فیلم عامه پسند داستان زنی است که خلاف پسند عامه رفتار می‌کند و قهر و غضب مردم را می‌بیند. ساختارشکنی زن داستان، روایت خطی قصه را هم می‌شکند و جسورانه پیش می‌رود.

محمد رضا زائری فعال فرهنگی اصولگرا در توئیتی در این باره نوشته است: «فیلم"خروج" واقعا دیدنی بود! وسط خبر‌های تلخ این روز‌های سخت، تماشای کار جدید حاتمی کیای عزیز خستگی از جانم بدر برد! فقط نگرانم قضاوت بدبینانه برخی تنگ نظران گرفتارش کند! وضوگرفتن کنار سگ یا مچ بند سبز یا حصر و زندان جوانان را بهانه کنند و نشانه‌های سیاسی بدانند و... خدا رحم کند!»

در روز‌های اخیر فرهنگ و هنر کشور گرفتار حاشیه‌های عجیب و غریبی شده است. این اتفاقات در حالی رخ داده است که اصل مسئله یعنی تولید در حوزه فرهنگی در بدترین وضعیت خود در سال‌های اخیر به سر می‌برد. رکودی سهمگین حوزه های مختلف فرهنگی کشور را فراگرفته است و حاشیه‌ها بر متن غلبه کرده اند.

افسوس که در این زمان، میان هنرمندان، "غیرسیاسی" بودن مایه‌ی افتخار شده و همین امر لطمه‌ای اساسی به بدنه‌ی سینمای ایران وارد ساخته، آن را از سویی گرفتار دَم‌ودستگاه‌های تبلیغاتی ساخته و به بردگی هنری کشانده و از سوی دیگر اسیر ملودرام‌های مبتذل آبکی‌اش کرده که تنها باعث سردرد و بریدنِ چرت مسافرهای جادّه‌ای در اتوبوس‌های بین شهری می‌شود. جای فیلم‌هایی که از منظر انتقادی، سیاسی باشند در سینمای ما واقعا خالی است. انتقاد و پرسش‌گری باید در ذات هر هنری باشد که می‌خواهد جاودانه بوده یا مدتی مدید دوام آورد.

جدال پیمان قاسمخانی و سیروان خسروی از این جهت دارای اهمیت است که ورود هنرمندان به عرصه‌های دیگر از جمله سیاست و اجتماع همیشه چالش برانگیز است. کیفیت این ورود همیشه باعث شده که تقسیم بندی‌های مختلفی در این باره ایجاد شود. هنرمند حکومتی - هنرمند مردمی، هنرمند اصلاح طلب - هنرمند اصولگرا و... از جمله این تقسیم بندی‌ها هستند.

صادق باشیم؛ هم من و هم زینب ابوطالبی دفعه اولمان نبوده که فکر کرده‌ایم هرکه من را نمی‌خواهد، برود! هم من و هم زینب ابوطالبی دفعه آخرمان نیست که دنبال توجیه هستیم که چه گفتیم و چرا گفتیم.

به نظر می‌رسد "جنگ قدرت" درصداوسیما همچنان ادامه دارد. این جنگ قدرت باعث شده که کل مجموعه صداوسیما از یک مدیریت یک دست و واحد برخوردار نباشد. شبکه‌های مختلف میان گروه‌های و افراد پر نفوذ تقسیم شده اند. پست‌های مدیریتی نیز دچار این وضعیت اند.مسئولیت های حساس همچون بخش خبر و معاونت سیاسی در قبضه طرز تفکر خاصی است.

هنگامی که ثبت نام فیلم‌ها برای حضور در جشنواره فیلم فجر آغاز شد، بیشتر بزرگان سینما برای رقابت حاضر شدند، اما حالا که لیست نهایی بخش سودای سیمرغ اعلام شده بیشتر آن‌ها از حضور در این جشنواره انصراف داده اند.  «لامینور» داریوش مهرجویی، «جنایت بی دقت» شهرام مکری ، «مجبوریم» و «قاتل و وحشی» حمید نعمت الله غایبان مطرح این دوره از جشنواره فیلم فجر به شمار می‌آیند. البته با وجود اینکه «خون شد» مسعود کیمیایی جز لیست رقابتی‌ها بود، اما یک روز پس از اعلام لیست از شرکت در این جشنواره انصراف داد تا لیست بزرگان انصرافی تکمیل شود.  

ممکن است این موج گسترده ادامه دار هم باشد. در این شرایط باید دید که آیا امکان برگزاری جشنواره‌های هنری فجر وجود دارد، یانه. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با چالش بسیار بزرگی روبه رو است باید دید که این چالش را چگونه مدیریت می‌کند. با این شرایط اگر جشنواره‌ها لغو هم نشوند بسیار کم فروغ برگزار خواهند شد.

این اولین بار نیست که اندیشه فولادوند در شعرهایش از بازی زبانی استفاده می‌کند. اما این بار ویدئوی تقطیع شده، تنها بخش‌های بازی زبانی اثرش را نشان می‌دهد. در حالی که اثر کامل، می‌تواند فارغ از خوب یا بد بودن شعر، بازی زبانیِ شکل گرفته در میانه روایت را توجیه کند.

محسن چاوشی تمام قطعات آلبوم بی نام را خودش آهنگسازی و تنظیم کرده است. برخی منتقدان موسیقی نسبت به این موضوع واکنش نشان داده اند و گفته اند که اگر اسم چاوشی را هم نمی‌دیدید از یکدستی ملودی‌ها و حتی آن مایه‌ای که از موسیقی جنوبی و عربی به آن اضافه کرده متوجه می‌شدید که همه‌ی قطعات اثر یک نفر است.

پس از اعتراض‌ها به "وارش" بهنام تشکر بازیگر نقش "تراب" که در آن سکانس خاص واژه "بی‌غیرت" را به کار می‌برد از مردم گیلان عذرخواهی کرده و خواسته چند قسمت صبوری کنند که چطور "وارش" به دنبال نمایش قهرمانی‌های گیلانی‌ها است.

مردم استونی کتاب دوست‌ترین مردم جهان هستند. هر فرد استونیایی به طور متوسط ۲۱۸ جلد کتاب دارد. این آمار در کشور‌های نروژ و چک، به ترتیب ۲۱۲ و ۲۰۴ جلد کتاب به ازای هر نفر است.