bato-adv
کد خبر: ۱۳۸۶۲۷

بانوی ایرانی، جایزه ویژه انجمن ریاضی امریکا را برد

خانم مریم میرزاخانی، دانش آموخته ی دانشگاه صنعتی شریف و استاد فعلی دانشگاه استنفورد آمریکا، به عنوان برنده‌ جایزه ستر (Satter Prize) انجمن ریاضی آمریکا در سال 2013 معرفی شده است.
تاریخ انتشار: ۱۵:۲۰ - ۲۶ دی ۱۳۹۱

 فرارو - خانم مریم میرزاخانی، دانش آموخته ی دانشگاه صنعتی شریف و استاد فعلی دانشگاه استنفورد آمریکا، به عنوان برنده‌ جایزه ستر (Satter Prize) انجمن ریاضی آمریکا در سال 2013 معرفی شده است.
 
 این جایزه را انجمن ریاضی آمریکا هر دو سال یک بار به زنانی که دستاورد ریاضی مهمی داشته باشند اهدا می‌کند.

مریم میرزاخانی، متولد ۱۳۵۶، لیسانس خود را در سال ۱۳۷۸ از دانشکده ریاضی دانشگاه شریف و ۵ سال بعد دکتری خود را از هاروارد گرفت.

او در دانشگاه پرینستون به پژوهش مشغول شد. دانشگاه استنفورد او را از بدو استخدام و در ۳۱ سالگی به عنوان استاد تمام استخدام کرد.

در سال ۱۹۹۹ میلادی موفق به پیدا كردن راه حلی برای یك مشكل ریاضی شد كه بسیاری را به دام انداخته بود: محاسبه حجم های فضایی منحنی هندسی.

در سال ۲۰۰۵ ریاضیدان ۲۹ ساله ایرانی به عنوان یکی از ده مغز برتر در چهارمین نشست «۱۰ برلیان» نشریه Popular Science در آمریكا مورد تقدیر قرار گرفت و دانشگاه«پرینستون»، به او لقب سد شکن داد. و مريم از همه كوچيكتر بود.

در سال های ۷۳ و ۷۴ از مدرسه‌ فرزانگان تهران طلای المپیاد ریاضی کشوری، و سپس در سال ۱۹۹۴ در المپیاد جهانی ریاضی هنگ کنگ با ۴۱ امتیاز از ۴۲ امتیاز مدال طلای جهانی گرفت.

سال بعد در المپیاد جهانی ریاضی کانادا با ۴۲ امتیاز از ۴۲ رتبه اول و طلای جهانی را به دست آورد.

در نخستين روزهاي سال 2009 جايزه ي ويژه ي پيشرفت رياضيات محض رو كه هر 4سال يك بار اعطا مي شود در آخرین نشست انجمن رياضي آمريكا بدست اورد.

جیمز كارلسون از انستیتو ریاضیات كلی (Clay Mathematics Institute) می گوید: میرزاخانی در یافتن ارتباطات جدید، عالی است. وی می تواند به سرعت از یك مثال ساده به دلیل كاملی از یك نظریه ژرف و عمیق برسد.

او از جمله بازماندگان سانحه سقوط اتوبوس حامل نخبگان ریاضی دانشگاه صنعتی شریف به دره در اسفندماه ۷۶ است.

اين حادثه تاسف بار در جاده اهواز تهران اتفاق افتاد و طی آن شش تن از دانشجوی نخبه ریاضی دانشگاه صنعتی شریف شامل آرمان بهرامیان، رضا صادقی( دو مدال طلای المپیاد جهانی) ، علیرضا سایه بان و علی حیدری، فرید كابلی، دكتر مجتبی مهرآبادی و یك دانشجوی دانشگاه تهران (مرتضی رضایی) كه اغلب از برگزیدگان المپیادهای ملی و بین المللی ریاضی بودند در اوج بالندگی و شكوفایی علمی ناباورانه، جان باختند. روحشان شاد.

مريم میرزاخانی و رويا بهشتي زواره، كتاب نظريه اعداد را در ایران از خود به جا گذاشته اند كه در دوره ی تابستانی المپیاد ریاضی کشور تدریس مي شود.

