فرارو- در حالی که بحث نقل و انتقالات لیگ برتر چهاردهم تمام توجهات اهالی فوتبال را به خود مشغول کرده بود، امروز خبری منتشر شد که همه را شوکه کرد؛ علی کریمی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
به گزارش سرویس ورزشی فرارو، عصر یکی از روزهای ماه رمضان در سال 1389 بود که انتشار خبر روزه‌خواری علی کریمی در تمرینات استیل آذین به صدر اخبار ورزشی ایران رفت. خبری عجیب که واکنش‌های تند بعضی رسانه‌ها را در پی داشت و البته برخی دیگر این موضوع را به حوادث پس از انتخابات 88 و انتقام‌گیری از کریمی ربط می‌دادند که در بازی ایران مقابل کره جنوبی در بازی ۲۷ خرداد ۱۳۸۸ با کره جنوبی، مچ‌بند سبز بر دست بسته بود.
4 سال بعد از آن ماجرا و در ماه رمضان 1393 کریمی با انتشار نامه خداحافظی خطاب به هواداران پرسپولیس که البته سرشار از طعنه و کنایه نیز بود از فوتبال خداحافظی کرد.
زندگی علی کریمی اتفاقات جالب، کم ندارد. ادعای مصطفی آجورلو مدیرعامل وقت استیل‌آذین مبنی بر روزه‌خواری او یکی از مهم‌ترین این اتفاقات است. او دستور به اخراج کریمی از تیم داد اما این حکم، چند روز بیشتر دوام نیاورد و در پی حمایت گسترده مردم و چهره‌های مطرح فوتبال ایران از علی کریمی، او به باشگاه بازگشت و این آجورلو بود که ناگزیر شد پست مدیریت باشگاه را ترک کند.
جالب‌ترین اظهارنظر متعلق به مهرزاد معدنچی از بازیکنان استیل‌آذین آن زمان بود که در حمایت از کریمی گفت: «باشگاه قبل از هر مسابقه، به اعضای تیم ناهار می دهد و اخراج کریمی به بهانه آب خوردن، به هیچ وجه قابل قبول نیست.»
شوک خداحافظی
با توجه به اینکه شماره 8 محبوب سرخپوشان با مدیران تراکتورسازی به مشکل خورده بود همه می‌دانستند که «جادوگر» دیگر در تبریز نخواهد ماند. از آنجایی که علی دایی نیز قرارداد خود را با پرسپولیس تمدید کرده بود آرزوی هواداران دو آتشه علی کریمی برای خداحافظی این بازیکن با لباس تیم محبوب‌شان نیز نقش بر آب شده بود.
با حضور حمید استیلی در راه‌آهن و رابطه خوب او با کریمی، زمزمه‌هایی مبنی بر پیوستن «جادوگر» به تیم راه‌آهن مطرح شد اما کریمی طبق عادت همیشگی، انتخاب تیم را به روزهای آخر فصل نقل و انتقالات موکول کرد.
از طرف دیگر گفته میشد کریمی قصد دارد آخرین سال فوتبالی خود را در کشورهای خارجی سپری کند و حتی از لیگ حرفه‌ای فوتبال آمریکا (MLS) به عنوان مقصد احتمالی او نام برده شد اما شماره 8 یک بار دیگر فوتبال‌دوستان را شوکه کرد. گفته میشد قرار بود کریمی امروز (یکشنبه) به آمریکا برود اما او مانند همیشه تصمیمی ناگهانی دیگری گرفت.
کریمی علاقه زیادی داشت که فوتبال خود را با پیراهن پرسپولیس به پایان برساند اما وقتی دید این رویا تحقق یافتنی نیست ترجیح داد کفش‌ها را آویزان کند.
درگیری با داور و محرومیت دو ساله
علی کریمی یکی از «یاغی» های معروف فوتبال ایران بود که با افراد بسیاری از جمله داور و سرمربی تا رئیس‌جمهوری پیشین، سر سازگاری نداشت.
در بهمن ماه سال ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی فوتبال امید ایران و ویتنام، کریمی در حالی که 20 سال بیشتر نداشت در اعتراض به قضاوت تورو کامیکاوا در مقام دفاع از علی انصاریان، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت ۲ سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد. پس از مدتی این محرومیت به یک سال کاهش یافت. کریمی پس از پایان دوره محرومیتش بار دیگر به میادین بازگشت و توانست دو سال پیاپی در سال‌های ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ لیگ آزادگان را با پرسپولیس فتح کند.
