فرارو- اگر کلینتون این چهار اشتباه را مرتکب شود، دونالد ترامپ پیروز می‌شود.
به گزارش فرارو به نقل از پولیتیکو، لحظه ترسناکی برای دموکرات‌هاست؛ برتری دورقمی هیلاری کلینتون در نظرسنجی‌های از بین رفته است و وحشت دموکرات‌ها آغازشده است. اکنون در نظرسنجی‌ها ترامپ از کلینتون پیشی گرفته است یا در بدترین حالت تنها چند امتیاز از او عقب است.
در جریان اتفاقات عجیبِ حزب جمهوریخواه در انتخابات مقدماتی، باور اینکه دونالد ترامپ هرگز نمی‌تواند رئیس‌جمهور شود بسیار آسان بود- که در انتخابات نهایی رأی‌دهندگان اصلی او را نالایق و پوچ خواهند دید. اما کلینتون نامزدی ضعیف است که سوابق منفی زیادی دارد و رسوایی ایمیلش روزبه‌روز بدتر می‌شود و یک رقیب سرسخت و کله‌شق دارد که طرفدارانش می‌توانند به کابوسی برای فیلادلفیا تبدیل شوند. در همین حال، جمهوری خواهان که چند هفته پیش درگیر دعواهای درون‌حزبی بودند، اکنون به‌سرعت متحد و منظم شده‌اند.
این اعداد به دموکرات‌ها اندکی اطمینان خاطر می‌بخشد- اما خبرهای بدی هم دارد.
خبر خوب این است که نظرسنجی‌های اخیر اهمیت زیادی ندارد. افزایش طرفداران ترامپ احتمالاً به دلیل ائتلاف جمهوریخواهان و حمایت از نمایندشان است. به‌احتمال‌زیاد با کناره‌گیری برنی سندرز نیز رأی‌دهندگان دموکرات به کلینتون روی می‌آورند و شاهد افزایش آمار حمایت از وی خواهیم بود. البته هنوز هم بسیاری از کارشناسان معتقدند کلینتون در رقابت 2016 شکست خواهد خورد.
اخبار بد ازاین‌قرار است؛ اکنون مسیر مشخصی برای شکستِ کلینتون وجود دارد.
اگر به‌اندازه کافی دقت کنید، متوجه می‌شوید که حداقل چهارراه برای شکست وجود دارد و هر یک از آن‌ها برای نامزدی که تنها راهکار دقیق و محاسبه‌شده‌اش را ادامه دهد، خطری جدی خواهد بود. نشانه‌های شکست احتمالیِ کلینتون در نظرسنجی‌های ملی یافت نمی‌شود، بلکه در هیئت انتخاباتی و در جمعیت و فرهنگ منحصربه‌فرد هر ایالت دیده می‌شود. ترامپ تغییر اساسی‌ای در نقشه سیاسی به وجود نخواهد آورد؛ نیازی هم ندارد. تنها نیاز دارد در برخی ایالات اندکی طرفداران بیشتری کسب کند.
اگر کلینتون برخی از حامیان احتمالی خود را از دست دهد، نمی‌تواند دیگران را به رأی دادن تشویق کند و درنتیجه بازار کار برای ترامپ داغ می‌شد. درواقع کلینتون برای ترامپ رأی جمع می‌کند. اگر ترامپ در مهم‌ترین رقابت ریاست جمهوری قرن پیروز شود، مسیرش برای کسب 270 رأی هیئت انتخابی به‌گونه‌ای آغاز می‌شود که از همان ابتدا 164 رأی مطمئن از ایالات سرخ [ایالاتی که اکثر جمعیتشان جمهوریخواه هستند] دارد. کلینتون با اشتباه‌هاتش ایالات زیر را نیز به‌سوی ترامپ سوق می‌دهد: فلوریدا، اوهایو، پنسیلوانیا، نیوهمشایر، آیووا، ویرجینیا، کلرادو، نوادا، آریزونا، ویسکانسین و میشیگان.
اشتباه اول: جدی نگرفتن شور و شوق اسپانیایی
دشمنی عجیب‌وغریب ترامپ با مهاجران آمریکای لاتین به نفع کلینتون است و می‌تواند رأیش را افزایش دهد. هولیان کاسترو وزیر مسکن و شهرسازی ایالات‌متحده که ممکن است به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور کلینتون انتخاب شود، برای جلب رأی جمعیت اسپانیولی آمریکا بسیار مؤثر خواهد بود.
