چهار ماه برنامه‌ريزی تا رقابت انتخاباتی

سيد محمود ميرلوحی در یادداشتی برای اعتماد نوشت: اصلاح‌طلبان در ادوار مختلف انتخاباتي نشان داده‌اند كه داراي برنامه هستند. در انتخابات پيشين نيز يك برنامه ١٢٦‌بندي در حوزه‌هاي مختلف سياسي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي ارايه شد. در حال حاضر كه حدود چهار ماه تا دو انتخابات رياست‌جمهوري و شوراهاي اسلامي شهر و روستا باقي است، كار گروهي مشغول تدارك برنامه‌اي متناسب با ظرف زمان است.

اين برنامه قرار است برمبناي وضعيت بين‌المللي و منطقه در حوزه سياست خارجي، با توجه به مقتضيات سياست ورزي در كشور در حوزه سياست داخلي و با توجه به نيازها و مشكلات معيشتي مردم در حوزه اقتصادي و به خصوص با توجه به مشكلات امروز مديريت شهري كه اين روزها در حادثه پلاسكو وجهه‌اي از آن را ديديم، تدوين شود.

تدوين برنامه‌اي با كاركرد مناسب زمانبر است و در نظر گرفتن همه جوانب را مي‌طلبد. اميد است كه بتوان اين برنامه را هرچه زودتر منتشر كرد. شوراي عالي سياستگذاري همچنين كارگروهي با عنوان تعامل و رايزني دارد كه آقاي مرتضي حاجي رياست آن را به عهده دارد. اين كارگروه، تعامل با دستگاه‌هاي متصدي انتخابات از جمله وزارت كشور، هيات نظارت مجلس و شوراي نگهبان را به عهده دارد. همچنين تعامل در شوراي عالي سياست‌گذاري نيز به عهده اين كار گروه است.

با تلاش‌هايي كه در اين كارگروه صورت گرفته است به نظر مي‌رسد در آينده از اين باب بتوانيم به امتيازات خوبي دست پيدا كنيم و بستر سياست ورزي اصلاح‌طلبان را هر چه بيشتر فراهم كنيم. اميد است كه نقاط مثبت شوراي عالي در ماه‌هاي آينده تحكيم و تعميق شود و همچنين بتوانيم اشكالات كار را هر چه بيشتر رفع كنيم. يكي از مسائل مهمي كه اصلاح‌طلبان در انتخابات آتي بايد توجه ويژه‌اي به آن داشته باشند، مساله ترغيب مردم به شركت در انتخابات است. به طور معمول در دوره‌هاي دوم انتخاب رييس‌جمهور مشاركت مردمي به نسبت كمتر مي‌شود. ضمن اينكه در اين انتخابات آقاي روحاني رقيب جدي‌اي هنوز از سوي اصولگرايان پيدا نكرده است و ادامه اين روند مي‌تواند از مشاركت مردمي در انتخابات آتي بكاهد.

به همين دليل اصلاح‌طلبان بايد برنامه‌اي براي ترغيب مردم به شركت در انتخابات داشته باشند. آقاي روحاني به عنوان رييس‌جمهور مستقر در انتخابات ٩٦ امتيازات و مشكلاتي خواهد داشت. يكي از امتيازاتش شناخته شده بودن است و ضمنا مردم عملكردش را در ٤ سال ديده‌اند. ضمن اينكه مردم تمايل دارند تا زمان لازم يعني ٨ سال را براي تحقق شعارهاي رييس‌جمهور‌ها بدهند. چيزي كه در مورد رياست‌جمهوري رييس دولت اصلاحات و آيت‌الله هاشمي نيز اتفاق افتاد. اين مساله براي آقاي روحاني تسهيل‌گر است.

امروز مي‌بينيم كه اصولگرايان پس از شكست مطلق‌شان در تهران در انتخابات مجلس دهم هرچه بيشتر تلاش مي‌كنند تا دولت را ناكارآمد جلوه دهند و  تلاش مي‌كنند تا با نقدهاي نه چندان منصفانه از راي آقاي روحاني بكاهند و از نفوذ و امكانات نيز در اين راه به حد كافي و وافي بهره‌مند هستند. به همين دليل كار حاميان دولت در انتخابات ٩٦ سخت خواهد بود. امروز حتي منتقدان دولت آقاي روحاني به پريشان‌گويي افتاده‌اند. نوسازي ناوگان هوايي را قبول ندارند؛ در سرمايه‌گذاري در حوزه نفت مدام كارشكني مي‌كنند؛ حتي آبياري قطره‌اي ٤٥ هزار هكتار زمين در سيستان توسط دولت را تخطئه مي‌كنند.

ورشكستگي شهرك‌هاي صنعتي در دولت پيشين كمرشكن بود اما امروز شرايط بهبود پيدا كرده است. در حوزه‌هاي مختلفي ديده مي‌شود كه منتقدان چه اشك تمساحي مي‌ريزند، درحالي كه همين منتقدان در دولت پيشين چشم‌شان را به روي مهم‌ترين ايرادات و بحران‌ها بسته بودند. امروز بديهي‌ترين خدمات دولت را نيز انكار مي‌كنند و حتي جانب انصاف را نگاه نمي‌دارند. اگر دولت هواپيماي بويينگ و ايرباس بخرد و اگر كشاورزي را سامان دهد، امروز مذموم است درحالي كه در گذشته به نظر آقايان جزو فرايض بوده است. آقاي روحاني در سال ٩٦ با چنين منتقداني طرف خواهد شد.

به همين دليل است كه كار اصلاح‌طلبان نيز به عنوان مهم‌ترين حاميان دولت در سال ٩٦ بسيار مشكل خواهد بود. با اين حال مي‌توان ديد كه مردم به مدد شبكه‌هاي اجتماعي شناخت خوبي از اين وضعيت پيدا كرده‌اند و مي‌دانند كه منتقدان آداب نقد را نيز رعايت نمي‌كنند. با وجود تمام اين بي‌مهري‌ها انتخابات آتي به نقطه اميد اصلاح‌طلبان تبديل شده است و تمام تلاش‌ها بر پيروزي در اين انتخابات متمركز شده است. از زماني كه اصلاح‌طلبان ايده تشكيل شوراي عالي سياستگذاري را مطرح كردند و اين شورا آغاز به كار كرد تاكنون اين شورا فراز و فرود‌هايي را پيمود.

نه تنها در اين چهار ماه بلكه در ادامه سياست‌ورزي پس از انتخابات ٩٦ نيز اصلاح‌طلبان مدام به بهبود كاركردهاي اين شورا خواهند پرداخت. نقد‌هاي مختلفي كه به اين شورا مطرح مي‌شود همواره توسط بزرگان شوراي عالي شنيده شده است و مورد بررسي قرار گرفته است. از كنار هيچ نقدي به سادگي گذر نمي‌كنيم و وجود نقد در شوراي عالي را نقطه قوت آن مي‌دانيم. اصلاح‌طلبان در قالب شوراي عالي سياستگذاري در انتخابات پيشين توانستند يكصدا و متحد حركت كنند و نتيجه آن را نيز ديديم.

حتي در حوزه انتخابيه تهران پيروزي اصلاح‌طلبان كامل و ديدني بود. اينكه جريان اعتدالگرا و اصلاح‌طلب همواره در طي طريق خود با دشواري‌هايي رو به رو هستند چيز جديدي نيست. ليكن آنها نشان داده‌اند كه با مديريت شرايط و نكته‌سنجي مي‌توان در بدترين شرايط به بهترين نتايج دست يافت.