حضور در پرسپولیس
علی کریمی در 17 آبان 1357 در کرج به دنیا آمد. کریمی گفته بود در کودکی هوادار پرسپولیس بوده و در زمانی که با پدرش برای دیدن بازی‌های این تیم به ورزشگاه آزادی تهران می‌رفته، آرزو می‌کرده روزی برای این تیم بازی کند.
کریمی از تیم فتح به طور جدی وارد فوتبال شد و به فوتبال ایران معرفی گشت. او در خرداد سال ۱۳۷۷ برای اولین بار به پرسپولیس پیوست و اولین بازی رسمی خود را برای این تیم در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۷۷ در مقابل پلی‌اکریل اصفهان (هفته نخست لیگ آزادگان) انجام داد.
او در ۱۳ بازی برای پرسپولیس در جام باشگاه‌های آسیا به میدان رفت و زننده تک گل پیروزی بخش پرسپولیس در مقابل سوون سامسونگ کره جنوبی در دیدار رده بندی بود. کریمی‌توانست ۲ بار با این تیم به مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا دست پیدا کند.
درخشش در امارات
او در سال 1380 به تیم الاهلی امارات پیوست و تبدیل به یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ این باشگاه شد. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی اولین جام خودش را یعنی جام امیر را در فصل 02-2011 فتح کند که کریمی زننده یکی از 3 گل الاهلی امارات در فینال بود. او فصل بعد به عنوان بهترین بازیکن خارجی لیگ امارات برگزیده شد. کریمی در سال ۲۰۰۳ به عنوان بهترین بازیکن لیگ امارات انتخاب شد. او در سال ۲۰۰۴ توانست ۱۴ گل برای تیمش به ثمر برساند. در همین فصل الاهلی توانست برای دومین بار در طول ۳ سال، قهرمانی جام حذفی امارات را جشن بگیرد و به نایب قهرمانی لیگ امارات برسد.
رفتن به بایرن مونیخ
کریمی در سال ۲۰۰۵ از الاهلی جدا شد و به یک‌باره سر از بایرن مونیخ در آورد. کریمی از همان ابتدای فصل خود را در ترکیب بایرن مونیخ جا انداخت و پس از گذشت ۲ هفته از شروع بوندسلیگا به عنوان هشتمین بازیکن برتر این لیگ معرفی شد. کریمی اولین بار در مرداد ماه ۱۳۸۴ در جام اتحادیه آلمان مقابل اشتوتگارت برای بایرن مونیخ به میدان رفت و در هفته دوم بوندسلیگا، اولین گل خود در بایرن مونیخ را مقابل بایرلورکوزن به ثمر رساند و یک پاس گل نیز برای هم تیمی‌هایش فراهم کرد تا در پیروزی پرگل این تیم نقش موثری داشته باشد. او در هفته پایانی نیم فصل بوندسلیگا در مقابل دورتموند یکی از ۲ گل بایرن مونیخ را به ثمر رساند تا با قهرمانی نیم فصل بوندسلیگا به تعطیلات زمستانی برود.
کریمی در ارزیابی نقل و انتقالات مهم نیم فصل بوندسلیگا توسط اتحادیه فوتبال اروپا (یوفا)، در کنار فیلیپ لام به عنوان تقویت کننده خط میانی بایرن مونیخ نام برده شد. او در تعطیلات نیم فصل بوندسلیگا به همراه بایرن مونیخ به ایران سفر کرد تا در بازی خداحافظی احمد رضا عابدزاده در مقابل تیم سابق خود پرسپولیس به میدان برود. در بین دونیمه این بازی، باشگاه پرسپولیس از علی کریمی تجلیل به عمل آورد.
طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی و بایرن مونیخ، پس از ۲۵ بازی این قرارداد به طور خودکار تمدید میشد که در بازی با هامبورگ که بیست و پنجمین بازی کریمی محسوب میشد این اتفاق افتاد اما در همین بازی او به شدت مصدوم شد و پس از سپری کردن یک فصل موفق در این تیم نتوانست در مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ در اندازه‌های واقعی خود ظاهر شود. بدین ترتیب کریمی تا پایان فصل بازی‌های بایرن مونیخ در بوندسلیگا را از دست داد. کریمی در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ توانست به همراه بایرن مونیخ به قهرمانی بوندسلیگا و جام حذفی آلمان دست پیدا کند.
