«مارلون براندو»، بازيگر نامدار برنده‌ي جايزه‌ي اسكار و ستایش شده‌ترین بازیگر تاریخ سینما 88 ساله شد.
به گزارش ايسنا، «مارلون براندو» متولد سوم آوریل ۱۹۲۴در ایالت نبراسکاي آمریکا، از برزگترين و تاثیرگزارترین بازیگران تاریخ سینما محسوب مي‌شود كه بسیاری بهترین نقش او را «پدرخوانده» می‌دانند.
«براندو» مدتی به مدرسه‌ي نظامی رفت و بعد به کارهای مختلفی مشغول شد و نهایتا برای شرکت در کلاس‌های بازیگری راهی نیویورک شد. وي مدتی بعد به مدرسه‌ي بازیگری که «الیا کازان» رياست آن را برعهده داشت راه پیدا کرد.
اولين حضور «مارلون براندو» در سینما بازی در فیلم «مردان» ساخته‌ي «فرد زینه‌من» در سال 1985 بود. او برای آماده کردن نقش خود در این فیلم بیش از یک ماه خود را در بیمارستان بستری کرد.
«مارلون براندو» یکی از تاثیرگذارترین بازیگران تاریچ سینما است. از فیلم‌های مشهوری که وی در آنها ایفای نقش کرده‌است می‌توان به «اتوبوسی به نام هوس» (در نقش استنلی کووالسکی)، «در بارانداز» (در نقش تری مالوی) به کارگردانی الیا کازان و «پدرخوانده» در نقش (دون ویتو کورلئونه) اشاره کرد. بسیاری بهترین نقش او را «پدرخوانده» می‌دانند.
این بازیگر آمریکایی در ميان بسیاری از علاقه‌مندان به سینما و منتقدان به عنوان بهترین بازیگر تاریخ سینما شناخته می‌شود. وی در نقش‌های متفاوتی بازی کرده است؛ از شکسپیر تا موزیکال، از درام تا کمدی.
ساخت «بونتی» همزمان با قطع رابطه‌ي براندو با بزرگان هالیوود بود. در سال 1960 او «سربازهای یک چشم» را کارگردانی کرد و در «تعقیب و انعکاس» در چشمان طلایی بازی کرد و سپس در سال 1972 در نقش دون کورلئونه در «پدرخوانده» مقابل دوربين رفت.
هنگامی که آکادمی اسکار او را به عنوان بهترين بازيگر انتخاب كرد، وی زن سرخپوستی را برای گرفتن جایزه، از جانب خود مامور کرد تا به این وسیله توجه عموم را به وضع اسفناك سرخپوستان آمریکا جلب کند. وی بیش از قبل معطوف مسائل و مشکلات انساني شد و فیلم‌های آخر او نشانگر این گونه تمایلات سیاسی و اجتماعی اوست.
براندو طلايه‌دار سبکی معروف به نام «متدی» بود كه پس از او بازیگرانی چون «جیمز دین» و سال‌ها بعد «پل نیومن»، «داستین هافمن» و «رابرت دنیرو» با درخشش خود این سبک را در سینمای آمریکا تثبیت کردند.
چاقی مفرط در سال‌های پایانی برای براندو بسیار دردسر آفرین بود. «فرانسیس فورد کاپولا»، کارگردان پدرخوانده برای متقاعد کردن تهیه‌کنندگان فیلم برای انتخاب براندو تلاش زیادی کرد؛ چرا که عقیده داشتند زمان این بازیگر دیگر گذشته است.
پس از «پدرخوانده» نام براندو بار ديگر در جهان سینما مطرح شد. پس از این بود که وي در فیلم‌های مطرحی مانند «آخرین تانگو در پاریس»، «اینک آخرالزمان» و «آبگیرهای میسوری» بازی کرد. نقش کوتاه او در انتهای فیلم «اینک آخرالزمان» از به یاد ماندنی‌ترین نقش‌های تاریخ سینماست.
اين ستاره‌ي افسانه‌ای سینما روز دوم ژانويه سال 2004 در سن 80 سالگی پس از مدت‌ها بیماری در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.
در كارنامه‌ي سينمايي مارلون براندو جوايز معتبري چون بهترین بازیگر مرد جشنواره‌ي کن در سال 1952 (زنده‌باد زاپاتا)، بهترین بازیگر جوايز بافتا انگليس در سال 1953 (زنده‌باد زاپاتا)، جایزه‌ي اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1954 (در بارانداز)، بهترین بازیگر جوايز بافتا در سال 1954 (جولیوس سزار)، بهترین بازیگر جوايز بافتا در سال 1955 (در بارانداز)، جایزه‌ي گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد در سال 1954 (در بارانداز)، جایزه‌ي گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد در سال 1972 (پدرخوانده)، جایزه‌ي اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1972 (پدرخوانده) اشاره كرد.