پول در آوردن با بازی کردن

«اشك شوق ريختم، يادم نمي‌آيد كه هيچ‌وقت ديگري در زندگي‌ام اين كار را كرده باشم. زماني كه پلي استيشن 3 را خريدم همان شب اول يكي از بازي‌هاي استراتژيكش را نزديك به 18ساعت بي‌وقفه بازي كردم و آخر سر از شدت خواب از ادامه‌اش منصرف شدم» رامين 30‌ساله است، هميشه آرزو داشته كه روزي گيم نت داشته باشد اما امروز يك مهندس عمران يا به قول خودش مهندس عمران با گرايش «بازي» است. در دنياي خودشان يا به اصطلاح جهاني به آنها گيمر مي‌گويند. مي‌گويد اگر يك ساعت از زمان بازي كردنش بگذرد احساس مي‌كند وسيله مهمي را گم كرده است. شايد تا چند سال پيش اين كلمه براي خيلي‌ها بي‌معني بود اما امروز يك شغل محسوب مي‌شود. حالا به تازگي بعد از نزديك به 10 سال شركت سوني از پلي استيشن 4 رو‌نمايي كرد، كنسول بازي كه شايد تا هر كسي با آن بازي نكند باورش نشود كه تنها يك دستگاه بازي است. از ابتداي ورود كنسول‌ها به دنيا تا امروز نزديك به هشت نسل از سن كنسول‌هاي بازي مي‌گذرد.


گيمرها چگونه پول در مي‌آورند؟

از مرتضي پرسيدم كه چگونه مي‌تواند از طريق بازي هزينه‌هاي زندگي را تامين كند. مرتضي گفت: اوايل كه هنوز بازي‌هاي آنلاين نيامده بود درآمدزايي سخت‌تر بود. بعضي از بازي‌ها كه در ايران پر مخاطب مي‌شد توسط گيم‌نت‌ها يا شركت‌ها، مسابقاتي براي آن برگزار مي‌كردند و جايزه‌هاي خوبي به نفرات برتر مي‌دادند، خيلي از گيمر‌ها با شركت در اين مسابقات پول خوبي به جيب مي‌زدند اما اصل درآمد گيمرها از طريق اينترنت است. مرتضي 35‌ساله است او به همراه رامين هر دو مهندس عمران هستند كه شغل اصلي آنها بازي است و از اين طريق هزينه‌هاي زندگي را تامين مي‌كنند. مرتضي از اصطلاح نياكان كنسول براي توضيح درباره نسل اول اين دستگاه استفاده مي‌كند. «نخستين كنسول بازي ويديويي به‌صورت جعبه‌هاي چوبي قهوه‌يي مستطيلي بزرگ با دو دسته بازي متصل آغار به كار كرد كه به اين ترتيب به نام «جعبه قهوه‌يي» نامگذاري شدند. ابزاراختراع شده توسط رالف ه. بائر متولد 1924، كه به عنوان «پدر بازي‌هاي ويديويي» شناخته مي‌شود باعث تكامل كنسول‌هاي بازي ويديويي قهوه‌يي با توانايي اتصال آنها و استفاده از آنها به همراه هر نوع تلويزيون معمولي شد.

به گزارش لس آنجلس تايمز، نتايج بررسي‌هاي جديد نشان مي‌دهند كساني كه به بازي‌هاي ويديويي معتادند، از مشكلات رفتاري و رواني رنج مي‌برند. در اين مطالعه كه دو سال به طول انجاميد محققان با بررسي بيش از سه هزار دانش‌آموز و سه هزار فرد بزرگسال دريافتند از هر 10 نفر يك فرد به بازي‌هاي ويديويي معتاد است.

