زنگنه در دفتر لندن امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران جاخوش کرده و به هیچ وجه حاضر به ترک خدمت نیست و هزینه های سرسام آور حقوق و مسکن و اقامت و تحصیلات خود و خانواده اش را به بیت المال تحمیل می کند. آقای زنگنه لطفا بفرمایند در شرایطی که مملکت از بحران اشتغال رنج می برد توجیه بقای این فرد در پست دولتی چیست؟ این شخص کدام توانائی ویژه را دارد که کسی نتواند جایگزین وی شود؟ در شرایطی که بسیاری از هموطنان در ایران از پرداخت هزینه های مراجعه به پزشک برای بیماریهای ساده هم عاجز هستند، دادن امتیاز ویژه به این فرد برای درمان در یکی از گرانترین شهرهای دنیا از حساب بیت المال چیست؟
این امتیازات ویژه که نه توجیه عقلی دارد، نه توجیه قانونی و نه شرعی، فقط انگیزه بقیه کارمندان را برای تلاش موثر از بین می برد.
آقای زنگنه اگر از این ژنرال بازی بیش از حد دست بردارند واقعا کامل ترین گزینه برای وزارت نفت خواهد بود.
لذا چه فرقي ميكند كه وزراي محترم جوان باشند يا پير ؟
اصل توسعه و فقر زدايي و اباداني كشور است كه متاسفانه قوانين و تفكراتي كه براي خودمان درست كرديم ؛ شده بلاي جان خودمان و ساير موارد هم كه خانمان سوز.
طبق قرائن حالیه، به نظر میرسه خیلی چیزها بعد از اوخ شدن فامیل جونِ خیلی نزدیکِ برخی تغییر کرده :|
(( وقتی سوار کار نشده وعده دروغ میدهد، وقتی سوار شد دیگر به چیزی رحم نمیکند....... این خاصیت یک ... است )) - آیت الله طالقانی