bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۱۰۲۲۵۵

كيومرث پوراحمد: اصغر فرهادی را شلاق بزنید؛ دل بعضی ها خنک می شود!

تاریخ انتشار: ۱۱:۲۸ - ۲۹ دی ۱۳۹۰


کیومرث پوراحمد این روزها چونان پروانه ای است که پیله غم هایش را دریده و به آسمان شادی پرکشیده! اصغر فرهادی فیلمساز محبوب اوست؛ بنابراین چندان عجیب نیست که اعطای جایزه گلدن گلوب به "جدایی نادر از سیمین"، در این سال های زمستانی سینمای ایران، برای کارگردان "بی بی چلچله" بهار باشد.

پوراحمد اگر چه وجودش آکنده از تلخی هایی است که آبشخورشان دگماتیسم حاکم بر هنر این مرز و بوم است، ولی در 62 سالگی، با امیدی جوانانه، جایزه اسکار احتمالی "جدایی نادر از سیمین" را پایان شب یلدای سینمای ایران می داند و امیدوار است که با این جایزه، اتوبوس شب در این سینما به ایستگاه آخر خود برسد.

او در گفتگويي اصغر فرهادی را می ستاید و منتقدان "جدایی نادر از سیمین" را به باد انتقاد می گیرد؛ نقدهای پوراحمد بر منتقدان سیاسی و غیرسیاسی اصغر فرهادی، درشت می نماید و درست. سخنان این فیلمساز طناز تلخ مزاج را بخوانید.

آقای پوراحمد، مراسم اعطای جوایز گلدن گلوب را دیدید؟ وقتی اصغر فرهادی جایزه را برد، چه احساسی داشتید؟
خانه ما خانه 35 سال ساخت است. شوفاژهای خانه خراب شده و خانه سرد است. سرد سرد! توی این سرما دیروقت شب جلوی تلویزیون نشسته بودم و منتظر شروع پخش مراسم گلدن گلوب بودم. شروع شد و دیدم. دیدن چهره هایی که آنها را دوست داریم.

بازیگرانی مثل مورگان فریمن که در فیلم درخشانی از کلینت ایستوود، نقش نلسون ماندلا را بازی کرد و یا آنجلینا جولی با آن پس زمینه کارهای انسانی اش یا آل پاچینو، براد پیت، یا سیدنی پواتیه که جایزه یک عمر فعالیت مورگان فریمن را اعلام کرد، وقتی ما جوان بودیم، برای خودش سوپراستاری بود! جرج کلونی دوست داشتنی و اسکورسیزی بزرگ (رئیس) و استیون اسپیلبرگ که به راستی در حد هیچکاک و فورد تاریخ ساز سینماست. و دی کاپریوی همیشه دوست داشتنی ، یعنی همه کسانی که برای ما رویا می سازند و ما با آنها زندگی می کنیم و بهترین فیلم های جهان را از آن ها می بینیم، در مراسم گلدن گلوب حضور داشتند.

در چنین جمع پرستاره ای، مدونا - که مولانای ما را به جهان شناسانده است - نام اصغر فرهادی را اعلام می کند و جایزه را به اصغر فرهادی می دهد. اصغر فرهادی هم آمد و خیلی مختصر اما درجه یک و عالی حرف زد. یک جمله کوتاه گفت و در همان یک جمله خیلی حرف ها را زد، گفت که مردم ایران واقعاً‌ صلح طلب هستند.

در چنین شرایطی، یعنی در یک شب سرد زمستانی، با این وضعیتی که جامعه سینمای ما دچار آن شده است، یعنی انحلال خانه سینما، مشکلات فیلمسازی و انواع و اقسام فشارها... به قول رند خراسان مهدی اخوان ثالث: هوا بس ناجوانمردانه سرد است / سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت / که سر ها در گریبان است/ زمستان است / زمستان است! اما جایزه ای که اصغر فرهادی برد، این زمستان را برای من بهار کرد.

