اختلال رواني، اصطلاحي گسترده براي توصيف شمار زيادي از بيماريهاي روانپزشكي است كه توانايي تفكر، احساس و رفتار شخص را براي انجام عملكردهاي مناسب در زندگي روزمره با مشكل مواجه ميكنند.
بسياري از اختلالات رواني در اواخر دوره نوجواني يا اوايل جواني يعني در سنين ورود به دانشگاه بروز ميكنند.
بيماريهاي رواني انواع و دستهبنديهاي مختلفي دارند كه يكي از مهمترين و شايعترين آنها، اختلالات اضطرابي هستند.
به گزارش سايت تخصصي «مايوكلينيك»، اضطراب در برخي شرايط و مواقع امري طبيعي است اما اگر در قالب احساس فراگيري از نگراني و وحشت از انجام كارهاي روزمره بروز كند، بيماري تلقي ميشود. در اين مقاله انواع اختلالات اضطرابي با هدف آشنايي بهتر با آنها و اقدام مناسب براي درمانشان معرفي شدهاند كه عبارتند از:
• اختلال اضطرابي هول (پانيك): دورهاي از ترس يا ناراحتي شديد است كه ابتدا و انتهاي آن معمولا مشخص ميشود و علائم آن به صورت تپش قلب، تعريق، لرزش، احساس خفگي، درد سينه، تهوع، سرگيجه، ترس از ديوانه شدن يا مردن، مور مور شدن بدن و يا لرزش كردن، بروز ميكنند.
• هراسهاي بيمارگونه يا فوبيا: فرد مبتلا در اين حالت، ترس مداوم و شديد از موقعيتهاي معين يا اشيا خاص و يا مكانهاي خاص را تجربه ميكند و انواع مختلفي مانند هراس موضوعي و جمعيت هراسي را شامل ميشود.
• اختلال اضطرابي وسواسي – اجباري: وسواس شامل فكر، احساس، انديشه يا حسي مزاحم و اجباري است و افكار و انديشههاي وسواسي در صورت شدت پيدا كردن، عامل بروز اضطراب ميشوند.
• اختلال اضطرابي فراگير: اين نوع اضطراب شامل نگراني و تشويش مفرط است كه در اكثر اوقات روز درباره موضوعات و اتفاقات مختلف گريبانگير فرد ميشود و حداقل مدت شش ماه متوالي ادامه پيدا ميكند.