فرارو- حضور ستارگان سینمایی بر صحنه تئاتر از سال ها پیش در بین اهالی نمایش مورد بحث و جدل بوده و موافقان و مخالفانی داشته است. موافقان معتقدند که ستارگان سینما و تلویزیون موجب جذب تماشاگر می شوند و به اقتصاد تئاتر کمک می کنند و مخالفان هم بر این عقیده اند که نباید به هر قیمتی و با بها دادن به بازیگری که اصول اولیه بازی روی صحنه را نمی داند، تن به حضور این ستارگان در تئاتر داد.
به عقیده آنان باید تئاتر حرف اول را بزند نه گیشه. با آنکه این جنگ و جدل ها هنوز هم بعد از 10 سال ادامه دارد اما از شدت آن نسبت به گذشته کاسته شده و حال به رقابت میان اهالی تئاتر برای حضور ستارگان سینمایی در آثارشان تبدیل شده است. به همین دلیل هر روز خبرهایی مبنی بر حضور ستارگانی همچون هدیه تهرانی، نیکی کریمی، صابر ابر و ... در نمایش ها شنیده می شود. با این حال هنوز هم سوال اصلی تئاتری ها پابرجاست. آیا حضور ستارگان سینما به نفع تئاتر است؟
به گزارش فرارو، چندی پیش عباس غفاری، مدیر اجرایی تالار شمس اعلام کرد که در سال جاری چندین پیشنهاد اجرای اثری تئاتری از سوی کارگردان های سینمایی داشته است. او گفت: «تا به حال چند کارگردان سینمایی متقاضی اجرا در تالار شمس شده و پیشنهاد خود را به ما ارائه داده‌اند. ما این پیشنهادها را در لیست برنامه‌های خود قرار داده‌ایم اما در ابتدا اولویت اجرا با گروه‌های تئاتری است.»
او از کارگردانانی همچون داریوش مهرجویی، هومن سیدی، امید بنکدار، و رضا درمیشیان نام برد و گفت: «ما به این دوستان گفتیم که در نوبت اجرا قرار می‌گیرند اما اولویت اجرا با گروه‌های تئاتری است.»
پس از اعلام این خبر هومن سیدی پاسخ داد که هیچ درخواستی مبنی بر اجرای تئاتر از طرف او داده نشده است و از این اتفاق انتقاد کرد.
او گفت: «مهم نیست که من و دوستان را "غیر تئاتری" که بیشتر در این نوع نگارش شبیه به توهین تلقی میشود خطاب کرده اند. مهم این است که این دوستان که هر کدامشان به غیر از بنده وزنه ای مهم در سینما هنر این مرز بوم به حساب می آیند در این روایت مانند دشمنانی تلقی شده اند که ظاهرا قصد ورورد اشغالگرانه ای را به زمین تئاتر یا ملک دوستان تئاتری دارند.»
سیدی پاسخ داد: « اگر دوستان تئاتری اعتراضی مبنی بر نداشتن سالن داشته اند، که چه بسا حق هم دارند را نباید با ترکیب جمله بندی تحقیر آمیز و با کوچک جلوه دادن ما و بزرگ کردن خودتان حل کنید.»
مهناز افشار در تئاتر «آمدیم، نبودید، رفتیم»
همین اتفاق در کنار خبرهای حضور بازیگران سرشناسی همچون هدیه تهرانی، فرهاد اصلانی، فاطمه معتمدآریا، صابر ابر و... در نمایش های جدید کافی بود تا مشکلات گذشته سینما و تئاتر دوباره مطرح شود. دو سر طیفی که به گفته خودشان هر دو موفقیت تئاتر را می خواهند.
شدت اعتراض اهالی تئاتر حدود 3 سال پیش به اوج خود رسید. وقتی پای سوپراستارهای سینما که هیچ تجربه ای از این فضا نداشتند به روی صحنه باز شد. بهزاد فراهانی به عنوان رئيس هيئت‌مديره انجمن بازيگران خانه تئاتر واکنش های شدیدی نشان داد و خانه تئاتر هم بیانیه تند و تیزی منتشر کرد.