با خودم فکر می کردم که امسال، بعد از چند سال که ذهن و دست و قلمم قفل شده و نمی توانم برای ماهنامه فیلم بهاریه بنویسم، الان روح و دست و قلمم آماده نوشتن یک بهاریه است. بهاریه را وقتی می نویسم که بهاریه های "جدایی" باز هم بهاری تر شده است. فرهادی و جولی

جدایی نادر از سیمین طی کم تر از یک سال 53 جایزه گرفته و من فکر می کنم که جایزه اسکار را هم ببرد و بالاخره ما می توانیم طعم خوش اسکار را هم بچشیم. بدون تردید اسکار مهمترین جایزه سینمایی جهان است زیرا کسی که حتی فقط کاندیدای دریافت این جایزه هم می شود، تحولی اساسی در زندگی اش رخ می دهد. اسکار تنها جایزه ای است که زندگی برنده اش را زیر و رو می کند.

اسکار احتمالی جدایی نادر از سیمین مهم تر است یا نخل طلای طعم گیلاس کیارستمی؟
اسکار مهمتر است. جوایز جهانی هیچ تاثیری در سینمای ایران و زندگی برندگان شان ندارند. فقط جوایز جشنواره های کن، ونیز و برلین ممکن است در زندگی فیلمسازان تاثیرگذار باشد؛ تأکید می کنم: "ممکن است. "تازه باید ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار باشند تا نخل طلای کن یا شیر طلایی ونیز در زندگی یک فیلمساز تاثیر ویژه ای بگذارد؛ اما اسکار تأثیرش "رد خور" ندارد.

اسکار جایزه ای است که سرنوشت یک سینماگر را تغییر می دهد. نمونه اش شهره آغداشلوی خودمان که فقط کاندیدای اسکار شد اما همین کاندیداتوری زندگی او را متحول کرد و موجب راه یافتن او به بازار عظیم تولیدات سینمایی و تلویزیونی آمریکا شد و الان کارهای او در سطح جهان و با تماشاگران میلیاردی مطرح است و دیده می شود.

شما قبل از موفقیت جهانی " جدایی نادر از سیمین " هم معتقد بودید اصغر فرهادی، جزو بزرگان تاریخ سینمای ایران است.
بله، من حتی قبل از "چهارشبه سوری" چنین حرفی زدم. بعد از اینکه دو تا فیلم اول فرهادی را دیدم، یعنی رقص در غبار و شهر زیبا، به این نتیجه رسیدم که فرهادی فیلمساز بزرگی است و با گذشت زمان هم معلوم شد که او نه تنها فیلمساز بزرگی است بلکه بزرگی اش روز به روز بیشتر شده و کارش تکامل یافته.

فرهادی چه در نوشتن فیلمنامه و چه در ساختن فیلمش، روز به روز به کمال بیشتری رسیده و خوشا به حالش که در میانه سالی به چنین جایگاهی رسید. من شخصاً به او خیلی افتخار می کنم و اگر "جدایی نادر از سیمین" اسکار را ببرد، دیگر بهاری همیشه بهار از راه می رسد! اگر تا پیش از این، کسانی بودند که مخالف جایگاه رفیع فرهادی در سینمای ایران بودند، از این به به بعد دیگر همه به بزرگی او اعتراف خواهند کرد.

بین "درباره الی" و "جدایی نادر از سیمین" اگر بخواهید یکی را انتخاب کنید، کدام را فیلم بهتری می دانید؟
جدایی نادر از سیمین، فیلم تاثیرگذارتر و جذابتری است. البته همه فیلم های فرهادی تا به امروز خوب بوده اند. من همین چند روز پیش دوباره "شهر زیبا " را دیدم. واقعاً فیلم جذاب، هنرمندانه و تاثیرگذاری است.

به نظر شما، چرا موفقیت "جدایی نادر از سیمین" با استقبال سرد رسانه های برخی جریان های سیاسی مواجه شد؟
شما در طول این بیست و چند سال گذشته تا به امروز، که سینمای ایران این همه جوایز بین المللی را برده و تعداد این جوایز مدت هاست از مرز هزار گذشته است کدام رسانه دولتی را دیده اید که از موفقیت فیلمسازان ایرانی خوشحال شوند و جشنی بگیرد و شادباشی بگوند؟ وقتی کیارستمی نخل طلا گرفت، با برخورد خیلی سردی مواجه شد. جعفر پناهی هم که شیر طلایی ونیز را گرفت، با او هم همین طور برخورد کردند و...و...و... .

