کتاب «کمدی منطق» به فارسی منتشر شد

«کمدی منطق»، کتابی است جذاب درباره مبانی ریاضیات که همراه با ظاهر گرافیکی بسیار شکیل و به صورت داستان مصور (کُمیک استریپ) منتشر شده است.

کتاب کمدی منطق نوشته «آپوسدولوس دوکسیادیس» و «کریستوس پاپادیمیتریو» است که اکنون توسط «امیرحسین اصغری» به زبان فارسی ترجمه و به تازگی توسط «انتشارات فاطمی» منتشر شده است.

ترجمه خوب و روان این کتاب یک از ویژگی‌های  مثبت آن است. اما شاید اصلی‌ترین ویژگی کتاب کمدی منطق آن باشد که به صورت داستان مصور (کُمیک استریپ) منتشر شده و به همین دلیل می‌تواند جذابیت بالا و محبوبیت خاصی نیز داشته باشد.

داستان مصور یا کُمیک‌استریپ مجموعه‌ای از نقاشی‌های دنباله‌دار است که ماجرایی را روایت می‌کند و همانطور که از نام کُمیک بر می‌آید، محتوای آن اساساً مطلب خنده‌دار است. اولین کمیک‌استریپ‌هایی که در دهه ۱۹۳۰ پا به‌عرصه وجود گذاشتند، شامل ماجراهای خنده‌دار و ماجراجویانه قهرمانانی چون باک راجرز، تارزان و ماجراهای تن تن بود. البته قرار گرفتن نام کمیک مربوط به تاریخچه آن است. اکنون با وجود تغییرات عمده‌ای که در نوع طراحی، موضوع، کمپزسیون، انتخاب زاویه دید و دیگر المان‌های کمیک به وجود آمده و این هنر روایت‌گر را بسیار متفاوت از گذشته خود کرده، هنوز نام کمیک روی آن باقی‌مانده است. درحالی که مایه طنز تنها در شاخه خاصی از این هنر به کار گرفته می‌شود.

«برتراند راسل» قهرمان اصلی کمدی منطق، یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین فلاسفه معاصر و از شاخص‌ترین جستجوگران یقین مطلق بوده و یکی از مشهورترین پایه‌گذاران مبانی منطق و ریاضیات است.
 
واقعیت و کمدی منطق به روایت نویسندگان
کمدی منطق با الهام از داستان جستجوی مبانی ریاضیات نوشته شده است که جدی‌ترین و عمیق‌ترین وقایع آن از اواخر قرن نوزدهم تا شروع جنگ جهانی دوم رخ داده است. با وجود اینکه بیشتر شخصیت‌های این کتاب واقعی هستند، اما داستان کتاب چنین نیست و قرار نبود روایتی گام به گام از تاریخ باشد. این کتاب، یک رمان تصویری است و قرار است به همین شکل باشد.

نویسندگان این کتاب می‌گویند: «در بازسازی زندگی برتراند راسل، ناچار بودیم راه خود را از میان منابع بسیاری پیدا کنیم، بنابراین آنها را انتخاب، خالصه و ساده کرده‌ایم، تغییر داده‌ایم و در مواردی از نو آفریده‌ایم. اگرچه روایت ما از شخصیت‌های اصلی در حد امکان به زندگی واقعی آنها نزدیک است، اما در چند مورد ناچار بودیم جهت حفظ انسجام و عمق داستان از بعضی از واقعیت‌های تاریخی فاصله بگیریم.»

«بیشتر این موارد درباره ملاقات‌هایی است که شاهدی در مورد وقوع آنها در دست نیست یا حتی، در بعضی مواقع، اصلا اتفاق نیافتاده‌اند. اما این ملاقات‌های خیالی مبتنی بر تاثیرات فکری متقابل این متفکران در عالم واقعیت بر یکدیگر با استفاده از نامه‌ها یا نوشته‌هایشان بوده است. باید اضافه کنیم که جدا از ساده‌سازی‌هایی که لازمه چنین روایت‌هایی است، به هیچ‌وجه به خود اجازه ندادیم که در ایده‌های ماجراجویانه بزرگی که طرح داستان را شکل می‌داد، بینش‌ها و مفاهیم محوری آنها، و مهم‌تر از همه، چالش‌های عاطفی، وجودی و فلسفی در هم تنیده با آنها دست ببریم».