توکلی: تبارگرائی در حال تقویت است

احمد توکلی در سایت الف نوشت:

در پی مصاحبه بنده درباره تعویض رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با خبرگزاری محترم مهر، دوست و برادر ارجمند جناب آقای ناصر ایمانی که صاحب نظری مبرز در امر سیاست است، در نقد آقای دکتر حدادعادل و بنده مقاله "چرا اعتراض؟" را نوشت که الف در کنار مصاحبه بنده آن را منتشر کرد و انعکاس وسیعی هم در رسانه ها داشت. بسیاری از کاربران الف نیز انتقادهایی را متوجه من دانسته اند و اظهار اعجاب کرده اند. نکات تقدیمی برای رفع این تعجب نوشته می شود:

1- اعتراض من به این نحوه برخورد اعتراض " بر سر تعویض یک مدیریت نبود" به همین دلیل در مصاحبه مذکور گفتم " منافع ملی اقتضا دارد که هر دولتی که با رای مردم سر کار می آید اگر منصوبین دولت قبل را برای تامین هدفی که برای آن نصب شده است مناسب نداند، فرد مناسبی  را برای تصدی آن پست در نظر بگیرد." موضوع اعتراض من نه کارآمدی فرضی آقای دکتر دانشجو بود نه ناکارآمدی فرضی آقای دکتر میرزاده؛ بلکه اعتراض به تقویت هنجاری غیردینی و  غیرمردمی بود که ملاک تغییر مدیران را به امری غیر از شایستگی فردی و کارآمدی شغلی مربوط کند.

2- مسئولیت این کار هیئت امنای دانشگاه آزاد نیز مستقیما بر عهده رئیس جمهور محترم و دولت نیست، به همین دلیل در مصاحبه آن را خطای استراتژیک طرفداران دولت شمردم و گفتم "متاسفم که این اقدام به نام دولت تمام می شود که حتما مضر به اهداف ذکر شده از سوی آن خواهد بود و یک خطای استراتژیک از سوی آنها است." شما معتقدید به نام دولت تمام نمی شود؟

3- آقای دکتر میرزاده با صراحت از مدیریت آقای دکتر دانشجو دفاع کرده و علت تغییر را  تنها "رعایت پیام 24 خرداد” اعلام نموده است. این همان هنجار نادرست و شایسته اعتراض است. چرا؟ برای اینکه دولت یا حامیان اصلی اش می توانند به دلیل عدم صلاحیت فردی، یا ناکارآمدی شغلی یا حتی نقض سیاست های فرهنگی دولت به دست یک مدیر، شفاف موضع بگیرند و او را عوض کنند. اما اگر پست و سمت را میدان خدمت به مردم می دانیم و آن را سکوی قدرت نمی شماریم و مدیر ذیربط را موفق اعلام می کنیم چه حقی داریم به خاطر اغراض سیاسی گروهی راه خدمت وی به مردم را سد کنیم؟ آقای ایمانی در نقد خویش کار آقای میرزاده را حمل بر تعارفات صوری معمول در اینگونه  مجالس کردند. شاید اگر آقای دکتر میرزاده علت عزل را "رعایت پیام 24 خرداد (که در سطور بعد به آن خواهم پرداخت)نمی خواند؛ می شد آن تاییدها را تعارفات معمول تلقی کرد ولی ذکر علت مذکور که به روشنی سیاسی بودن عزل و نصب را نشان می دهد دیگر جایی برای تلقی آقای ایمانی باقی نمی گذارد.

