bato-adv
کد خبر: ۱۱۴۴۱۶

کلید موفقیت مذاکرات هسته‌ای در دست کیست؟

در بحث از مذاکرات هسته ای، یکی از اتهاماتی که هر از گاه از سوی مقامات غربی و صهیونیستی متوجه ایران شده، ادعای تلاش ایران برای تطویل مذاکرات، بدون داشتن قصدی جدی برای رسیدن به توافق است. اما روزنامه گاردین در این باره نظر دیگری دارد.
تاریخ انتشار: ۲۳:۳۴ - ۱۱ خرداد ۱۳۹۱
در بحث از مذاکرات هسته ای، یکی از اتهاماتی که هر از گاه از سوی مقامات غربی و صهیونیستی متوجه ایران شده، ادعای تلاش ایران برای تطویل مذاکرات، بدون داشتن قصدی جدی برای رسیدن به توافق است. اما روزنامه گاردین در این باره نظر دیگری دارد.

به گزارش «تابناک»، روزنامه انگلیسی «گاردین» در مطلبی درباره مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 نوشته تنها از طریق ادامه این مذاکرات می توان نسبت به موفقیت آن امیدوار بود.

گاردین می نویسد کشورهای عضو 1+5 تاکنون در نگه داشتن ایران پای میز مذاکره از یک سو و اتخاذ موضعی واحد و پرهیز از اختلاف های درونی از سوی دیگر، موفق عمل کرده اند. این در حالی است که پیشینه مذاکرات ناموفق و نیز مخالفت های اسرائیل و کنگره آمریکا نشان داده کار انجام شده، کار آسانی نبوده است.

با این حال، به نوشته این روزنامه، آنچه مهم است، هدفی است که در مذاکرات مورد توجه غرب است. در خوش بینانه ترین حالت، حصول توافقی قطعی، قابل اجرا و پایدار مدنظر است که موجب فروکش کردن بدگمانی ها نسبت به برنامه هسته ای ایران شده و عرصه را برای همکاری ایران و غرب در طیف وسیعی از موضوعات باز نماید.

اما در طرف دیگر ماجرا، می توان احتمال داد که هدف از مذاکرات، تلاش برای افشای به اصطلاح رویه نامناسب ایران و نیز هم رأی کردن جامعه بین المللی علیه ایران، همزمان با تشدید تحریم ها باشد. به نوشته گاردین، اگر هدف نهایی، تغییر نظام و یا تحریک ایران برای توجیه مداخله نظامی علیه این کشور باشد، چنین سیاستی قابل درک است؛ اما به نظر نمی رسد این نتیجه مدنظر اروپا باشد.

به این ترتیب، تحلیلگر این روزنامه نتیجه می گیرد که باید به سمت اهداف قابل حصول حرکت کرد. در این میان، بهترین گزینه، توقف بخشی از غنی سازی (غنی سازی با درصد بالا) در ازای برداشته شدن بخشی از تحریم هاست. 

در غیر این صورت، هدف واقع بینانه دیگر، می تواند ادامه گفت و گوها و برگزار کردن مذاکرات بیشتر باشد تا از این راه، با توسعه درک مشترک، دو طرف خود را برای زمانی که فضای بیشتری برای مصالحه فراهم شود، آماده کنند.

در این سناریوی سازنده اما فاقد قطعیت، ایران از هرگونه جهش چشمگیر در برنامه هسته ای خود احتراز می کند و در عین حال، اسرائیل نیز به دلیل در جریان بودن مذاکرات، دست به حمله ای پیشگیرانه علیه تأسیسات هسته ای ایران نمی زند.

گاردین می افزاید موضع اروپا تاکنون این بوده که تحریم های موجود و نیز برنامه خود را برای تحریم های آتی علیه ایران حفظ کند. چنین موضعی ممکن است برای مراحل آغازین مناسب باشد، اما در صورت موافقت ایران با تعلیق غنی سازی 20 درصدی و افزایش بازرسی های آژانس، اروپا مجبور به انتخاب خواهد بود. در این حالت، پیشرفت در مذاکرات با ایران و تن دادن به موضع اعلامی آمریکا، دو امری هستند که با هم ناسازگار به نظر می رسند.

این روزنامه در نهایت اشاره می کند در سال انتخابات آمریکا و در زمانی که رقبای جمهوری خواه، اوباما را به نرمش در برابر ایران متهم می کنند، مقامات آمریکایی در موقعیتی نیستند که بتوانند تحریم های خود علیه ایران را کاهش دهند. 

در این شرایط، یک ابتکار عمل سنجیده از سوی اروپا در جهت به تعویق انداختن تحریم های خود علیه ایران، می تواند کلید تسهیل پیشرفت واقعی در مذاکرات و یا حداقل تضمینی برای ادامه مذاکرات باشد. در حقیقت، در زمانی که دست اوباما بسته است، اروپا باید بر مبنای قضاوت خود عمل کند.

علاوه بر این، اروپا باید طرح جایگزینی شامل تعریف دقیق نقش و ابزارهایش برای جلوگیری از توسل اسرائیل به گزینه نظامی در اختیار داشته باشد.
مجله خواندنی ها
مجله فرارو