منیژه حکمت، کارگردان سینما در روزنامه اعتماد نوشت:
اين روزها كه همه جا صحبت از قانون است و گردن نهادن به آن، در وزارتخانه متبوع شما حوادثي رخ مي‌دهد كه يا شما از آن بي‌اطلاعيد يا خبرها از مسير درست به شما نمي‌رسد. مديران زيرمجموعه شما در سازمان سينمايي به لطف فضايي كه شما سخاوتمندانه در اختيارشان گذارده‌ايد، آنچنان بي‌مهار جولان مي‌دهند كه اعتبار سينما و وزارتخانه را يكجا به بازي گرفته‌اند و به نظر مي‌رسد حساب و كتابي هم در كار نخواهد بود و خيال دوستان راحت است. لطماتي كه از اين رويه‌هاي قانون‌گريزانه، به حيثيت سينما و به تبع آن به متولي اصلي‌اش كه شما باشيد وارد مي‌شود بيشتر از آن است كه تصورش را بكنيد و آثار زيانبارش در آينده گريبانگيرمان خواهد شد [...]من تنها به ذكر نمونه‌يي كوچك از به سخره گرفتن قانون توسط مسوولان سينمايي شما بسنده مي‌كنم آن هم نه به خاطر احقاق حق كه اميدي به آن ندارم بلكه به اين سبب اين شكواييه ثبت شود در جايي براي آينده. سخنگوي محترم كانون پخش‌كنندگان اتحاديه2 شرايط صدور مجوز براي دفاتر پخش در خبرگزاري‌ها را به اين شرح اعلام مي‌كند:
- كساني كه پنج سال در سينما به عنوان پخش‌كننده يا تهيه‌كننده كار مفيد انجام داده باشند.
- محل مناسب براي دفتر پخش داشته باشند.
- مدير پخش فعال و مجربي معرفي كنند.
در تاريخ 21 فروردين‌ماه سال جاري با توجه به دارا بودن شرايط آيين‌نامه و اينكه 30 سال در سينما به فعاليت مشغول هستم و 15 سال به عنوان تهيه‌كننده كار كرده‌ام و يك دفتر 200 متري با ثبت قانوني و مجوز 12 ساله وزارت ارشاد در مالكيت خود دارم و «بامداد فيلم» به شهادت اهالي سينما در 11 سال اخير يكي از خوشنام‌ترين دفاتر توليد فيلم بوده است، تقاضاي صدور مجوز پخش را به اداره نظارت و ارزشيابي ارائه دادم. مديركل محترم نظارت و ارزشيابي فرمودند كه تقاضا را به اتحاديه2 ببرم و نظر مشاوره آنها را بگيرم، بگذريم از اينكه يك اداره قانوني و دولتي چگونه مي‌تواند اختياراتش را به يك تشكيلات نيم‌بند كه بيشتر از آنكه مشروعيت صنفي داشته باشد سبقه محفلي دارد واگذار كند
ولي من امر ايشان را اجرا كردم و در تاريخ 23 فروردين طبق درخواستي مدارك و مستنداتم را به كانون پخش اتحاديه2 ارائه دادم و در جلسه‌يي حضوري با رياست آقاي مرتضي شايسته، توضيحات شفاهي‌ام را نيز ضميمه كردم ولي هيچ عكس‌العملي از دوستان اتحاديه مشاهده نشد.
بعد از مدتي مجددا در تاريخ 27 ارديبهشت ماه، نامه‌يي به كانون پخش اتحاديه2 نوشتم و درخواست جواب كتبي كردم ولي باز هم خبري نشد.
آنها پيغام شفاهي دادند كه «مساله را فراموش كن، ما به تو مجوز نمي‌دهيم و تا در بر اين پاشنه مي‌گردد آمد و رفت تو وقت تلف كردن است».
مجددا به اداره نظارت و ارزشيابي رجوع كردم و ماجرا را بازگو نمودم، مداركم را به آقاي سجادپور ارائه دادم و تاكيد كردم اگر مشكلي در مدارك هست بگوييد تا بدانم كه چرا واجد شرايط نيستم، ايشان اين بار گفتند كه «سياست ما كلا كم كردن دفاتر پخش است به همين خاطر درخواست شما با مشكل مواجه شده» و اين در حالي بود كه با فاصله چند روز از اين پاسخ به پنج دفتر كه عضو بودند و حتي شرايطي نزديك به من هم نداشتند، مجوز پخش دادند ولي به درخواست‌هاي مكرر من هيچ پاسخ كتبي داده نشد.
البته از ايشان كه استاد تناقض‌گويي هستند و عمر اعتبار حرف‌هايشان به يك هفته نمي‌كشد، بيش از اين انتظار ندارم.
اما آقاي وزير اين چه بساطي است. شما چگونه مي‌توانيد از نهادهاي ديگري چون حوزه هنري و شهرداري توقع قانونمداري و پايبندي به قانون داشته باشيد وقتي زير گوش شما اينچنين آيين‌نامه و قانون را به هيچ مي‌گيرند. اگر اين آيين‌نامه بندهاي ديگري دارد كه ما نمي‌دانيم، خوب اعلام بفرماييد تا بدانيم چه شرايطي بايد داشته باشيم؟ با چه كساني نشست و برخاست كنيم؟ به كدام محافل رفت و آمد داشته باشيم و مجيز چه كسي را بگوييم؟
صراحتا اعلام كنيد هر كس عضو اتحاديه2 نيست هيچ حقي ندارد يا شرط اول اين است كه از دوستان و نزديكان ما باشيد، آن‌وقت ما هم تكليف خود را بهتر مي‌دانيم و مي‌توانيم به نهادي بالاتر شكايت بريم تا اين‌گونه تصور نشود كه در مملكتي بي‌قانون، قاعده و ضابطه زندگي مي‌كنيم.