دلیل این برخورد سرد چیست؟
دوست ندارند دیگر ! دوست ندارند، زور که نیست، دوست ندارند. "جدایی نادر از سیمین" مثل خیلی از فیلم های دیگر ربطی به وزارت ارشاد و دولت ندارد. البته خوشبختانه برای اولین بار، من دیدم که آقای شمقدری از "جدایی نادر از سیمین" دفاع کرد و پیامی هم داد و اظهار امیدواری کرد که این فیلم جایزه اسکار را هم ببرد. اما اصولاً این جور فیلم ها ربطی به دولت ندارند و موفقیت شان هم با استقبال مواجه نمی شود.

وقتی می گویم دولتی، منظورم این نیست که بودجه فیلم را دولت داده یا نه . منظورم این است که فیلم به سفارش دولت ساخته شده باشد. "اتوبوس شب" یا "خانه دوست" عباس کیارستمی هم به یک معنا دولتی بودند؛ چون هزینه ساخت آن ها از سوی سیمافیلم و کانون پرورش فکری کودکان تامین شد. دولت سرمایه این فیلم ها را داد ولی آن قدر سعه صدر داشت که در محتوای آن دخالتی نکند. ولی کدام فیلمی بوده که به سفارش دولت ساخته شود و توانسته باشد در جهان موفقیتی کسب کند؟

برخی به اصغر فرهادی ایراد گرفتند که چرا با آنجیلنا جولی دست داده ای و رفتار دیپلماتیک حکومت ایران را رعایت نکرده ای. نظر شما درباره این انتقاد چیست؟
اولاً اصغر فرهادی دیپلمات نیست که بخواهد رفتار دیپلماتیک حکومت ایران را رعایت کند. اما حالا که چنین کاری کرده، من پیشنهاد می کنم وقتی به ایران برگشت، به جرم این که با آنجلینا جولی دست داده او را شلاق بزنند! اصغر فرهادی را به دادگاه ببرند تا معلوم شود که دست دادن با زن نامسلمان چند ضربه شلاق دارد. بعد شلاقش بزنند! این خیلی خوب است و تکلیف دیگران را هم روشن می کند. مجلس هم که تصویب کرده است مجازات آنتن ماهواره داشتن شلاق است. اساسا شلاق خیلی کارساز است و همه مسائل را حل می کند ،‌تردید نکنید. به خصوص شلاق زدن فرهادی دل بعضی ها را خنک می کند.

ارزیابی تان از موضع ابراهیم حاتمی کیا درباره "جدایی نادر از سیمین" چیست؟
حاتمی کیا زمانی فیلمساز محبوب من بود ولی الان برای من نه تنها محبوب نیست بلکه نامحبوب هم هست. به غیر از حاتمی کیا، شنیدم که مسعود فراستی هم افاضاتی فرموده اند. حرف این ها واقعاً چه اهمیتی دارد؟ فیلمی با این وسعت در جهان دیده شده و جهان را تحت تاثیر قرار داده است، بگذار دو نفر هم هر چه می خواهند بگویند. یکی نیست بگوید آقای حاتمی کیا! جنابعالی که خودت رفتی آلمان و فیلم ساختی و خود من را منقلب کردی و آن موقع بهت دست مریزاد گفتم. اگر فیلمت جهانی نشد به اصغر فرهادی چه مربوط است؟

یعنی موضع حاتمی کیا را ناشی از حسادت می دانید؟

چیزی توی این مایه ها! وگر نه اصغر فرهادی، کی در صف "سفارت خرس نشان " ایستاده است؟ فرهادی کدام فیلمش را برای فستیوال های جهانی ساخته است. فرهادی فیلم هایش را برای ایران ساخته است. "جدایی نادر از سیمین" در جشنواره فجر هم بیشترین جایزه را گرفت. اکرانش در ایران هم بسیار موفق بود و با استقبال مردم مواجه شد.

اصغر فرهادی آدمی نبوده که فیلم ساخته باشد تا به فلان جشنواره برود. او فیلمی درباره دغدغه های شخصی خودش ساخته است. من این حرف را درباره آن یکی آقا می گویم که فکر می کند اگر دو برنده جایزه اسکار را وارد فیلمش کند، فیلمش اسکاری می شود. چقدر این رویکرد کوته بینانه است. شما باید دغدغه و زخم و خلاقیت داشته باشی تا فیلمت جهانی و اسکاری شود.