4- چرا رعایت پیام 24 خرداد در اینجا قبیله گرایی سیاسی است؟ پیام انتخابات چنان که رئیس جمهور محترم بارها به تعابیر مختلف گفته اند رعایت قانون، مصالح مردم، صداقت، خدمت، اعتدال، اخلاق، نفی کینه ورزی و گسترش دوستی، وحدت ملی و تصمیمات کارشناسانه بوده است. کجای این پیام اقتضا دارد مدیری را که خودتان می گویید موفق بوده(که البته من قضاوتی در این باره نمی کنم.) در حالی که بیش از سه سال از دوره اش باقی مانده عزل کرد. این کارشناسی است؟ با اعتدال سازگار است؟ دوستی و محبت را زیاد می کند؟ موجب وحدت ملی است؟ یا صرفا قبیله گرایی مخربی است که نه با اسلام سازگار است و نه با مصالح مردم؟ به همین سیاق شنیدم وزیر محترم دیگری مسئولی را که خودش قبول داشت کارنامه اش مثبت بوده صرفا با این دلیل که "فضا عوض شده" عزل کرده و یکی از بستگان مقام بلندپایه ای را به جای وی نشانده است. بنده چون بسیاری از انتصابات دولت قبل را مطابق معیارها درست نمی دانم، عزل های زیادی را لازم می شمارم. اما نه به دلیل قبیله گرایی سیاسی بلکه با عقل و منطق و شفافیت.

5- دوست عزیزم در اعتراض به بنده فرمودند که این کار هیات امنای دانشگاه قانونی بوده و مشابه قانونی بودن نصب آقای دانشجو. همانطور که در دولت قبل همین سنخ رفتارها میشد حالا دولت جدید هم محق است رفتار مشابه داشته باشد. حالا نوبت من است که شگفت زده شوم. فراموش نکنیم که دوستان با رسالت تغییر رفتار های زشت پیشین از مردم رای گرفته اند، بنابر این حق ندارند مانند آنان رفتار کنند.

6-" رعایت پیام 24 خرداد" یعنی نفی زشتی های گذشته و ایجاد فضای تفاهم و دوستی برای خدمت به مردم، آقای روحانی همین شعارها را داد و اکثریت نسبی بسیار نزدیک به مرزی به ایشان اعتماد کردند. مردمسالاری و آزادی که در مواضع رئیس جمهور محترم بیشتر بر آن تاکید می شد اقتضا دارد(حتی اگر اکثریت، قاطع هم می بود) حکومت و سمت های دولتی را تیول خود نداند و اقلیت را صرفا به دلیل آنکه اقلیت است از حقوقش محروم نسازد که در  غیراین صورت دیکتاتوری اکثریت خواهد بود نه دموکراسی. آزادی اکثریت حاکم که همه جا هست، آزادی وقتی معنا پیدا می کند که حاکمیت از حقوق اقلیت حمایت کند.

7- نکته آخر آنکه من هم مانند آقای روحانی رئیس جمهور منتخب مردم معتقدم که پیام انتخابات 92 خط طرد کشیدن بر روش های ناپسند گذشته بود که به نظر من یکی از آنها نفی تبارگرایی در حکومت است و این زیبنده طرفداران دولت روحانی نیست که طوری رفتار کنند که تصور تبارگرایی تقویت گردد. وقتی اصلاح طلبان در ماجرای شهرداری تهران برای به قدرت رسیدن آقای مهندس محسن هاشمی آن همه دست و پا می زنند، در حالی که رقیب وی فردی با کارنامه ای قابل تقدیر است، و در روز تغییر رئیس دانشگاه آزاد آقای دکتر میرزاده با فرزند خویش و آقای یاسر هاشمی حاضر می شود، لااقل احتمال قوی وجود دارد که تبارگرایی در حال تقویت شدن است. و این نه به نفع دولت است، نه به نفع اصلاح طلبان  و نه به نفع جناب آقای هاشمی رفسنجانی. به نفع مردم هم نیست.

بنده اگر این مباحث راه نمی افتاد به جای این کار مشغول تکمیل یک پژوهش علمی اقتصادی بودم که در پاسخ به پرسش آقای دکتر نوبخت معاون محترم آقای رئیس جمهور بدان مشغول شده ام. این مباحث که به دنبال تعارض وعده و عمل به ناچار به آن کشیده می شویم مانع خدمت به مردم و نجات آنان از تنگی های زندگی است. ولی وقتی تعارض پیدا شود ، اغلب گریزی از آن نیست. خداوند عاقبت ملک و ملت و همه ما را ختم به خیر بگرداند.