حمد متوسلانی بازیگر و کارگردان می‌گوید که پس از فیلم «گنج قارون» دستمزدها در سینمای ایران بسیار بالا رفت.
«سه تفنگدار»، «سه ناقلا»، «سه تا نخاله»، «سه تا بزن بهادر»، «سه کارآگاه»، «سه ناقلا در ژاپن» و... این نام‌ها شاید برای نسل بعد از انقلاب معنای چندانی ندارند؛ اما برای قدیمی‌تر‌ها یادآور سه چهره است. سه چهره‌ای که با هم فیلم بازی می‌کردند و تماشاگر را روی صندلی میخکوب.
زمانی بود که محمد متوسلانی، منصور سپهرنیا و گرشا رئوفی، باعث می‌شدند آدم‌های زیادی پشت در سینما صف بکشند تا یکی از فیلم‌های این سه نفر را ببینند. سه بازیگری که گرچه تنور فیلمفارسی را گرم می‌کردند؛ اما سعی داشتند نگاهی هم به جریان نو و روشنفکری سینما بیندازند. کتاب «سه نفر بودیم» روایت زندگی این سه بازیگر از زبان محمد متوسلانی است. بازیگر و کارگردانی که ما او را با فیلم «کفش‌های میرزا نوروز» می‌شناسیم. فرخنده آقایی داستان‌نویس به سراغ محمد متوسلانی رفته تا پای حرف‌هایش بنشیند و درباره سال‌های حضورش در سینما با او گفت‌وگو کند. گفت‌وگویی که گاه در میان آنها نکات جالبی به چشم می‌خورد.
یکی از آن نکات جالب ماجرای دستمزد فردین در فیلم «گنج قارون» و تاثیر او بر بالا رفتن دستمزد بازیگران بود. در روایت متوسلانی یک روز فردین، ملک مطیعی و آرمان دور هم جمع می‌شوند و با هم قرار می‌گذارند که از این به بعد برای هر فیلم نفری پانزده هزار تومان بگیرند و این البته قبل از «گنج قارون» بود، بعد از آن دستمزدها بالاتر هم می‌رود. در واقع فیلم «گنج قارون» نقطه عطفی برای افزایش دستمزد هنرپیشه‌ها بود چون: «درآمد فیلم بیشتر می‌شد. یعنی فیلم ظرفیت آن را داشت که درآمد خوب داشته باشد و عوامل آن هم دستمزدشان بالا رفت.»
متوسلانی می‌گوید به خاطر مبلغ زیادی که فردین خواسته بود کارگردان «گنج قارون» به سراغ آنها می‌آید: «یاسمی قبول نکرده بود و سراغ ما آمد. ما هم بعد از «سه تا نخاله» صحبت کرده بودیم که هر کدام نفری پانزده هزار تومان بگیریم. آنها می‌خواستند نفری دوازده هزار تومان بدهند که می‌شد ۳۶ هزار تومان». من به یاسمی گفتم:«شما فیلم را برای دو نفر نوشتی، فردین و ظهوری، حالا مراقب باش که باید قصه را به سه نفر تغییر بدهی. البته ایشان هنوز قصه را برای ما نگفته بود. فقط با فروزان قرارداد بسته بودند؛ چون در آن جلسه خانم فروزان هم بودند و گفتند زیاد سخت نگیرید که این کار انجام شود؛ ولی به توافق نرسیدیم.»
این بار فردین پیشنهاد دیگری می‌دهد که مورد قبول قرار می‌گیرد: «فردین گفته بود این قدر می‌گیرم به اضافه ده درصد از سود فیلم. «گنج قارون» فروش خیلی خوبی داشت و حدود سیصد هزار تومان برای فردین داشت. از این جا شروع شد که فردین فیلم بعدی‌اش به نام «حاتم طایی» را خودش در استودیو میثاقیه بازی و کارگردانی کرد. نمی‌دانم در این فیلم چقدر گرفت. یادم هست آقای ارباب به فردین گفته بود هر رقم بخواهی می‌دهیم. فردین تنها کسی بود که هیچ بازیگری به قیمت او نرسید. او دستمزد سیصد هزار تومانی از سینمای ما گرفت و بعدها هم کسی به رقم او نرسید. به همان نسبت که فردین دستمزدش را بالا برد، دستمزد بقیه هم بالا رفت و البته فقط به همین دلیل نبود. چون فروش فیلم‌ها و بازدهی فیلم بالا رفته بود عوامل هم طلب مزد بیشتری داشتند.» کتاب «سه نفر بودیم» را انتشارات ققنوس در ۲۸۸ صفحه و قیمت ۱۵۰۰۰ تومان منتشر کرده است.