منظورتان از "آن یکی آقا" کیست؟
آن یکی آقا، آن یکی آقا است که امروز سبز است و فردا قرمز و پس فردا آبی و روز بعدش بنفش! با هر بادی که می وزد، رنگ عوض می کند. ما زمان شاه هم این تجربه را داشتیم که میلیارد میلیارد خرج کردیم، کل هالیوود را و آنتونی کوئین را برداشتیم آوردیم ایران که فیلم جهانی بسازیم. آن فیلم ها نه در زمان خودش و نه حالا در هیچ جا، مطلقا هیچ جا حتی اسمی ازشان نیست. فیلم ها با تولید و پروداکشن گُنده، گُنده نمی شوند. اصغر فرهادی "جدایی نادر از سیمین" را با همین دوربین های قراضه و امکانات نصفه نیمه ای ساخت که در تولید همه ی فیلم های سینمای ایران استفاده می شوند.

برخی از فیلمسازان قبلاً می گفتند فیلم های کیارستمی تصویری بدوی از جامعه ایران نشان می دهند و به همین دلیل با استقبال غربی ها مواجه می شوند. اما فرهادی در فیلم هایش تصویر بدوی از جامعه ایران ترسیم نمی کند و به محیط های شهری مدرن می پردازد.

دقیقاً. فضا و شخصیت ها و رابطه های "جدایی نادر از سیمین" کجایش بدوی است؟ آدم ها در آپارتمان زندگی می کنند و اتومبیل و ماشین رختشویی و سایر امکانات مدرنی را دارند که در همه جوامع مدرن وجود دارد.

مسائل و دغدغه های شخصیت های فیلم فرهادی، مسائل آدم های شهری و مدرن بود.
بله. هیچ بدویتی در این فیلم نبود. اگر ترسیم بدویت دلیل جایزه گرفتن فیلم های کیارستمی بود، پس چرا "جدایی نادر از سیمین" جایزه گرفت. دلیل این جایزه گرفتن ها، نه پرداختن به بدویت که پرداختن به انسانیت است. پرداختن به عاطفه و جدایی است. دلیلش نشان دادن بچه ای است که نمی داند پدرش را انتخاب کند یا مادرش را. دلیلش نشان دادن آن پدری است که بیماری آلزایمر دارد و پسرش می گوید: "اون نمی دونه من پسرشم، من که می دونم اون پدرمه." این چیزهاست که بر مردم جهان تاثیر می گذارد.

عباس کیارستمی بیش از چهل سال پیش، "نان و کوچه" را ساخت که اولین فیلمش بود. کیارستمی "نان و کوچه" را با نگرش کاملاً متفاوتی نسبت به همه فیلمسازان جهان ساخت. او آخرین فیلمش یعنی "کپی برابر اصل" را هم با بینشی کاملاً متفاوت از همه فیلمسازان دنیا ساخت. اصلاً بینش ویژه عباس کیارستمی موجب موفقیت های او در دنیا شد، نه ترسیم تصویر بدوی از جامعه ایران.

کیارستمی البته پیشرفت و تکامل داشته اما پایه بینش کیارستمی به عالم و آدم، از ابتدا همین بینش ویژه بوده است. اگر این آقایان منتقد این نکته را درک کنند و حسادت هم نورزند، دیگر چنین انتقاداتی را مطرح نمی کنند.

در ایران عموماً اقشار متوسط و مدرن جامعه ایران از "جدایی نادر از سیمین" استقبال کردند که نیروهای اجتماعی دموکراسی خواه جامعه ایران ارزیابی می شوند. این هم انگار در برخی از موضع گیری ها علیه "جدایی نادر از سیمین" تاثیرگذار بوده است.
جدایی نادر از سیمین، فیلمی است مربوط به طبقه متوسط جدید. اصغر فرهادی هم خودش عضو همین طبقه است. او درباره طبقه خودش فیلم ساخته است. اگر این فیلم تاثیرگذارتر از "رقص در غبار" است، علتش همین است که او درباره کسانی فیلم ساخته که آنها را به خوبی می شناسد.

