مروری بر قوانین عجیب کره شمالی

 
همشهری نوشت:
 ظاهرا خیلی از مردم کره شمالی سرشان به زندگی محدودشان گرم کرده اند و اصلا نمیدانند خارج از کره شمالی آسمان چه رنگی است.

قوانین عجیب و غریب:
در کره شمالی مردم اجازه ندارند ماشین داشته باشند !!!

در کره شمالی ساعت بیدارشدن مردم توسط شیپوری تعیین میشود که در سراسر شهرها و از طریق بلندگو پخش میشود. ساعت خوابیدن آنها هم توسط سیستم خاموش کردن چراغ تعیین می شود. سیستم پخش پارچه ولباس هم توسط دولت کنترل میشود و بیشتر اوقات مردم در خیابان ها دیده میشوند لباس های یک شکل و شیبه هم به تن دارند. این مساله در مدارس هم به صورت جدی دنبال میشود و خلاصه هر بخشی از زندگی مردم در کره شمالی از طریق قوانین خاصی کنترل میشود. البته مردم هم این وضع را پذیرفته اند.

اما از طرف دیگر این قوانین بعضی از شادی های اولیه را هم در زندگی مردم دریغ می کند; مثلا اینکه دوربین به کره شمالی وارد نمی شود و مردم هم نمی توانند آن را تهیه کنند. با وجود این، دولت کره شمالی کمک های زیادی از خارج دریافت می کند و مشخص نیست آنها را به دست مردم یا بین طبقه خاصی پخش می شود.

سریال می خواهید چه کار:
با وجود اینکه مقامات کره شمالی حساب سعی کرده اند جلوی ورود هر محصول فرهنگی خارجی به این کشور را بگیرند، ظاهرا سریال های ساخت کره جنوبی ( مثل یانگوم که عشق رهبر کره شمالی هم هست ) به هر ترتیب راه ورود به خانه های مردم کره شمالی را پیدا می کنند.

حکومت مرموز :
در کره شمالی حرف زدن درباره خانواده رهبر این کشور جرم سیاسی محسوب می شود . به همین خاطر اطلاعات ما که خارج از کره شمالی هستیم در این مورد بیشتر از مردم این کشور باشد! اخباری که به رسانه های خارجی درز کرده حاکی از بیماری کیم جونگ ایل رهبر کره شمالی است و حتی گفته میشود که او یک بار دچار سکته مغزی شده ، همان کلاغ هایی که این خبر را آورده اند پسر جوان تر رهبر کره شمالی به احتمال قوی در آینده جانشین او خواهد شد. آقای کیم جونگ ایل البته دو دختر و یک پسر ارشد هم دارد امام ظاهرا این آقا زاده به خاطر رسوایی هایی قبلا در خارج بار آورده – مثلا اینکه یک بار در ژاپن به جرم داشتن پاسپورت تقلبی بازداشت شده – از چشم پدر افتاده

صبحی با دوازده روزنامه
کره شمالی علاوه بر رهبر رئیس جمهور و نخست وزیر هم دارد اما هیچ کس آنها را نمی شناسد !! ظاهرا آنها پست فرمایشی را به عهده گرفته اند زیاد خودشان را درگیر مسائل کشور نمی کنند . کره شمالی در عین حال تک حزبی هست و اسم کامل حزب حاکم هم هست (( جبهه دموکراتیک برای اتحاد سرزمین مادری )) .

این حزب ترکیبی هست از حزب کارگران کره و حزب سوسیال دموکرات کره . در همین حال در کره شمالی هیچ رسانه خصوصی وجود ندارد. دوازده روزنامه و بیست نشریه دیگری که در این کشور چاپ می شوند کاملا تحت نظر دولت هستند و هم پیونگ یانگ (پایتخت کره شمالی ) چاپ می شوند.

شوخی ندارم :
مردم کره شمالی طبق عادت به کیم جونگ ایل می گویند ژنرال . بیراه هم نیست چون کره شمالی در مقایسه با جمعیت و مساحتش یکی از نظامی ترین کشورهای دنیا به شمار میرود. ارتش کره شمالی 1.1 میلیون نیرو دارد و خدمت سربازی هم در این کشور اجباری هست و مدت خدمت هم گاهی به ده سال می رسد .

رسانه های دولتی می گویند ارتش کره شمالی (( شکست ناپذیر )) است . اما به هرحال توان واقعی آن مشخص نیست.بعضی ها متعقند در سطح مدیریت ارتش کره شمالی فساد زیاد وجود دارند و روحیه و انگیزه سربازان هم خیلی بالا نیست . گاهی بی انگیزه گی سربازان به جایی می رسد که آنها حتی از بازرگانان چینی در مرز هم رشوه می گیرند . اما باز هم راهی تایید این حرفها وجود ندارد

علیه هرچی خارجی :
این شعار همیشه از سوی حکومت کره شمالی ارائه شده به همین خاطر است که خبرنگاران و عکاسان خارجی جایی دراین کشور ندارند تصاویر زیادی از کره شمالی به خارج از این کشور مخابره نشده و به همین دلیل کره شمالی واقعا کشور مرموزی به نظر می آید.