شواهد اولیه این تئوری را تائید میکنند. جمعیت اسپانیایی- آمریکایی آمریکا از ترامپ متنفرند. ساکنان قانونی عجله دارند که شهروند آمریکا شوند و شهروندان برای رأی دادن ثبت‌نام میکنند تا بتوانند در ماه نوامبر علیه ترامپ رأی دهند. به همین دلیل انتظار می‌رود کلینتون در فلوریدا ( که در سال 2012 از هفده درصد رأی‌دهنده اسپانیولی برخوردار بود)، کلرادو، نوادا و آریزونا به پیروزی‌های قاطعی برسد.
اشتباه دوم: بی‌توجهی به جوانان
جوانان نسل هزاره آمریکا [تولّد نسل وای یا هزاره درجایی در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ یا اوایل دههٔ ۱۹۸۰ آغازشده و در اوایل دههٔ ۲۰۰۰ به پایان رسیده است] زمانی یکی از مهم‌ترین حامیان حزب دموکرات محسوب می‌شدند. تا زمانی که شرایط تغییر کرد. در سال 2012، تعداد رأی‌دهندگان هجده‌تا بیست‌ویک سال حدود 1.8 میلیون نفر از انتخابات قبلی کاهش داشت. به نظر می‌رسد که افزایش رأی جوانان در سال‌های 2004-2008 موقتی بود.
در سال 2016، ممکن است این موضوع بر عملکرد کلینتون در ایالت‌هایی که دانشجویان زیادی دارند تأثیر بگذارد. برای مثال در سال 2012، جمعیت رأی‌دهندگان هجده‌تا بیست‌ونه سال از 17 درصد در دوره قبلی به 15 درصد کاهش یافت و تعداد کمتری به اوباما رأی دادند. نتیجه از دست رفتن سی هزار رأی بود. این اتفاقات در زمان نامزدی اوباما افتاد که در جذب جوانان بسیار بهتر از کلینتون عمل کرده بود.
برای درک اهمیت رأی جوانان، ایالت کارولینای شمالی را در نظر بگیرید. در سال 2008 اوباما در این ایالات از 368 هزار رأی افراد هجده‌تا بیست نه‌ساله برخوردار بود. در سال 2012، با کاهش اشتیاق جوانان رأی او به 120 هزار کاهش یافت و رامنی با 92 هزار رأی پیروز شد. ممکن است این دسته از جوانان به حزب سوم متمایل شوند [حزب سوم در آمریکا به کلیهٔ احزاب سیاسی، به‌جز احزاب اصلی دموکرات و جمهوریخواه اطلاق می‌گردد].
اشتباه سوم: اجازه دهد جمهوریخواهان سنتی جای دیگری پیدا کنند
راه پیروزی کلینتون، تغییر رأی‌دهندگان قرمز به آبی است [قرمز نماد جمهوریخواهان و آبی نماد دموکرات‌هاست]. به‌سرعت مشخص شد که محافظه‌کاران جرئت انجام حرکت اعتراضی #ترامپ هرگز را نداشتند، اما جنبش "جمهوریخواهان حامیِ کلینتون" شروع شد. اما احتمال دیگری نیز وجود دارد: یک نامزد میانه‌رو می‌تواند به‌عنوان یک جایگزین واقعی پدیدار شود.
برای مثال بیل ولد فرماندار سابق و جمهوریخواه ماساچوست را در نظر بگیرید که دهه‌هاست با کلینتون همکاری دارد. ولد دقیقاً همان جمهوریخواه میانه‌رویی است که کلینتون می‌خواهد. او عقاید ترامپ را با نازی‌ها مقایسه می‌کند و جمهوریخواهان زیادی با او هم‌عقیده هستند. چند سال قبل، تمایل زیادی میان جمهوریخواهان شبیه به ولد برای رأی دادن به کلینتون وجود داشت. اما با رخدادهای دوره اول انتخابات، ترکیبی از اتفاقات مانند فشار سندرز بر سر مسائل اقتصادی و پاسخ‌های نامناسب او درباره رسوایی ایمیل؛ تحقق این امر را دشوار کرده است.
اشتباه چهارم: اشتباه در تجارت آزاد
پس از شمارش رأی‌ها در سال 2012، بلافاصله ادعا شد اتحادیه‌ها این پیروزی را برای اوباما رقم زدند. آن‌ها با استدلال گفتند که ایالات اوهایو، ویسکانسین و نوادا به دلیل تبلیغات گسترده درزمینهٔ کار به دموکرات‌ها رأی داند. اما در اوایل امسال نگرانی‌هایی بروز کرد که ترامپ از همین روش برای جذب رأی استفاده کند.