مسعود بهنود هم در جایی نقدی بر اصغر فرهادی نوشت. حرف او این بود که اصغر فرهادی در مراسم گلدن گلوب می توانست جملات عمیق تر و فکر شده تری بگوید و ای کاش از آن تریبون استفاده بهتری می کرد.
بله، شاید اگر فرهادی مشورت می کرد، می توانست جمله بهتری بگوید. ولی به نظر من، همین جمله او هم خیلی خوب بود. او با همین جمله کوتاهش درباره "مردمی که صلح طلب اند"، خیلی چیزها را گفت. دمش گرم!

bato-adv
ناشناس
-
۱۰:۲۸ - ۱۳۹۰/۱۱/۰۳
آقايون خواهش مي كنم! ما ايرانيها مركز عالم هستيم! همه زنهاي دنيا ... اند و همه مردان دنيا هم.....و جاسوس و عمله و اكره غرب! فقط ما خوبيم ما و فقط ما! به افتخارخودمون!!هنر يعني ما ! پزشكي فقط ما! فلسفه فقط ما! هندسي و تكنولوژي فقط ما!! هنر فقط و فقط ما! بقيه دنيا هيچي نمي فهمن!!!!!فقط ما مي فهميم و هرچي هم ما نفهميم حتما بي ارزش بوده كه نفهميديم!!!
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۲:۴۳ - ۱۳۹۰/۱۰/۳۰
در رابطه با اون اقایی که پاراگراف بندی کردند خواستم بپرسم اولا نگفتی اتفاقات تو فیلم در جامعه ما مصداق داره یا نه؟ دوما با شلاق زدنش موافقی؟کفایت میکنه ؟یا اعدامش کنیم؟سوما شما که علم و هنر رو با هم مقایسه میکنی میشه بگی اب بهتره یا نان؟ چهارما نظر تایید بعضیها چه تاثیری در ارزش این جایزه داره؟چهارما نمیدونم چرا تو مملکت ما همه علم غیب دارن و نیات مردم رو از فواصل نا محدود زمانی و مکانی متوجه میشند و چه درست هم متوجه میشند.پنجما چرابعضیها به نفعشون یه موقع ایشالله گربه است و اگه نفعی داشت گربه هم سگه؟پنجما چرا تا وقتی میشه سرمونو بالا بگیریم و بگیم هنر نزد ایرانیان است و بس هنرمند خودمونو بی ارزش کنیم؟فکر نمیکنید مثلا در این مورد این نظر شما رو باید دشمنامون بگن و ما در جواب بگیم لیاقتشو داشتیم و شما دستتون به گوشت نرسیده؟اینطور نیست؟
ناشناس
UNITED STATES
۰۰:۱۴ - ۱۳۹۰/۱۰/۳۰
پاینده باشید آقای پوراحمد مرد بزرگ سینمای ما. نه فقط برای دفاعتان از فرهادی بلکه بخاطر هنر ارجمندتان؛ اخلاصتان ؛ صمیمیتان و دلتان که با مردم ایران است.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۲۳:۵۴ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
این پوراحمد بابای فرهادی نیست ؟
آیا از سوابق لیدی با شخصیتی چون مدونا خبرداره من عشق این یارو رو به غرب باوردارم بابا خودشو کشت
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۲۳:۱۹ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
یاد بگیریم با شادی های هم شاد باشیم ،یاد بگیریم که هموطن بودن یعنی هم دل بودن ،چه بلایی بر سر ما اومده که اینقدر صف از هم سوا کردیم؟ اینقدر که چشمامونو بستیم که نبینیم هموطنمون خوش درخشیده که تو دنیا دیده شده که تو دنیایی که همه سعی می کنن ما رو تروریسم بخونن پیام صلحمون رو منتشر کنه
بد ملتی شدیم ما بد ملتی...
آقای فرهادی به رسم ادب دستتون رو می بوسم که آبروی ما شدید
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۲۰
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۲:۱۶ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
اي ناقلا مراسم رو داشتي تو رسانه ملي ميديدي!؟
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۲:۲۵ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
اي ناقلا مراسم رو داشتي تو رسانه ملي ميديدي!؟
دم همه اونائي كه ايران و ايراني رو در جهان سربلند مي كنن گرم!
ناشناس
-
۱۳:۰۹ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
من هم با ایشان موافقم که شلاق بسیاری از مشکلات را حل می کند .
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۳:۱۳ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
درود ب تو با این حرف های منصفانه.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۳:۱۵ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
گرمی ماهواره سردی شوفاژراازبین برده بود جیگر