كامران، گيمر ديگري است كه درباره شغل عجيب خودش مي‌گويد: بخش عمده‌يي از هزينه‌هاي مغازه را توسط مسابقات و بازي‌هاي آنلاين به دست آوردم. البته كه ريسك بالايي دارد اما به نظر من جذاب بود، با شركت در مسابقات حتي كشورهاي ديگر توانستم اين هزينه‌هاي سنگين را به دست بياورم، در ايران هم گيم نت‌ها مسابقات برگزار مي‌كردند كه هم سرگرمي بود هم پول. حالا در اين مغازه مي‌خواهم هم كنسول‌هاي بازي بفروشم هم مسابقات مختلفي براي گيمر‌ها برگزار كنم تا با شركت گيمرهايي كه آنها را تا حالا نديدم با روش‌هاي متفاوت بازي كردن آشنا شوم.

كامران 36‌ساله است و به تازگي توانسته مغازه فروش كسنول‌هاي بازي در يكي از پاساژهاي تهران اجاره كند. او كه مهندس مكانيك است از كودكي دنبال اين دستگاه‌هاي بازي بوده و تاريخچه اكثر اين دستگاه‌ها را كامل مي‌داند. نسل ابتدايي اين دستگاه‌ها با آدابتورهاي برقي ضعيفي كار مي‌كرد كه اگر ميزان استفاده از اين دستگاه‌ها بيشتر از تعداد ساعتي بود اين آدابتورها مي‌سوخت، كامران مي‌گويد: در آن ‌سال‌ها هر هفته يك آدابتور را مي‌سوزاندم و هميشه مجبور بودم با پول خودم آدابتور تازه را خريداري كنم، خيلي وقت‌ها از شدت اينكه چند ساعت مي‌گذشت و من بازي مورد علاقه‌ام را انجام نداده بودم گريه مي‌كردم، چون بر خلاف كودكان هم سن و سال خودم اصلا اهل بازي در كوچه و خيابان نبودم و دوست داشتم با دستگاه‌هايم بازي كنم. كامران درباره يكي از تجربه‌هاي جالب خودش مي‌گويد كه به پسري نوجوان يك بار راه و روش يك بازي را آموزش داده است و به اندازه يك معلم خصوصي پول گرفته است. كامران كه صاحب مغازه است تنها كاري كه مي‌كند از صبح تا شب بازي مي‌كند و خيلي از مردم به بازي كردن او نگاه مي‌كنند. نكته جالب كامران اين است كه هنگام بازي هر چقدر با او حرف زدم هيچ جوابي نشنيدم. هنريتا بادن جونز، روانكاو در امپريال كالج لندن كه تنها كلينيك ترك معتادان به بازي است به نيويورك تايمز مي‌گويد: گيم بازها معمولا هيچ توجهي به متن زندگي ندارند و به هيچ تعهدي پايبندي نشان نمي‌دهند. آنها در طول زمان توان برقراري ارتباط احساسي با هر پديده‌يي در خارج از جهان بازي‌ها را از دست مي‌دهند.


اعتياد براي پول درآوردن

در ادامه گزارش لس آنجلس تايمز درباره اعتياد به بازي و اثرات آن آمده است: به گفته محققان اعتياد به بازي‌هاي كامپيوتري علاوه بر مشكلات رفتاري سبب بروز نارسايي‌هاي روحي، رواني نيز مي‌شود. دكتر داگلاس جنتايل، محقق رسانه در دانشگاه ايالتي آيوا و مسوول اين مطالعه گفت: «زماني كه كودكان به انجام اين بازي‌ها معتاد مي‌شوند، افسردگي، تشويش و ترس‌هاي اجتماعي آنها وخيم‌تر مي‌شود و نمرات درسي آنها به‌شدت كاهش مي‌يابد.» او افزود: «اما زماني كه اين بازي‌ها را كنار بگذارند افسردگي، تشويش و ترس

اجتماعي شان كاهش مي‌يابد. اما متاسفانه پدر و مادرها و معلمان بهداشت توجه كافي به تاثير بازي‌هاي ويديويي بر سلامت رواني كودكان ندارند.»