کریمی آخرین بار در هفته پایانی بوندسلیگا، در مقابل تیم ماینتس به میدان رفت و آخرین گل خود در بایرن مونیخ را به ثمر رساند. او که پیش از مصدومیت در ۸۷٪ بازی‌های بایرن مونیخ در بوندسلیگا به میدان رفته بود و تنها در ۳ دیدار این تیم در بوندسلیگا غایب بود، در مجموع با ۴۲ بازی رسمی در دو فصل برای بایرن مونیخ در بوندسلیگا، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا به کار خود در این تیم پایان داد.
بسیاری از رسانه‌های آلمانی در ابتدای قرارداد کریمی با بایرن معتقد بودند او زمستان مونیخ را نخواهد دید که او در جوابی طعنه‌آمیز گفته بود: «زنجیر چرخ‌هایم را بسته‌ام!»
بازگشت قرضی به پرسپولیس
کریمی بعد از بایرن به قطر رفت و در تیم‌های «قطر» و «السیلیه» این کشور بازی کرد. او سپس به ایران بازگشت و به صورت قرضی به پرسپولیس پیوست. او فصل خوبی را در این تیم پشت سر گذاشت اما به دلیل اختلاف با عباس انصاری‌فرد از تیم کنار گذاشته شد و در آخرین ساعات نقل‌وانتقالات به استیل‌آذین رفت.
او پس از یک سال حضور در تیم پر ستاره حسین هدایتی، دوباره سر از اروپا در آورد. فلیکس ماگات که علاقه زیادی به سبک بازی کریمی داشت، او را به شالکه برد.
وقتی رائول را دیدم گفتم کاش از اول مثل او تمرین می‌کردم
گفته می شود حضور در شالکه و دیدن سبک زندگی رائول گونزالس تاثیر زیادی روی ذهنیت کریمی گذاشته است. او در این باره گفته بود: «بله دقیقا همینطور است، زمانی که دیدم رائول با آن سن و سال به چه شکل تمرین می کند به این نتیجه رسیدم که سن در فوتبال فقط یک عدد است! به این شکل مقداری انگیزه‌هایم بیشتر شد و اثر بیشتری روی تمریناتم گذاشت. در همین پرسپولیس کریم باقری تا 37 سالگی بهترین بازی ها را انجام می داد و نشان داد که سن و سال در فوتبال تعیین کننده نیست.»
بازگشت 3 باره و درگیری با ژوزه
کریمی بعد از حضور یک ساله در شالکه، بار دیگر به پرسپولیس برگشت اما حضور او این بار هم با حاشیه همراه بود. او به دلیل انتقاد از مانوئل ژوزه از تیم کنار گذاشته شد و بعد از دو ماه با وساطت مسئولان باشگاه به تیم برگشت.
برکناری ژوزه و نشستن یحیی گل‌محمدی بر روی نیمکت پرسپولیس، شرایط را برای «جادوگر» آرام کرد اما ناکامی. در فینال جام حذفی و بازگشت علی دایی، رویای حضور در پرسپولیس را برای کریمی به پایان رساند.
ورود به تیم ملی و ماجرای تست جام جهانی 1998
کریمی در چهارمین بازی برای پرسپولیس اولین گل خود را مقابل سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷ به ثمر رساند و یک روز بعد، از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی دعوت شد.
بعد از به دست گرفتن هدایت تیم ملی توسط تومیسلاو ایویچ، کریمی مغرور در آخرین روزهای سال 1376 و در حالی که 19 ساله بود به محل اردوی تیم ملی در بروجرد رفت و به دستیاران ایویچ گفت: «من علی کریمی هستم، بازیکن تیم فتح تهران. فلانی مرا فرستاده و گفته درهای تیم ملی به روی شایسته‌ها باز است و می‌خواهم از من هم تست بگیرید.»
برخوردی که واکنش منفی ایویچ را به دنبال داشت و رویای حضور در جام جهانی را برای کریمی به سال 2006 موکول کرد.
لگد به ساک
جام جهانی 2006 نیز برای کریمی با حاشیه همراه بود. این مسابقات نقطه به اوج رسیدن درگیری‌های علی کریمی و علی دایی بود.
