فرارو- کارتر ملکسیان از مرکز تجزیه و تحلیل نیروی دریایی آمریکا طی یادداشتی برای واشنگتن پست نوشت: جهان هفته گذشته باخبر شد که محمد عمر، رهبر طالبان مرده است و شاید از آوریل سال 2013 مرده بود. این مسئله برای مذاکرات صلح خبری بد و برای داعش خبری خوب محسوب می شود.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از واشنگتن پست، در ادامه این یادداشت آمده: عمر شخصیت مهمی در افغانستان و پاکستان بود. طی سال هایی که در افغانستان به عنوان یک مشاور غیرنظامی برای ارتش آمریکا فعالیت می کردم، این مرد نه چندان تحصیل کرده که به ندرت دیده می شد، احترام بسیاری از افغان ها را جلب کرده است. یکی از اعضای سابق و مشهور طالبان، عمر را «یک ملای واقعی، یک پشتون واقعی و یک افغان واقعی» توصیف می کرد. حتی ژنرال عبدالرازق، فرمانده پلیس ولایت قندهار در جنوب افغانستان که هیچ دوستی با طالبان ندارد، یکبار به من گفت: «تمام طالبان از ملا عمر اطلاعت می کنند. طالبان به آسانی جنگ با هم را آغاز نخواهند کرد. آنها یکی هستند. این مزیت آنها بر دولت است.»
اعلام خبر درگذشت ملاعمر نابهنگام بود. تا روز چهارشنبه، نفرات طالبان نمی دانستند که او مرده و هنوز به رهنمون های منسوب به او گوش می کردند. مذاکرات صلح بالاخره ممکن به نظر می رسید و فرض بر حمایت ملاعمر بود. ضمن اینکه داعش در تلاش برای ورود به افغانستان بود اما به واسطه نفوذ طالبان و نام ملاعمر، موفقیت چندانی کسب نکرده بود.
حال دو آینده را می توان برای طالبان متصور بود.
یکی اینکه به دلیل انسجام و فداکاری، این جنبش نجات می یابد. البته نخست کشمکش داخلی بر سر قدرت رخ خواهد داد و رهبر جدید (که در حال حاضر گفته می شود اختر محمد منصور، معاون عمر خواهد بود) باید به نفرات طالبان ثابت کند که می تواند پرچم طالبان را حمل کند و جنگ علیه آمریکا در افغانستان را ادامه دهد. در صدر اینها تهدید معتبر داعش است که حقانیت طالبان را هدف قرار داده و این تهدید رهبر بعدی طالبان را مجبور می کند که موضع افراطی بگیرد، در غیر این صورت نیروهای طالبان گمان خواهند کرد که او شخصیتی ضعیف است و وفاداری ها تغییر خواهد کرد. بنابراین هر کسی که به عنوان رهبر جدید کار خود را آغاز کند، احتمالا با توافق صلح در آینده نزدیک موافقت نخواهد کرد.
آینده دیگر برای طالبان این است که دشمنی های داخلی و خیزش داعش باعث انشعاب در طالبان شود. در این صورت، اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان دیگر هیچ شریک مذاکره کننده ای با وزن کافی برای پایان دادن به آشوب ها نخواهد داشت، حتی باوجودی که توافقات با گروه های انشعابی هم غیرممکن نیست.
تمامی اینها چه معنایی برای آمریکا می تواند داشته باشد؟ رشد داعش مطمئنا به اندازه کافی برای بحث بیشتر در مورد برنامه های جاری جهت تصور وجود یک سفارتخانه در افغانستان پس از پایان سال 2016 مشکل ساز هست.
مذاکرات صلح نیز زیر سوال خواهند رفت. آمریکا باید صبور باشد و افغانستان و پاکستان را ترغیب به ادامه تلاش ها برای انجام مذاکرات کند. شاید این فرآیند طی چند ماه آینده متوقف شود اما پس از آن دورنمای شرایط چندان بد نیست. یک طالبان ضعیف شده و رقابتش با داعش به دولت افغانستان کمک می کند که در عرصه نبرد موضعی مستحکم بگیرد و همین امر اهرم خوبی را در اختیار اشرف غنی قرار می دهد که یا با رهبر جدید طالبان توافق کند یا با گروه های جدید انشعابی. چنین توافق صلحی به آشوب پایان نمی دهد اما باعث می شود افغانستان شرایطی به مراتب بهتر از امروز داشته باشد.
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
