فرارو- تلویزیون در کرۀ شمالی کاملاً در اختیار حکومت است و در نتیجه دیدی بسیار محدودی از زندگی روزمرۀ مردم این کشور به دست می‌دهد.
به گزارش فرارو به نقل از بی بی سی، در عوض، آنچه که در تلویزیون مرکزی کره (KCTV) به وفور یافت می‌شود، تقویت کیش شخصیتِ کیم جونگ ایل و کیم ایل سونگ – پدر و پدربزرگ رهبر فعلی (کیم جونگ اون)- و ستایش نظام سیاسی "جوچه" (خودکفایی) و سیاست "سونگون" (یعنی اولویت ارتش) است.
اگرچه بخشی از برنامه‌های تلویزیون کرۀ شمالی را برنامه‌های سرگرم‌کننده تشکیل می‌دهند، اما عمدۀ برنامه‌های این تلویزیون به تمجید از خاندان کیم که از 1948 بر این کشور حاکم بوده‌اند، مستندهایی دربارۀ صنعت، نیروهای مسلح و کشاورزی منحصر می‌شود.
به غیر از هنگام پخش فیلمهای هنری و رویدادهای ورزشی، بینندگان باید هر لحظه منتظر ظاهر شدن رهبران کشور بر صفحۀ تلویزیون باشند.
بازدیدهای رییس!
یکی از برنامه‌های اصلی تلویزیون کرۀ شمالی، پخش مکرر بازدیدهای کیم جونگ اون از کارخانه‌ها، واحدهای نظامی، سایت‌های ساخت و ساز و مزارع است.
این برنامه‌ها به سبکی سفرنامه‌ای تولید می‌شود که ممکن است زمانشان تا دو ساعت طول بکشد، و معمولاً پیش از بخش اصلی اخبار پخش می‌شود.
به نظر می‌رسد در مدت غیبت شش هفته‌ای رهبر کرۀ شمالی از انظار عمومی (در سپتامبر و اکتبر) تهیه‌کنندگان تلویزیون کره به این نتیجه رسیدند که امکان تکرار هر روزۀ یک برنامه وجود ندارد، و به همین دلیل به سراغ پخش برنامه‌هایی راجع به دو رهبر پیشین افتادند.
تلویزیون مرکزی کره، به غیر از پخش بازدیدهای کیم، گهگاه برنامه‌های مستندی با موضوع ارتش پخش می‌کند. این برنامه‌های مملو از انفجار، اگرچه قدرت ارتش خلق کره را به رخ به بینندگان داخلی می‌کشد، ولی همزمان عتیقه بودن تجهیزات نظامی این کشور را به بینندگان خارجی نشان می‌دهد.
اخبار
تلویزیون مرکزی کره که برنامه‌هایش از ساعت 3 بعد ازظهر در روزهای هفته و 9 صبح در آخر هفته شروع می‌شوند، در روز سه نوبت بولتن خبری پخش می‌کند.
اخبار عصرانۀ تلویزیون در ساعت پنج عصر، معمولاً بیش از ده دقیقه نیست، ولی مدت زمان بخش اصلی اخبار که در ساعت نه شب پخش می‌شود (و ساعت یازده قبل از پایان پخش تلویزیون تکرار می‌شود) معمولاً دو برابر این زمان است.
حتی با استانداردهای تلویزیونی عصر شوروی، گزارشهای خبری خشک محسوب می‌شوند. اخبار معمولاً حول فعالیت‌های رهبر کرۀ شمالی، آمار تولید و رونمایی از دستاوردهای جدید می‌گردند. گزارش رویدادهای جهانی بسیار محدود است.
در برنامه‌های مستند از صنعت و کشاورزی، که بخش بزرگی از برنامه‌ها را تشکیل می‌دهند، همواره بر فراوانی تولیدات زراعی و کارخانه‌هایی با ظاهری مدرن تاکید می‌شود. پیشرفت غیرقابل انکار با وجود تحریم‌های آمریکا بخش اصلی این برنامه هاست، که بر اساس روایت دولتی‌ای که به این برنامه‌ها دیکته می‌شود ساخته می‌شوند.
سرگرمی و کودکان
تلویزیون مرکزی خالی از سرگرمی نیست. کنسرتها، آهنگهای میهن‌پرستانه، فیلمها، رویدادهای ورزشی و حتی مسابقات استعدادیابی جزء برنامه‌های معمول این تلویزیون هستند.
بلافاصله پس از پایان بخش اصلی اخبار در ساعت 9 و سی دقیقه، بساط سرگرمی با پخش یک فیلم کره‌ای آغاز آغاز می‌شود. این فیلمها معمولاً به داستانهای ملودراماتیک با مایه‌های میهن‌پرستانه و انقلابی پرداخته می‌شود که در فضاهای جنگی یا مزرعه‌ای می‌گذرند.
رویدادهای ورزشی که در تلویزیون پخش می‌شوند، شامل فوتبال، کشتی و ورزشهایی است که کره‌ای‌ها در آنها وضعیت خوبی دارند.
تلویزیون مرکزی کره جام جهانی را، اگرچه با تاخیری چندین روزه، پخش کرد، اما از خیر پخش فینال مسابقات اینچئون، که در آن کرۀ شمالی یک بر صفر به رقیب جنوبیش مسابقه را واگذار کرد، به کل گذشت.
حیرت انگیزترین برنامه‌ای که از تلویزیون کره پخش می‌شود، مسابقۀ استعدادهای خوانندگی است. اگرچه شمایل این برنامه نسبت به نمونه‌های غربی بسیار ساده تر است، اما از لحاظ کلی با آنها یکی است؛ شرکت‌کننده‌های امیدوار در مقابل داوران و تماشاگران حاضر در استودیو به اجرا می‌پردازند. بیشتر اجراها با همراهی آکاردئون، که نماد موزیک کرۀ شمالیست، صورت می‌گیرد.
"پدربزرگ قصه‌گو"
برنامۀ مخصوص کودکان برخلاف نامش که "ساعت کودکان" است، بیست و چند دقیقه بیشتر نیست. اما در این برنامه هم شاهد مایۀ میهن‌پرستانه هستیم.
یکی از برنامه‌های کودکی به طور منظم پخش می‌شود "پدربزرگ قصه‌گو" است. مجری برنامه از جمله موارد نادر مشاهدۀ ریش (آنهم در حجم بالا) در تلویزیون کرۀ شمالی است. اما این مجری ریشدار و مشهور هرگز آویختن نشان وفاداری به کیم ایل سونگ و کیم جونگ ایل را بر روی قلبش را فراموش نمی‌کند.
ای بابا کم کاری دارند در این بخش. یه کم اخبار بدبختی و فقر و اعتصاب و اعتراض در اروپا و امریکارو پوشش بدن خب
یه ساعتی میخندیدم