انجمن بازیگران خانه تئاتر در بیانیه اش گفت که به علت سرازیر شدن هنرمندان سینما به تئاتر باید از امنیت شغلی هزار بازیگر حرفه ای تئاتر که زندگی و معیشت خود را در خطر می بینند دفاع کنند.
به گفته آنان در خانواده تآتر حرفه ای جز دو سه تالار نمایش امکان دیگری نیست، یا اگر هست از آنان دریغ می شود. آنان پس از گذاشتن چند شرط همچون گرفتن اجازه از خانه تئاتر برای حضور بر روی صحنه، داشتن قراردادهای مشابه باقی نمایش ها، دستمزدهایی همچون اهالی تئاتر، اجرا در سالن های ناشناخته و ... از دلیل حضور این بازیگران که رونق گیشه عنوان شده بود را انتقاد کردند و گفتند: «حضورشان تنها بهانه ای برای رونق بخشیدن به گیشه ـ این مدینه فاضله برخی مسؤولان نورسیده ـ نباشد؛ که ما چنان مخاطبی را که به جای جستجوی جوهر متعالی تآتر، تنها آرزومند دیدار چشم و ابرو و شهرت برخی ستارگان است نمی خواهیم.»
اگر تمام این گفته کافی نبود بهزاد فراهانی با لحن تند گفت: «هركسي از ننه‌اش قهر مي‌كند به تئاتر مي‌آيد.» وقتی پای افرادی همچون مهناز افشار و پژمان جمشیدی هم به تئاتر باز شد دیگر این اعترض ها به اوج خود رسید. مخالفان از یک حقه تجاری نام می بردند که به مرور تئاتر را از بین خواهد برد.
کاظم هژیرآزاد بازیگر پیشکسوت تئاتر و عضو انجمن کانون بازیگران خانه تئاتر گفت: «متولیان امر، این هنر را به سمت گیشه سوق دادند و محتوای آثار به سمت جذب مخاطب رفت. هنرمندان به سمت انتخاب آثاری رفتند که بتوانند با آنها مشتری جذب کنند. این مهمترین ضرری بود که می‌توانست به تئاتر وارد شود.»
به گفته او مدتی است بسیاری از مخاطبان تنها برای تفریح یا دیدن ستاره‌های سینما به تئاتر می‌روند. در سال 93 موجی از بازیگران سینما به تئاتر آمدند، آنان اجراها را رونق دادند، اما صحنه‌های تئاتر از محتوای فکری تهی شد.
علاوه بر آن بهنام تشکر بازیگر تئاتر و سینما پس از آغاز نمایشش «دختر یانکی» گفت که 6 سال طول کشیده تا این نمایش بتواند بر روی صحنه برود. او گفت» «با آنکه من در آن زمان هم کاندید بازیگری از سوی خانه تئاتر و همچنین 2بار در جشنواره تئاتر فجر کاندید شده بودم، نمایش اجازه نگرفت. اما بعد از 6 سال و بازی در سریال ساختمان پژشکان و دزد پلیس نمایش بر روی صحنه رفت.»
تشکر گفت: «واقعا برای این سیستم متاسفم که به سمت بازاری شدن حرکت می‌کند. آن هم در تئاتر. ما هنوز در سینما مانده‌ایم که با این همه امکانات مردم به تماشای فیلم ها نمی‌روند. سینما صنعت است و تئاتر صنعت نیست اما دارند با آن به شکل صنعتی برخورد می‌کنند و این مستقیما ما را به سمت ابتذال می‌برد.»
البته در میان تئاتری‌های پیشکسوت هم بودند کسانی که حضور جوانان و ستاره‌ها را در عرصه تئاتر عاملی برای تهدید خود نمی‌دانستند و از اینکه گروه جوانی بخواهند با استفاده از ستاره‌ها گیشه را فتح کنند، ناراضی نبودند.
آتیلا پسیانی دربرنامه هفت در مقابل بهزاد فراهانی قرار گرفت و گفت: «اگر امروز فعالان تئاتر با چنین معضلاتی مواجه هستند، دلیل حضور بازیگران سینما در تئاتر نیست بلکه باید از منظری دیگر این مسائل مورد آسیب شناسی قرار گیرند.»