فرارو این موفقیت بزرگ را به تمامی ایرانیان تبریک می گوید و آرزو می کند ایران، به دست ایرانیان غیور داخل و خارج کشور، مسیر رشد و بالندگی همه جانبه را با سرعتی فزاینده طی کند.
طاهره
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۸:۰۰ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
در جواب آقای کیان :
اولا که فقط خروجی های تیزهوشان مهاجرت نمی کنند، با مهاجرت نخبگان مواجه هستیم.
ثانیا این خانواده ها هستند که دارند سرمایه گذاری می کنند و شهریه های نجومی مدارس تیزهوشان رو می دهند نه دولت. فقط موقع کسب مدال های جهانی پز دادنش مربوط به دولت می شه!
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۳۳ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
موفقیتش مبارک خودش باشه و بس...برای من تا وقتی که اینجا کاری نکنه با یک آمریکایی هیچ فرقی نداره... این به معنی این نیست که ایشون قابل احترام نیستن ولی قدر مسلم باید ثابت کنن که هموطن ما هستن تا بشه بوجودشون افتخار کرد...
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۲۱ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
خوش به حال این خانم که مغز متفکر بود و رفت و بدا به حال این خاک تنها و بی یار و یاور...
کیان
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۰۷ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
اینجا سوالی مطرح می شود آن این است که این نخبه عزیز در مدرسه تیزهوشان درس خواند و با سرمایه ایرانی رشد کرد و رفت تا اینجا مشکلی ندارد که اگر در ایران بود اسمی هم از او برده نمی شد بلکه مشکل اینجا است که خروجی مدارس خاص مثل تیزهوشان و نمونه ها که با امتحان بهترین دانش آموزان را انتخاب می کنند چه نقش مثبتی در جامعه ایران داشته اند؟ اکثر دانش آموزان تیزهوشان و المپیادی ها به خارج رفته اند و همانجا مانده اند و هیچ سودی برای کشورمان نداشته اند بنابر این بهتر نیست این مدارس نخبه پرور برای غریبه ها را تعطیل کنیم و به مدارس عادی بیشتر برسیم که اگر یکی از آنها هم به خارج رفت حسرت آنهمه سرمایه گذاری را نخوریم و هم عدالت آموزشی را رعایت کرده ایم؟
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۳۶ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
واقعا ته استدلال بود نظر شما!
جناب کیان اینجور که مشخصه از نظر شما هیچ فرقی نمی کرد که ایشون اصلا درس بخونن یا نه و یا کجا درس بخونن ، ایشون در هر حال همین جایی بودند که الان هستند نه؟ یعنی اون مدرسه و کادر اون و برنامه درسی اونجا هیچ تاثیری تو موفقیت ایشون نداشته !
من به عنوان کسی که توی یکی از همون مدارس خاص (به قول شما) درس خوندم بهتون می گم که تو این مدارس اگر هیچ چیزی هم به بچه ها داده نشه اعتماد به نفس و حس رقابت و ارزشمندی بهشون داده می شه چیزی که متاسفانه در سایر مراکز آموزشی ما کلا فراموش شده است ، من یادمه ما چندتا کتاب نمونه سوالات مراحل کشوری المپیادهای کشور های دیگه داشتیم و هر از چندگاهی اونها رو ورق می زدیم و کلی به آسون بودن سوالات اونها می خندیدیم .. شاید به نظر شما این مهم نباشه ولی به نظر من این مهمه که شما باور کنی چیزی از بچه های کشورهای دیگه کم نداری - البته در واقعیت نه توهم - .. این چیزیه که تو اون مدرسه بود و باقی جاها نه و گرنه مدرسه هایی با امکانات خیلی بهتر از فرزانگان تو این مملکت کم نیستند!
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۰۴ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
فرآور فكر ميكني موفقيت ايشون بخاطر ايراني بودنشه يا تو آمريكا بودنش!؟؟
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۱۴
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۴۵ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
دمش گرم!
masoud
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۴۵ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
ايكاش زمينه بروز خلاقيت ها و كشف اونها در ايران خودمون هم محيا بود
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۴۷ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
من هم تبریک می گم ولی این وسط از خودتون نپرسیدید که چرا این خانم امریکا را به ایران ترجبح داده و رفته در امریکا به تحقیق و تحصیل مشغول است ....
شناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۵۱ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
آفرین بر تو بانوی ایرانی...
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۵۲ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
اجازه خروج از قیم خودش داشته؟
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۵۴ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
خوب کردی خانم میرزا خانی که رفتی
.... من دوسال بعد شما شاگرد اول کنکور بودم و در بهترین دانشگاه دکتری گرفتم ... با تز دکتری نمره 20 و موضوعی بسیار جدید و پیچیده ... هیچ جا هیات علمی نشدم ... چرا که آشنا نداشتم و هر بار در این فراخوانها شرکت کردم و بیفایده بود و دست ما کوتاه بود از جایگاهی که نه برای دانش پژوهان که برای فرزندان آقازاده ها تعریف شده است ... از تحقیق که تنها لذت زندگیم بود دست کشیدم و کارمتدی ساده در یک اداره نیمه دولتی هستم برای گذران زندگی و حتی امنیت شغلی ندارم ... این اشتباه منی بود که در ایران ماندم و فکر کردم باید به وطن خدمت کرد ... الان بعد از این همه سال و تلاش منتظر ویزای کانادا هستم که بروم از این خاک پر گهر که به اصرار استعدادهایش را روانه آنسوی مرزهایش می کند ... چه خوب که فهمیدی و به موقع رفتی ... تبریکات صمیمانه من را بپذیر ... موفقیتت به من قوت قلب داد
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۵۶ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
درود بر خانم مریم میرزاخانی و همه انهایی که با کسب افتخار دل مردم ایران را شاد میکنند
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۵۷ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۶
سرمایه های واقعی هر مملکت مغزهای متفکر ان هستند که هرگز تمام نمیشود نه نفت ومعادن که روزی تمام میشود
مجله فرارو