وقتی خارجی ها وارد کره شمالی میشوند حتما نیروهای پلیس امنیت آنها را همراهی می کنند تا کسی دست از پا خطا نکند. مقامات کره شمالی تصورشا ن این است که اگر یک خارجی در خیابان ها راه بیوفتد و با مردم عادی حرف بزند ، قطعا دردسر بزرگی درست خواهد شد اما همین مقامات گاهی در فرستادن اطبا کشورشان به خارج و کار کردن آنها و واریز شدن مستقیم درآمدشان به خزانه دولت کره شمالی نرمش نشان می دهند.

شرط آنکه دولت کره شمالی کسی را برای کار به خارج اعزام کنند این است که او شهروند مورد اعتماد باشد و از حقوق اش هم چیزی نخواهد بر اساس آمار موجود بین ده تا پانزده هزار نفر از مردم کره شمالی از طرف دولت در خارج از کشور کار می کنند و حقوقشان را هم دولت می گیرد و پول ناچیزی – بین بیست تا سی دلار- به خودشان میرسد. کشورهایی که کارگر کره شمالی قبول می کنند : روسیه، لیبی، عربستان سعودی ، بلغارستان ، آنگولا ، جمهوری چک . کارگری که درچنین شرایطی از کره شمالی خارج میشود در واقع خانواده اش را در کشور گروگان می گذارد اما با این حال خیلی مشتاق اند این کار انجام بدهند.

کجا با این عجله :
تمام بخش تورسیم در کره شمالی توسط دولت کنترل میشود . هزینه سفر و اقامت در کره شمالی هم برای این توریست ها زیاد نیست . البته هر کسی نمی تواند سرش را پایین بیاندازد و به عنوان توریست وارد کشور شود مثلا به اتباع آمریکا و کره جنوبی ویزا برای سفر به کشور شمالی داده نمیشود.

قحطی بدون یوزارسیف:
مشکلات اقتصادی کره شمالی در زمان مختلف شکل های مختلفی داشته است این مشکلات در دهمه 1990 به شدت افزایش پیدا کرد و ظاهرا طبیعت هم با مردم این کشور سر ناسازگاری داشت در این دهه در کره شمالی قحطی غذا پیش آمد و تولید گندم مورد نیاز کشور هم کاش قابل توجهی داشت . عده زیادی از مردم کره شمالی به خاطر گرسنگی از بین رفتند البته بخشی از تلفات قحطی بر اثر ضعیف شدن و ابتلای مردم به بیماری هایی مثل ذات الریه و سل بوده است .

عصر جدید:
ظاهرا وضعیت تغذیه مردم کره شمالی بهبود پیدا کرده است اما اکثرا هنوز هم مجبور هستند به 2 وعده غذایی در روز قناعت کنند. بعضی سربازان تنها روزی سه عدد سیب زمینی به عنوان غذا دریافت می کنند البته کشاورزی هنوز هم در کره شمالی جز منابع اصلی تامین مواد غذایی است.

در جامعه محافظه کار و معروف به قوانین تحمیلی کره شمالی، روزنامه ایندپندت انگلیس در گزارشی نوشت "کیم یونگ ایل" برنامه ای را علیه آرایش غربی موی سر آغاز کرده است. 

رسانه های دولتی کره شمالی اعلام کردند مردان در این کشور می بایست اندازه موی سر خود را کوتاه نگه دارند. زنان نیز باید موی سر خود را ببندند.

از سوی دیگر روزنامه رسمی کره شمالی "رودونگ سینمان" نوشت: حفظ آسان موی سر و مرتب بودن آن موضوع بسیار مهمی برای تعمیق ارزش های زندگی سالم در کره شمالی است.

این روزنامه اضافه می کند: دستگاه های مرتبط با مسائل اجتماعی که زندگی مردم را در بر می گیرند اعلام کردند دستورات درباره برخورد با آرایش های غربی موی سر توسط شخص کیم جونگ ایل رهبر کره شمالی اعلام شده و توسط اداره دولتی "کمیته مرکزی اتحاد جوانان" اعمال خواهد شد.

رسانه های کره شمالی اضافه کردند: ایده این موضوع در ذهن رهبر کره شمالی آنجا شکل گرفت که وی هنگام دیدن زنی با موهای باز و آرایش شده به سبک غربی گفت: آیا واقعا این یک زن کره شمالی است؟ چرا از سنت های زیبای ما دوری می کند و مدلی از عادات بد و بیگانه سرمایه داری را انتخاب می کند.

رهبر کره شمالی همچنین دستور داده است بانوان از پوشیدن دامن کوتاه (بالاتر از زانو)، شلوارهای تنگ و کوتاه (شلوارک) و هر لباسی که بدن نما باشد؛ منع شوند.

روزنامه های کره شمالی اضافه کردند: به دنبال اجرای این برنامه، طرح گسترده ای برای برخورد با ژل و واکس مو توسط اداره دولتی " اتحادیه های جوانان" به اجرا در می آید.