اینجا روستای «سرزه چارکان»، یکی از ده‌ها روستای قحطی‌زده و خشک بشاگرد. یکی از همان‌ها که سالهاست فراموش شده. جایی دور، انتهای بیابان. تبعید در نیستی.
مردم اینجا آب ندارند. برق ندارند. گاز ندارند. محرومند از ساده‌ترین حقوق زیستن و یک جایی در این محرومیت و نیستی خدیجه زندگی می‌کند. دختری چهارساله که با خانواده‌ای هشت نفره و «بی‌سواد» در روستای سرزه روزگار می‌گذراند. چهار سال خاموش، بی نور و رنگ. خدیجه و برادرش «دیستروفی قرینه» دارند، این یعنی چیزی نزدیک به نابینایی مطلق. دردی اضافه بر بقیه نداشتن‌ها و محرومیت‌ها. زندگی خدیجه در جایی می‌گذرد که بقیه خانوارهایش هم اوضاع چندان خوبی ندارند، در «سرزه چارکان»، دور و بی آب و علف، که گویی تابحال گذر هیچ فرد و مسوول و سازمانی آنجا نیافتاده است. برای اطلاع بیشتر و کمک به خدیجه با شماره 61972000-021 خبرگزاری ایسنا تماس حاصل فرمائید.
*عکاس: همت خواهی/ایسنا
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
پس مسئولین کجا هستند و چه نقشی در حمایت مستضعفین دارن
نقش کمیته امداد اینجا چیست
نقش بسیج مستضعفین چیست
دولتی ها کجا هستند
متاسفم برای زندگی که همش شده است سیاست و سیاست زدگی...
چرا وقت مسولان محترم رو میگیرید.
الان انتخابات از اهم واجبات است واگر همه مردم ایران هم گرسنه باشند اشکالی ندارد . جوانان عزیز ودوست داشتنی فقط به اتنخابات فکر کنید وبس . نمایندگان شما جهت رفتن به مجلس وفراموش کردن شما به رای شما احتیاج دارند . پس بشتابید وسهم خود را از انقلاب بگیرید که همان بیکاری است . بشتابید بشتابید