bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۳۲۹۰۶۸

فاجعه انسانی در میانمار؛ اعتراض یا سکوت

فاجعه انسانی کشتار مسلمانان در میانمار آزمونی است برای کسانی که دل در گرو انسانیت دارند. اعتراض و یا سکوت در قبال این جنایت می‌تواند بیان کند که یک جریان چقدر در قبال انسانیت صادق و دغدغه‌مند است.
تاریخ انتشار: ۱۸:۲۰ - ۲۲ شهريور ۱۳۹۶
ایکنا نوشت: 

۱۳ شهریور بود که خبر سوزاندن کودکان مسلمان میانمار در فضای خبری کشور طنین‌انداز شد. حدود پانصد هزار مسلمان روهینگایی آواره شدند و دولت با ارسال کمک‌های انسانی برای مسلمانان میانمار مخالفت کرد. قبل از شروع تنش جدید نیز مسلمانان روز خوشی نداشتند. به گزارش یونیسف ۱۵۰ کودک در اثر تبعیض دولت میانمار می‌مردند.

فقدان خداوندی متشخص، تفاوت عمده بودیسم نسبت به ادیان ابراهیمی عنوان می‌شود. برخی نیز این دین را دین صلح نامیده‌اند. نیم‌نگاهی به فاجعه انسانی در میانمار اما، خبر از یک نسل کشی می‌دهد. فاجعه اساسی‌تری که می‌تواند مطرح شود، سکوت در قبال چنین فاجعه‌ای است.

کشتار مذهبی؛ حکایتی دیرین
سابقه نسل‌‎کشی‌های مذهبی در طول تاریخ تداوم داشته است. هرچند تمدن اسلامی در برایندی کلی رواداری زیادی با اقلیت‌ها داشت و نمونه آن را می‌توان در کلیساهای تاریخی و اقلیت‌های دینی در تمدن اسلامی دید. جنگ‌های صلیبی یکی از جلوه‌های پررنگ مسئله کشتار مذهبی است.

کشتار و آزار مذهبی امروز دیگر به اندازه گذشته به عنوان بخشی از واقعیت شناخته نمی‌شود. نگاه غیرتبعیض‌آمیز به انسان فارغ از دین، رنگ و جنسیت، چنین رفتارهایی را غیرانسانی‌تر می‌نمایاند. کشتار مسلمانان در میانمار امروز مصداق بارز جنایت بر علیه بشریت است. سکوت آن سانگ سوچی در مقابل چنین جنایتی به عنوان رییس دولت این کشور و برنده جایزه صلح نوبل، به اعتقاد بسیاری، معنای چنین جایزه‌ای را زیر سوال برده است.

بهانه جنایت علیه بشریت در میانمار حمله تروریستی به چند پایگاه پلیس توسط گروه‌های روهینگایی اعلام شده است که مسلمانان نیز متعلق به این منطقه هستند. ناظران حقوق بشری و آوارگان این منطقه می‌گویند که ارتش این کشور با آتش زدن خانه‌ها و کشتن، در تلاش است تا مردم را مجبور به فرار کند.

فاجعه انسانی؛ اعتراض یا سکوت
پس از نسل‌کشی مسلمانان در میانمار، بسیاری از وجدان‌های آگاه جهان به زبان آمدند و اعتراض کردند. این در حالی است که آن سانگ سوچی، برنده جایزه صبح نوبل که حالا رهبر دولت میانمار است، این مسئله را از اساس کذب و «کوه یخ اطلاعات نادرست» خوانده و هیچ واکنشی به این مسئله نشان نداده است.

قضیه میانمار حالا آزمونی برای صداقت روشنفکران، قدرت‌ها و جریان‌های سیاسی و اجتماعی تبدیل شده است. سکوت در قبال این نسل کشی می‌تواند معانی فراوانی داشته باشد، اما آنچه در این میان خود را نشان می‌دهد، ندیدن جان بسیاری از انسان‌هاست که به واسطه مسلمان بودن، قتل عام می‌شوند. این سکوت به طبع، صداقت مدعیان انسان‌دوستانه را از بین خواهد برد.

کشتار و تضییع حقوق مسلمانان میانمار در طول سالیان اخیر، از سوی سازمان ملل نیز شناسایی شده است. این سازمان جهانی مسلمانان این کشور را به عنوان «اقلیت دینی که در معرض بیش‌ترین ظلم‌های انسانی در جهان قرار دارند»، اعلام کرده است. کشور میانمار تابعیت مسلمانان را انکار می‌کند و آنها را مهاجران غیرقانونی از بنگلادش می‌خواند.

ریشه اختلافات مذهبی اکثریت بودایی و اقلیت مسلمان در میانمار به سال ۱۷۷۴ باز می‌گردد، زمانی که اختلافات توسط فردی به نام «بوداپایا» شکل گرفت. از آن سال به بعد مسلمانان این کشور درگیر آزار بوده‌اند. آزار و کشتار مسلمانان میانمار در فاصله‌ سال‌‎های ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۸، ۱۹۴۸، ۱۹۶۲، ۲۰۰۱، ۲۰۱۲، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ مورد ثبت و شناسائی قرار گرفته است.

 فارغ از ریشه‌های سیاسی و اجتماعی یک نسل‌کشی، باید به نفس اخلاقی و انسانی فاجعه نیز نگریست، آیا می‌توان اخلاق و انسانیت را با هر توجیهی قربانی ساخت؟ برخی معتقدند که کشتار مسلمانان می‌تواند به واسطه تمامیت ارضی میانمار توجیه شود.
bato-adv
مجله خواندنی ها
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین