حاج علی؛ فرمانده دلها

خسرو زاهدی؛ طی روز های اخیر و در فضایی که افکار عمومی بدنبال اخبار و یا حتی گمانه هایی در مورد اعضای کابینه دوازدهم است، خبری عجیب  در فضای مجازی منتشر شد که جای تامل و توجه خاص دارد. تغییر دبیر شورای عالی امنیت ملی و جایگزینی رییس سازمان بنیاد مستضعفان به جای وی.

 

بررسی بیشتر ریشه این خبر نشان داد که منشاء این خبر یا بهتر بگوییم شایعه، داخلی نیست واز سوی شبه رسانه ای منتشر شده است که از سوی خارج نشینها اداره می شود و این روزها بدلیل ارتباطات مشکوک با برخی کشورهای معاند جمهوری اسلامی و انتشار اخباری که عمدتا هدف ایجاد اختلاف در داخل را پیگیری می کند، سوالات زیادی در موردش شکل گرفته است.

 

عجیب بودن این خبر  بیشتر از این زاویه بود که  اهل تدبیر، انتخاب دریابان شمخانی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی  را از هوشمندانه ترین و صحیح ترین اقدامات جناب آقای روحانی به عنوان رییس دولت یازدهم تلقی می کنند و انتشار خبر تغییر وی  مغایر با باورهای موجود در طرفداران دولت می باشد. 

 

بی شک اثرات تعیین کننده این انتخاب در شکل گیری موفقیتهای دولت و مدیریت  هوشمندانه تهدیدات و مسایلی که می توانست به بحرانهای شکننده در کشور تبدیل شود، موضوعی نیست که در روند پر فراز و نشیب فعالیتهای دولت یازدهم از نگاه آگاهان به مسایل سیاسی و امنیتی پنهان باشد.البته پس از مشخص شدن منشا تولید و انتشار این شایعه، ابهامات ایجاد شده تا حد زیادی مرتفع گردید چرا که یقین حاصل شد که طرح این شایعه  از سوی شبه رسانه معلوم الحال در ادامه مسیری است که برای تضعیف اقتدار نظام و اختلاف افکنی در داخل دنبال می شود و منشاء واقعی ندارد.

 

اما انتشار این شایعه بهانه ای شد تا بار دیگر نگاهی اجمالی به خصوصیات و توانمندیهای "حاج علی" فرمانده شجاع و دوست داشتنی ایام دفاع مقدس داشته باشیم و چند جمله ای را در مورد شخصیت،ارزشهای فردی و خصوصیات رفتاری خاص این سرمایه ارزشمند نظام اسلامی که جا دارد به عنوان الگوی سیاست ورزی و مدیریت موفق از سوی نسل جدید مورد اقبال قرار بگیرد به رشته تحریر درآوریم. بیشتر افرادی که از نردیک با شمخانی سابقه رفاقت و همکاری دارند بر این واقعیت اتفاق نظر دارند که کلید شخصیت ویژه وی در گرو شاخصهایی چون صداقت، آزاد اندیشی، صراحت لهجه و شجاعت در گفتار و رفتار است.

 

کمتر سیاستمدارو مدیری در کشور ما واجد مجموعه این صفات است و شور بختانه باید گفت که تغییر شرایط سیاسی و اجتماعی همواره موجب شکل گیری حرکتهای سینوسی در بسیاری از افراد مطرح در عرصه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در کشور ما می شود.

 

از دوران دفاع مقدس که خود گنجینه ای پر رمز و راز از نقش آفرینی فرماندهان شجاعی چون شمخانی است  اگر بگذریم به مقطعی میرسیم که اظهار نظرهای صریح، شجاعانه وبدون مصلحت اندیشی  وی در بزنگاههای خاصی از حیات سیاسی و اجتماعی کشور و تصمیمات بعضا انفجاری وی (کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری سال 80) در کنار نظریه پردازیهای عمیق و نوآورانه در حوزه مسایل راهبردی کشور و دستاوردهای تکرار نشدنی مدیریتی وی در نیروهای دریایی ارتش و سپاه و وزارت دفاع همواره او را در کانون توجه افکار عمومی داخل و رسانه های مطرح خارجی قرار داده است.

 

هیچ کس فکر نمی کرد که در مجلس کاملا اصلاح طلب ششم و بعد از رقابت شمخانی با رییس دولت اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری که البته با حفظ رفاقت و انصاف بود، وی مجددا از سوی رییس جمهور منتخب به مجلس معرفی شود و با بالاترین رای در میان وزرای معرفی شده، مجددا سکان وزارت دفاع دولت اصلاحات را بدست بگیرد.

 

اما آینده نه چندان دور و کنشهای به یاد ماندنی شمخانی در موضوعات مختلف سیاسی و اجتماعی نشان داد که چرا در شرایطی که نظامیان وارد شده به سیاست، علی رغم ویژگیهای مثبتی که دارند نتوانسته اند جایگاه مناسبی در اندیشه و قلم جامعه سیاسی ایران پیدا کنند اما شمخانی به عنوان سیاست ورزی که سیاسی کار نیست، همواره جایگاهی متفاوت در افکار عمومی داشته است.

 

 شروع دولت دواردهم و قرار گرفتن شمخانی در جایگاه  دبیری شورای عالی امنیت ملی و هم زمان نمایندگی رهبری در این شورا را باید عرصه جدیدی از بروز ظرفیتهای ارزنده وی در کمک به رفع مشکلات و معظلات پیچیده ای چون مذاکرات هسته ای، مقابله با جریانهای تکفیری ، روابط و منازعات منطقه ای، چالشهای اقتصادی ، بحرانهای سیاسی امنیتی، دفاعی و اجتماعی بویژه انتخابات اخیر وهمچنین تبدیل نمودن بستر بسیار مهم نهاد امنیت ملی به محلی برای گفتگوی صاحب نظران سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و رسانه ای برای دست یافتن به بهترین راه حلها برای عبور از بحرانهای امنیت ملی در کشور قلمداد کرد.مقایسه این شرایط با فضایی که پیش از آن بر مدیریت این نهاد فرا قوه ای بسیار تعیین کننده در مسایل راهبردی کشور حاکم بود به خوبی می تواند فاصله نجومی میان ارزشهای یک مدیر آبدیده در شرایط سخت و بحرانی را با دیگرانی که در این مناصب حضور داشته اند و تنها نظاره گر شکل گیری تهدیدات و تبدیل آن به بحرانهای امنیت ملی بوده اند مشخص نماید.

این همه در حالی است که بر خلاف رویه معمول در کشور ماتقریبا هیچ نشانی از پروپاگاندای رسانه ای در خصوص اقدامات بسیار مهم و تاثیر گذاری که از سوی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در طول 4 سال گذشته انجام شده است  وجود ندارد و مجموعه تلاشهای انجام شده در فضایی بدون هیاهو و فارغ از حاشیه های معمول انجام شده است. شمخانی در دل نوشته ای که هم زمان با رحلت آیت الله هاشمی رفسنجانی تحت عنوان "خداحافظ فرمانده پیر" به رشته تحریر درآورد  و بسیار مورد توجه رسانه ها و افکار عمومی قرا گرفت جمله ای را به تلویح  در بیان شخصیت خود و در مقام درد و دل با فرمانده فقیدش گفت که آن را بهترین حسن ختام این  نوشتار و خلاصه جوهر وجود وی می دانیم:

 "می دانی که ما کهنه سربازها نسبتی با تملق و تکلف و چاپلوسی نداریم و این شرافت، گوهری است که در دکان سیاست بازان خریداری ندارد.

راستی چقدر خنده دار است عیار اندکت را عده‌ای به امید شفقتی یا طمع در عنایتی، بسیار بخوانند و خنده دارتر که باور کنی و با آن تملق و دروغ، خودت را گم کنی . وامصیبت،وامصیبت..."