آتش این اختلاف از مسابقات فوتبال داخل سالن در سال 1375 زده شد. کریمی علاوه بر فوتبال در تیم فوتسال فتح تهران نیز عضویت داشت. در سالن کوی نصر، تیم علی دایی برابر تیم فتح با صف آرایی کردند. در حین بازی علی کریمی چندین بار توپ را از میان پاهای دایی عبور داد که گفته می‌شود دایی یک سیلی به گوش کریمی زده و درگیری این دو بازیکن موجب شده دعوای بزرگی به وجود بیاید.
علی دایی بعد از جام جهانی 2006 از کسانی انتقاد کرد که به چشمان او نگاه می کردند و پاس نمی دادند و مشخص بود که منظور او کریمی است.
وقتی در بازی دوم مقابل پرتغال در فرانکفورت، تابلوی تعویض بالا رفت تا فریدون زندی با شماره 7 جایگزین شماره 8 علی کریمی شود، علی کریمی یاغی وار به سمت نیمکت رفت و از روی عصبانیت لگدی به ساک پزشکی زد. علی کریمی برای بازی با آنگولا هم در ترکیب قرار نگرفت.
محرومیت و انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰
او در سال ۲۰۰۸ و درحالیکه ۱۰۸ بازی ملی در کارنامه داشت در پی انتقاداتی شدید از فدراسیون فوتبال ایران از حضور در تیم ملی محروم شد. کریمی فدراسیون فوتبال ایران را بی‌برنامه خواند و اعلام کرد که فوتبال ایران با شرایط کنونی رو به عقب گام برمی‌دارد.
پس از محرومیت کریمی از تیم ملی، علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد که با هماهنگی با علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی) او را از حضور در تیم ملی محروم کرده‌اند. چندی بعد با مداخله محمود احمدی‌نژاد و سید حسن خمینی محرومیت کریمی بخشیده شد اما او از سوی علی دایی به تیم ملی ایران دعوت نشد تا بار دیگر اختلافات این دو همبازی قدیمی بیش از پیش نمایان شود.
این در حالی بود که کریمی رابطه خوبی با محمود احمدی‌نژاد نداشت و انتشار عکس‌های جنجالی از حضور رئیس‌جمهوری پیشین در تمرنیات تیم ملی و برخورد کریمی با او، بازتاب گسترده‌ای داشت.
کریمی علاوه بر رفتار سردی که داشت، در عکس دسته‌جمعی بازیکنان با احمدی‌نژاد خم شده و بند کفش خود را می‌بندد تا به نوعی اعتراض خود را به سیاست‌های او نشان دهد.
با دعوت نشدن کریمی به تیم ملی، او با ارسال نامه‌ای به فدراسیون فوتبال از تیم ملی خداحافظی کرد. دایی پس از بازی‌های درخشان کریمی در لیگ او را به تیم ملی دعوت کرد اما این بار کریمی بود که دعوت او را نپذیرفت. دایی در واکنش به خداحافظی کریمی از تیم ملی، اعلام کرد تا زمانی که سرمربی تیم ملی است کریمی را به تیم ملی دعوت نخواهد کرد.
کریمی که 127 بازی ملی و 38 گل زده در کارنامه خود دارد در سال 2004 و در زمانی که در تیم الاهلی امارات توپ می‌زد به عنوان مرد سال فوتبال آسیا برگزیده شد.
او در سال 2013 هم در میان 3 نامزد نهایی قرار گرفت اما نتوانست برای دومین بار به این افتخار دست پیدا کند.
مجله کیکر در سال ۲۰۰۴، پس از بازی درخشان این بازیکن در مقابل تیم ملی فوتبال آلمان، او را «مارادونای آسیا» نامید. کریمی از سوی سایت فیفا در کنار زین‌الدین زیدان و رونالدینیو به عنوان یکی از نامزدهای سلطان دریبل جهان در سال ۲۰۰۵ انتخاب شد.
خداحافظی از فوتبال و بازگشت
کریمی پس از بازی پرسپولیس با سپاهان در فینال جام حذفی در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ از دنیای فوتبال خدا حافظی کرد. کریمی پس از خداحافظی از فوتبال اعلام کرد، فوتبال جای امثال او نیست و «دایه‌های مهربانتر از مادر» باید فوتبال را بچرخانند.
این بار اما کریمی ظاهرا بر تصمیم خود مبنی بر خداحافظی از فوتبال اصرار دارد و بعید است که دوباره در مستطیل سبز حاضر شود.
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