مری کی هنری از SEIU می‌گوید: " ترامپ دارد از خشم واضح و قابل‌درک کارگران استفاده می‌کند."
این کارگران تنها به سخنان ترامپ دل نبسته‌اند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که اکثر اتحادیه‌ها با تجارت آزاد مخالف‌اند. سندرز تجارت آزاد را مرکز حمله به کلینتون در انتخابات مقدماتی قرار داده است. ترامپ نیز که سعی دارد حامیان سندرز را به خود جذب کند، بارها از موضع سندرز دراین‌باره ستایش کرده است.
بسیاری از اتحادیه‌ها معتقدند که مذاکرات تجاری رییس‌جمهورهای دموکرات ازجمله اوباما و بیل کلینتون باعث شده شغل‌هایشان را از دست دهند. کلینتون باید با این حملات مبارزه کند. سابقه او در تجارت محافظه‌کارانه و سیاسی بوده است که سبب شده در برابر حملات سندرز استدلال خوبی نداشته باشد، چه برسد در مقابله با ترامپ.
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
بنده معتقد هستم هيچكدام به درد رياست جمهوري نمي خورند اما ترامپ باعث ورشكستگي سياسي و بين المللي آمريكا مي شود. ولي كلينتون به هر حال خانم است و خانم ها اختياري از خود ندارند و ديگران او را مديريت مي كنند وباز هم موجب مشكلات مديريتي مي شود در هر حال در اين دوره مديريت سياسي و نظامي و اداري آمريكا كاملا به هم مي خورد و اين مسئله به نفع روسيه و اروپائيها در كوتاه مدت و در بلند مدت به حرج و مرج بين المللي ختم مي شود.
درصورتیکه ترامپ رییس جمهور بشه، به توافق هسته ای کاملا به چشم یک قرارداد تجاری نگاه میکنه و فقط ممکنه بگه داریم ضرر میکنیم و نیاز به اصلاح داره. به هیچ عنوان برجام را زیر پا نمیذاره چون بعد از اون باید به ایران لشگرکشی نظامی بکنه و ترامپ خوب میدونه که این یک ضرر اقتصادی بزرگه (ازدیدگاه یک تاجر با مساله برخورد میکنه، در همه ی امور. پس اهل مذاکره و معامله هست) .
از طرفی چون معتقد هست که اعراب دارن از چتر حمایت آمریکا رایگان استفاده میکنند، فشار سنگینی به کشورهای عربی در این راستا میاره تا یک بار برای همیشه تکلیف کشورهای عربی را در سیاست خارجی امریکا مشخص کنه. و این موضوع در نهایت به سود ایران تموم میشه.
کلینتون هم در صورت پیروزی در مورد اجرای برجام بسیار سختگیر خواهد بود و از این نظر تفاوتی با ترامپ نخواهد داشت ولی ترامپ اهل معامله هست، حتی با ایران و اینکه در هر حال به اعراب رقیب ایران در منطقه سخت میگیره. بنابراین برخلاف تصور موجود ، ترامپ در قیاس یا کلینتون گزینه ی بهتری هست.
ای کاش سندرز شانس بیشتری داشت توی رقابت درون حزبی، سندرز واقعا گزینه عالی هست هم برای امریکا و هم بقیه دنیا.
سلام ترامپ.(دو دوره دست دموکرات ها بوده و در تاریخ آمریکا سابقه سه دوره پشت سر هم نداریم!)
بای بای برجام.
بای بای روحانی.
سلام احمدی نژاد. :))
فرانکلین روزولت چهاردوره پیاپی رئیس جمهور آمریکا شد.
در جبهه ی جمهوریخواهان هم دو دوره ریگان و پس از او یک دوره بوش پدر رئیس جمهور شدند.
احتمالا موارد دیگری هم باشد
اینقدر بی اطلاع بودن و محکم نظریه دادن فقط از یک احمدی نژادی برمی آید
حداقل تا جایی که سن من اقتضا می کند و اطلاع دارم پس از دو دوره ریگان جمهوریخواه، جورج بوش پدر که او هم جمهوریخواه بود انتخاب شد.
البته در هر حال هر دو جناح حاکم در آمریکا هر یک به نوعی خصومت خود را با ایران به عنوان کشوری متمرد از سیاستهای سلطه جویانه خود اثبات کرده اند.