محاکمه دوباره نامادری به اتهام قتل دختر ناتنی

ماجرای این پرونده به حدود ١١‌سال پیش یعنی روز ١٥ اردیبهشت‌ سال ٨٦ برمی‌گردد. روزی که مرد میانسالی با پلیس تماس گرفت و اعلام کرد دخترش را به قتل رسانده‌اند. ماموران پلیس شهرری نیز بلافاصله برای بررسی موضوع راهی محل حادثه شدند.

به گزارش شهروند، نامادری که متهم است، ١١‌سال پیش با همدستی برادرش، دختر ناتنی خود را به قتل رسانده است، در دومین جلسه دادگاه خود باز هم منکر جنایت شد. این زن در دادگاه قبلی به قصاص محکوم شده بود اما این حکم از سوی قضات دیوان‌عالی کشور نقض شد.

ماجرای این پرونده به حدود ١١‌سال پیش یعنی روز ١٥ اردیبهشت‌ سال ٨٦ برمی‌گردد. روزی که مرد میانسالی با پلیس تماس گرفت و اعلام کرد دخترش را به قتل رسانده‌اند. ماموران پلیس شهرری نیز بلافاصله برای بررسی موضوع راهی محل حادثه شدند.

آنها پس از حضور در محل با جسد دختر ١٦ساله‌ای به نام آرزو روبه‌رو شدند که پس از ضرب و جرح، روی تخت اتاقش خفه شده بود. پدر این دختر، به ماموران گفت: «دخترم را همسر دومم به قتل رسانده است. از وقتی دخترم سه‌ساله و پسرم ٤ونیم ساله شدند، از همسرم طلاق گرفتم و با ثریا ازدواج کردم، ولی ثریا مرتب فرزندانم را اذیت می‌کرد و آنها را شکنجه می‌داد تا این‌که امروز وقتی به خانه برگشتم، متوجه شدم که ثریا، دخترم را کشته است.»

بلافاصله این زن دستگیر شد ولی منکر اتهام قتل شد. در ادامه ماموران پلیس پس از بررسی خانه، داخل کمد، دختربچه ٦ساله‌ای را پیدا کردند که در آن‌جا پنهان شده بود. بلافاصله مشخص شد که این دختر، بچه اصلی ثریا است که از ترس داخل کمد پنهان شده است.

این دختربچه، راز این جنایت را فاش کرد و گفت: «صبح زود وقتی پدرم از خانه بیرون رفت، مادرم با برادرم درگیر شد. برادرم از خانه بیرون رفت که دایی‌ام به خانه‌مان آمد. دقایقی نگذشته بود که دیدم، مادرم و دایی‌ام به اتاق آرزو رفته‌اند و مادرم پاهای آرزو را گرفته؛ دایی‌ام هم داشت چیزی مثل قرص را به زور به خواهرم می‌خوراند. درنهایت هم با یک بالشت او را خفه کردند. من هم از ترسم به کمد پناه بردم.»

با اظهارات این دختر، نامادری آرزو بار دیگر تحت بازجویی قرار گرفت و برادرش نیز از سوی پلیس بازداشت شد. این مرد در بازجویی‌ها قتل را انکار کرد و گفت که زمان جنایت در محل کارش بوده است. از طرفی نامادری مقتول نیز به قتل اعتراف نکرد، ولی اظهارات ضدونقیضی را پیش‌روی پلیس قرار داد. یک‌بار قتل را به گردن برادرش انداخت و بار دیگر نیز ادعا کرد که نمی‌داند چه کسی دست به این جنایت زده است. درنهایت نیز پرونده با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و روی میز قضات شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت.

در جلسه محاکمه این خواهر و برادر، پدر و مادر اصلی مقتول، خواستار قصاص متهمان شدند.

در ادامه زن ٤٥ساله اتهام خود را انکار کرد و گفت: «اتهام قتل را قبول ندارم. آن زمان شوهرم مرا خیلی شکنجه می‌کرد. کتکم می‌زد. روز حادثه هم شوهرم مرا کتک زد و من غرق در خون شدم. به حمام رفتم که بعدا متوجه شدم آرزو را کشته‌اند. من خبر ندارم چه کسی او را به قتل رسانده است، ولی حدس می‌زنم که شوهرم یا مادر آرزو او را کشته باشند. برادرم هم آن روز در محل کارش یعنی نانوایی بود و به خانه ما نیامده بود.»

در ادامه برادر ٣٣ساله این زن نیز جرم خود را انکار کرد. در پایان نیز هيات قضائي بعد از شور این خواهر و برادر را به اتهام قتل عمد به قصاص محکوم کرد. این حکم از سوی قضات دیوان‌عالی کشور نقض و به شعبه هم‌عرض فرستاده شد.

بنابراین صبح دیروز این خواهر و برادر بار دیگر از سوی هیأت قضائی شعبه یازدهم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی متین راسخ محاکمه شدند. در این جلسه اولیای دم بار دیگر درخواست قصاص کردند. پس از آن نامادری در جایگاه ایستاد و گفت: «آرزو دختر بدقلقی بود. بعد از مدتی من و پدر آرزو صاحب فرزند دختر شدیم و این باعث شد ناسازگاری‌های آرزو بیشتر شود، با این‌حال من به مرگ او راضی نبودم. همه اظهاراتم تحت فشارهای بازجویی بود. الان هم همه آنها را رد می‌کنم.»

در ادامه برادر این زن نیز جرم خود را انکار کرد و به هیأت قضائی گفت: «من هیچ دخالتی در قتل نداشتم. اصلا هم در زندگی خواهرم دخالت نمی‌کردم. می‌دانستم او در زندگی‌اش مشکلات زیادی دارد، اما دخالت نمی‌کردم. روز حادثه هم در نانوایی بودم که چند روز بعد متوجه قتل شدم. آن روز حتی به خانه خواهرم هم نرفته بودم.»

در پایان نیز هیأت قضائی وارد شور شدند تا رأی نهایی را درباره این پرونده صادر کنند.