وقتي از رامين درباره نسل گذشته دستگاه‌ها پرسيدم ابتدا گفت: بايد اين را بگويم كه خيلي‌ها فكر مي‌كنند بازي براي كودكان است، اين در صورتي است كه بيشتر بازي‌هاي امروز را كودكان نمي‌توانند انجام دهند زيرا مهارت‌هايي را مي‌خواهد كه يك كودك هنوز به آنها دست پيدا نكرده است. اتفاقا مساله بازي يا اعتياد به بازي براي بزرگ ترهاست، زيرا به خوبي درك مي‌كنند كه بايد چه عكس‌العمل‌هايي به اين بازي داشته باشند. بعضي‌ها هم مثل ما به خودشان گيمر مي‌گويند و اين شغل اصلي‌شان شده است. رامين درباره عصر طلايي بازي‌هاي ويديويي گفت: عصر طلايي بازي‌هاي ويديويي فرا رسيد. با استفاده پيشرونده از فناوري‌هاي پيشرفته، دهه 1980 دوره‌يي از سبك نوآوري در زماني كه صنعت شروع به تجربه بازي‌هاي غير پنگ مانند بازي‌هاي مبارزه‌يي، پلت فرم ماجراجويانه و آرپي جي بود. همچنين در اين دوره است كه ما شاهد انتشار تمام‌وقت بازي‌هاي كلاسيك پك من (1980)، ماريو باروس(1983)، افسانه موبايل و كامپيوتر (1986)، فاينال فانتزي(1987)، تبر طلايي (1988) و غيره هستيم. رامين مي‌گويد كه مساله درآمدزايي از طريق بازي در خيلي از كشورهاي جهان برطرف شده است. بسياري از گيمرها با ارائه فيلمنامه يا روش‌هاي جديد براي شركت‌هاي بازي، كارمند آنها مي‌شوند و حقوق‌هاي بالايي هم دريافت مي‌كنند. رامين هنگامي كه بازي مي‌كند صندلي مخصوصي در خانه‌شان دارد كه مي‌گويد اينجا فقط مي‌توانم بازي كنم اگر جاي ديگري بشينم قطعا بازنده خواهم بود.


آينده گيمرها و شغل آنها

پژوهشگران دريافته‌اند جواناني كه با مشكلات رواني دست و پنجه نرم مي‌كنند و ساعت‌هاي متمادي صرف انجام بازي‌هاي ويديويي مي‌كنند تابع اميال آني خود هستند، مهارت‌هاي اجتماعي ضعيف‌تري دارند و در دوره زماني دو‌ساله خطر معتاد شدن شان به بازي‌هاي ويديويي بسيار افزايش مي‌يابد. نتايج مطالعه‌يي كه پيش از اين در ايالات متحده انجام گرفته بود نشان داد كودكاني كه زمان زيادي را صرف تماشا كردن برنامه‌هاي تلويزيوني و بازي با كامپيوتر مي‌كنند تمركز كمتري بر تكاليف مدرسه شان دارند. آكادمي طب اطفال امريكا توصيه كرده زمان تماشاي برنامه‌هاي تلويزيوني يا انجام بازي ويديويي كودكان را به دو ساعت در روز محدود كنيد.

رامين، مرتضي و كامران به عنوان سه گيمر ايراني مي‌گويند كه سرنوشت استفاده از اين دستگاه‌ها با توجه به آنلاين شدن آنها در ايران نامشخص است، در واقع هنوز اينترنت‌هاي پرسرعتي در ايران وجود ندارد كه اجازه بازي آنلاين اين كنسول‌ها را بدهد اما شايد خيلي از كساني كه از پي سي استفاده مي‌كنند بتوانند تا حدودي آنلاين بازي كنند اما تنها نگراني آنها از بابت بازي كردن نبود آنها بازي را به عنوان يك شغل و تجارت مي‌ديدند و پديده آنلاين را به بورس بازي تشبيه مي‌كردند.

حالا بازي هم شغل محسوب مي‌شود هم هنر هشتم. لقبي كه دوستداران بازي تلاش كردند تا آن را به عنوان يك هنر ثبت كنند.