وی تأکید کرد: «به عقیده من حضور بازیگران سینمایی در صورتی می تواند مورد نقد قرار گیرد که ظرفیت و پتانسیلی را از بازیگران تئاتر ضایع کند؛ در صورتی که این اتفاق امروز رخ نداده است .»
او اما حضور برخی کارگردانان سرشناس سینما بر صحنه تئاتر را مورد نقد قرار داد و گفت: «وقتی یکی از سالن های اصلی تئاتر برای اجرا در اختیار یک کارگران سینمایی قرار می گیرد این به واقع استفاده از ظرفیتی است که می توانست در اختیار یک کارگردان تئاتر قرار بگیرد؛ در این مورد کاملاً با آقای فراهانی هم نظر هستم. اجرای نمایش توسط یک کارگردان سینما، حداقل برای دو ماه یکی از سالن ها را از دسترس تئاتری ها خارج می کند و این در حالی است که کمبود سالن یکی از اصلی ترین مشکلات امروز تئاتر است.»
در این میان مهم ترین دلیلی که برای حضور بازیگران در صحنه تئاتر عنوان شد کمک به اقتصاد تئاتر بود. به گفته موافقان مردم به واسطه چهره های شناخته شده سینمایی و برای دیدن آن ها به تئاتر خواهند آمد و همین باعث می شود تا گیشه تئاتر بیش از گذشته رونق دار شود.
نیکی کریمی هم که خود تجربه حضور در صحنه تئاتر را داشت به انتقادها اینگونه پاسخ داد: «این خط‌کشی بسیار جهان سومی است؛ چرا که در همه جای دنیا بازیگران، مدام در هر دو عرصه کار می‌کنند چون تئاتر و سینما بسیار به هم وابسته‌اند.»
با آنکه بسیاری از بازیگران تئاتر هم تجربه حضور در فیلم های سینمایی را دارند اما به گفته آنان بازیگری سینما خود برخاسته از هنر تئاتر است و کسانی که بر روی صحنه رفته اند به خوبی از پس یک نقش سینمایی بر می آیند اما رابطه عکس آن لزوما امکان پذیر نیست. موفقیت و آینده استوار بازیگرانی همچون فرهاد اصلانی، افشین هاشمی، سیامک صفری، طناز طباطبایی و شهاب حسینی و ...
با تمام این اعتراض ها اما هر روز بر تعداد ستاره های سینمایی، آن هم با دستمزدهایی کلان بر صحنه نمایش افزوده می شود. اتفاقی که به نظر مسئولان در شرایط فعلی آنچنان هم برای تئاتر بی فایده نیست. به گفته آنان زیرا شرایط امروزی تئاتر به گونه ای شده است که کسی پولی از بودجه تئاتر به دست اندرکاران نمی پردازد و تنها درآمد گروه سازنده از محل گیشه است و پر شدن صندلی ها. پس کارگردان چاره ای ندارد جز این که با بازی گرفتن از ستاره های سینما به فکر تامین گیشه باشد وگرنه شاید اصلا سالن نمایشی در اختیار او قرار نگیرد.
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
این سالاد سبز را با حبوبات و سبزیجات درست کنید و لذت ببرید
جمشیدی!!!!!
تئاتر؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تئاتری ها از یک طرف استدلال می کنند که معیشت آنها در اثر ورود سینمایی ها بخطر افتاده است، از طرف دیگر سینمایی ها را به تفکر رونق دادن گیشه متهم می کنند. بالاخره پول برای شما مهم هست یا نه!؟
ضمن اینکه بر اساس گفته های تئاتری ها، نمایش های گروه های سینمایی مخاطبان خاصی دارد که فقط بخاطر شهرت و چهره سینمایی ها به دیدن تئاترشان می آیند. خیلی خوب، شما که مخاطب خاص خودتان را دارید نگران چه هستید!؟
نهایت اینکه اگر به هنرمندی خود ایمان دارید نباید نگران امنیت شغلی خود باشید.