bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۲۳۱۰۵۹
اکونومیست بررسی کرد

اتحاد سست اروپا در نجات جان پناهجویان

سران 28 کشور عضو اتحادیه اروپا، بعدازظهر پنجشنبه در نشستی اضطراری در بروکسل گردهم آمدند تا در باره مسئله پناهجویان غیرقانونی که می کوشند از طریق دریا خود را به اروپا برسانند، چاره جویی کنند. یکشنبه گذشته حدود 900 پناهجوی غیرقانونی عمدتا از کشورهای آفریقایی، که همه سرنشین یک کشتی بودند در دریای مدیترانه غرق شدند.
تاریخ انتشار: ۱۲:۴۹ - ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۴
اتحاد سست اروپا در نجات جان پناهجویان

فرارو- سران 28 کشور عضو اتحادیه اروپا، بعدازظهر پنجشنبه در نشستی اضطراری در بروکسل گردهم آمدند تا در باره مسئله پناهجویان غیرقانونی که می کوشند از طریق دریا خود را به اروپا برسانند، چاره جویی کنند. یکشنبه گذشته حدود 900 پناهجوی غیرقانونی عمدتا از کشورهای آفریقایی، که همه سرنشین یک کشتی بودند در دریای مدیترانه غرق شدند.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو، اکونومیست در گزارشی با بررسی سیاست های اتحادیه اروپا در اینباره نوشت: اتحادیه اروپا دوست دارد که خود را نیرویی در جهت خوبی جلوه دهد. اما طی 10 روز گذشته حدود یک هزار و 200 قایق سوار در آب های مدیترانه غرق شده اند. تعداد نامشخصی از آنها پناهجویان سوریه، اریتره و سومالی هستند که از جنگ یا شکنجه گریخته اند. یکی از عمده دلایل تلف شدنشان  نیز سیاست پناهندگی اتحادیه اروپا است که یک شکست سیاسی و اخلاقی محسوب می شود.

مقامات می گویند یک میلیون مهاجر در ساحل جنوبی دریای مدیترانه چادر زده اند و در انتظار رفتن به سوی زندگی هستند که بدون هیچ مقایسه ای به مراتب بهتر از آن زندگی است که  پشت سر گذاشته اند. جهان عرب گرفتار درگیری هایی شده که احتمالا دهه ها به طول می انجامد و تمام ملت ها را دستخوش طوفان کرده است. تکه ای از آفریقا طعمه درگیری های قومی و فرقه ای و آسیب های زیست محیطی است. اروپا به عنوان تکه ای باثبات و ثروتمند در اقیانوسی از خشونت قرار گرفته و هنوز رویارویی با انتخاب هایی که پیش رو دارد را آغاز نکرده است.

حل و فصل بحران پناهندگی دشوار است چراکه وجودش علامت جنگ، آزار و اذیت و سوءمدیریت است. نمی توان جریان پناهجویان را متوقف کرد چراکه در این سوی آرمانشهر، نمی توان صلح را بر لیبی و سوریه اعمال کرد یا آرزوی روی کار آمدن دولتی خوب در اریتره یا سومالی را داشت. نمی توان به همه اجازه ورود داد، چراکه پناهجویان در میان افرادی هستند که به دنبال رفاه هستند- و دولت ها می خواهند مهاجران اقتصادی شان را انتخاب کنند نه اینکه مورد انتخاب آنها قرار گیرند. از سوی دیگر، نمی تواند به هیچ کس اجازه ورود نداد چراکه پس از جنایت های جنگ جهانی دوم، کشورها به جد متعهد شدند که دیگر هرگز مردم بی گناه را در بدبختی و درگیری رها نکنند.

با این حال، وضعیت مردم قایق سوار اروپا از یک سو نشان از درگیری ها در سرزمین مادری دارد و از سوی دیگر بیانگر شکست کشورهایی است که وظیفه پناه بخشیدن به این مردم را دارند. این مسئله در اروپا با شکست اخلاق آغاز می شود. اتحادیه اروپا در مقایسه با سال گذشته، تنها یک سوم پول و کمتر از یک دهم قدرت انسانی را صرف نجات دریایی می کند. چندین کشور از جمله انگلیس معتقدند که شانس بالای نجات یافتن، مانند یک عامل کششی عمل می کند و تنها باعث جذب مهاجران بیشتر می شود. در واقع، اتحادیه اروپا این پیشنهاد را مطرح می کند که عقب بنشینیم و ناظر غرق شدن انسان های بی گناه باشیم تا افراد دیگر راه آنها را در پیش نگیرند. این استدلال همانقدر که از نظر منطقی اشتباه است، از نظر اخلاقی نیز نفرت انگیز است. حتی پیش از فجایع اخیر، میزان مرگ و میز سال جاری در مقایسه با آغاز سال 2014، 10 برابر بیشتر شده و هنوز همین تعداد مردم در حال کوچ هستند.

سال گذشته 626 هزار نفر به اتحادیه اروپا درخواست پناهندگی دادند؛ حدودا نیمی از درخواست ها پذیرفته شد؛ فرانسه تنها 15 هزار پناهجو و انگلیس تنها 11 هزار نفر را پذیرفت. با این حال استثناهایی هم وجود داشت؛ آلمان 41 هزار و سوئد 31 هزار پناهجو را پذیرفت.

در این میان سیاست های اروپا نیز مملو از پیامدهای ناخواسته است. حصار جدیدی میان یونان و ترکیه مانع مهاجرت بین مرزی شده اما دو برابر شدن مهاجرت از دریای اژه در نیمه نخست سال 2014 که خطرناکتر است را به دنبال داشته است. کشورها پناهجویان را برای مدت مدیدی در بازداشتگاه نگه می دارند یا مانع از کار کردن آنها می شوند تا شرایط زندگی را برایشان آنقدر طاقت فرسا کنند که آنها به دنبال مکان دیگری برای پناهجویی بروند. این راهکار باعث تلف شدن پول و همچنین سخت تر شدن شرایط ادغام تازه واردان با محیط می شود.

اگر اتحادیه اروپا می خواهد به ارزش های خود پایبند باشد، باید در چندین جبهه فعالیت کند، از نجات جان مردم در دریاها تا کمک به کشورهایی که بیشتر بار را بر دوش دارند. اروپا نمی تواند به ناامیدی و خشونتی که باعث فرار مردم می شود پایان دهد اما در دراز مدت باید به همسایگان خود کمک کند. اروپا دوست دارد خود را مدلی بداند که بر اساس آن دولت ملت ها می توانند با همکاری هم جهان را به مکانی بهتر تبدیل کنند. در حال حاضر اما این مردم قایق سوار چنین ایده ای را به شرمساری کشانده اند.   

bato-adv
مجله خواندنی ها
مجله فرارو