حساب‌سازی اصولگرایی با چک برگشتی!

یادداشت دریافتی- یونس رنجکش؛ هنوز بیش از یکسال تا دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی است که کلید فضاسازی های تبلیغاتی توسط بخشی از اصولگرایان ناکام از اعتماد مردم زده شده است و جالبتر آنکه آنان برای حضور در میدان رقابت به سراغ تنها منجی خود رفته اند همان کس که  پیش از این موجب احیای آنان شده بود واز این منظر معجزه هزاره سوم برایشان تلقی می شد و شاید این روزها با درصد سازی های آماری که از محبوبیت او بر زبان می رانند و نمونه آخرین آن  اظهارات روح الله حسینیان از انصار پایداری ها در این خصوص است که محمود احمدی نژاد را رقیبی که می تواند از عهده رقابت با روحانی برآید، می داند.


محمود احمدی نژاد این منجی اصولگرایان که آمدنش در صحنه مدیریت اجرایی در همان اوایل 84 با بحران "وبا” در کشور همراه بود و سرانجام نیز به فاجعه ای برای کشور و ملت با سیاست های بدور از کارشناسی اش مبدل شد تنها کسی است که اصولگرایان احیای دوباره خود را در گرو دست به دامن شدن او می یابند، هر چند که بخش قابل توجهی ازاین جریان  که واقع بین ترنند  از حلقه اصولگرایی این عده خارج شده اند اما این بخش از مدعیان تنها رسیدن به منافع باندی و گروهیشان مهم است  و به  همین خاطر برای دستمالی، قیصریه ای را به آتش می کشانند!

احمدی نژاد را که باید مردی حرفه ای در وارونه جلوه دادن واقعیت ها دانست در حالی زیرپوستی به دنبال احیای دوباره خود در صحنه سیاسی کشور است که هنوز ابهامات بزرگی در 8 سال مدیریتش بر عرصه مدیریت اجرایی کشور وجود دارد و چه بسا کارشناسان حوزه های مختلف  که عقیده دارند او فاجعه هزاره سوم در مدیریت کشور بوده است، هر چند که نباید به دلیل رفتارهای عوام گرایانه اش از دلبستگی بخشی از لایه های پایین جامعه نسبت به او غافل شد، همان ها که امروز آرام آرام با شنیدن شعارهای گمراه کننده یارانه 250 هزار تومانی به روی این سیاست ها لبخند می زنند، که این نیز نیازمند آگاه سازی و برنامه ریزی های صحیح در تغییر اینگونه باورها در بخش های زیرین جامعه است جدا از گروه اندکی از اصولگرایان وام دار رییس دولت گذشته، هستند چهره هایی که نه تنها احمدی نژاد و حواریون او را اصولگرا نمی دانند بلکه افرادی چون لاریجانی که در سخنانی در سال 87 در گیلان از او شنیده شد، معتقد است اصولگرایی دارای مانیفستی است که احمدی نژادی ها در این دایره جای نمی گیرند! که با مروری بر رفتار اصولگرایانی چون او، مطهری، جلالی، توکلی و دیگران به عنوان بخشی از نامداران این جریان به نوعی می توان به تفاوت های موجود پی برد، تفاوتی که بین یک جریان اصیل و ریشه دار اصولگرایی با جریان غیرشفاف و روییده از بستر یک اتفاق و غفلت کادرسازی شکل گرفته است.

اینک با تمام حساب سازی هایی که بخشی از بدنه اصولگرایان برای ورود چهره مورد علاقه  خود در عرصه رقابت های انتخاباتی سال آینده انجام می دهند باید یادآور شد که در یک عقلانیت سیاسی سرمایه گذاری  با چک های برگشتی  چندان مطمئن نیست زیرا  اینگونه سندها به دلیل عدم داشتن اعتبار لازم و کافی قادر نخواهند بود  اعتبار جدیدی بر ایشان تولید کنند پس بهتر است به جای همه گزینه  هایی که  برای این ملت هزینه آور است به دنبال راهکاری اصولی برای برون رفت  از وضعیت عدم محبوبیت و اقبال خود از  سوی مردم بروند و به دنبال اندیشیدن و انتخاب مسیر تعقل به جای افراط و تفریط و قبول واقعیت ها باشند  همان کاری  که توده های رقیب آنان در دوره های مختلف با پذیرفتن رای و نظر مردم سر تعظیم برخواست آنان فرود آوردند و به بازسازی خویش پرداختند!