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۳:۱۹ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
1. سه پاراگرافِ اول تهوع آوره
2.وقتی کسی اسپیلبرگ رو در ردیفِ فورد و هیچکاک قرار میده و از مادونا و آنجلیناجولی طوری حرف میزنه که انگار مادام کوری و رزا لوکزامبورگ باید بیان جلویِ فهم و شعورِ این دوتا خانم بوق بزنن، کاملا تکلیفِ خودش رو برایِ خواننده مشخص میکنه.
3.من نه حاتمی کیام که بشه بهم گفت حسودی میکنم، نه فراستی که بهم انگِ عقده ای بودن بزنید و نه سلحشور که راحت روانی فرضم کنید! الحمدالله فیلم هم نمیسازم که بخوام با تخطئه ی فرهادی اسمی برایِ خودم دست و پا کنم، و نه اصلا اسمی در این جا از من هست؛ اما به خدا سوگند میخورم که جدایی فیلمِ خیلی بزرگی نیست! آقایون، آقایِ پوراحمد، ده سالِ دیگه حاضری دوباره بشینی این فیلم رو ببینی؟ اصلا این فیلم طوری هست که آدم هر چند وقت یه بار هوس کنه دوباره ببیندش؟ این فیلم خیلی زودتر از فروکش کردن هیجاناتِ شماها فراموش میشه!
4. ماها که جوگیریم، اما علت علاقه ی غربی ها به فلیم تنها و تنها نشون دادنِ جامعه ی ایرانی به شکلیه که اونها تو سر داشتن، یعنی احترام گذاشتن به استریوتایپ هایِ ذهنِ غربی: جامعه ای نیمه مدرن با مشکلاتِ شدیدِ اخلاقی که همه قصدِ فرار از اون رو دارن!
5. داریوشِ مهرجویی تا مهمانِ مامان -این اواخر رو کاری ندارم- بزرگترین، خلاقترین و روشنفکرترین کارگردانِ ما بود، چرا باقالی هم بارش نکردن؟ سواله واقعا! مگه هامون یا گاو یا پری چی کم داشتن؟ اینا کمترن از جدایی یا الی؟ به خدا سوگند نه، اینا موندن ولی معلوم نیست جدایی بمونه، یعنی راستش رو بخوایین نمیمونه! تنها مشکلِ فیلم هایِ امثالِ مهرجویی یا فیلم هایِ قدیمی ترِ حاتمی کیا و امثالهم، اینه که فقط احترامِ بنده وار به ذهنِ انسانِ غربی رو کم دارن؛ کاری که کیارستمی با فیلماش خوب بلده انجام بده و فرهادی هم از قضا و به صورت اتفاقی درست انجام داده!
6. فرض کنیم فرهادی امروز اسکار بگیره، از فردا سینمایِ ما میشه هالیوود؟ (میخوام صد سالِ سیاه نشه البته)، نه برادران، نمیشه، فقط فرهادی به نون و نوایی میرسه، آقایِ پوراحمد همون پوراحمد باقی میمونه، پوراحمدی که اتوبوسُ شب رو هم با هزار زور و بدبختی باید بسازه.
7. از این لحظه کمترین اهمیت و احترامی برایِ آقایِ پوراحمد قائل نیستم.
یا علی
ناشناس
-
۱۳:۲۷ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
دلبندم ان آنجیلنا جولی نبود بلکه مدونا خواننده و اهنگ ساز بود...دقت کن عزیز دلم......
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۳:۳۰ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
چون ز دل برآيد، لاجرم بر دل نشيند
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۳:۳۶ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
به این دوستی که گفته" 1. سه پاراگرافِ اول تهوع آوره " و 7 بند نظر داده باید عرض کنم که طرز فکر شما مشکل داره کمی منصف باشید. البته پوراحمد هم مطمون هستم که احتیاجی به احترام شما نداره و حرف آخر اینکه حرف حق تلخه
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۴:۱۹ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
بدبخت فکر اون دنیات باش
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۴:۵۰ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
به اون آقایی که 10 بند افاضات فرمودن یه لیوان آب یخ بدین سکته نزنن یه وقت بنده خدا! حیفه ما همچین کارشناسای بزرگی رو از دست بدیم!
حرفاشون منو یاد بزرگترین پیش گویی های تاریخ انداخت. مخصوصا اون سوگند خوردناشون که ناخودآگاه قطرات اشک رو از چشمای آدم سرازیر می کنه. احسنت! احسنت!
ناشناس
-
۱۴:۵۵ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
به اون بازدیدکننده ای که 7بند ایراد گرفته و آخرش گفته "یا علی"از قول من بگین "علی یارت"!!!!
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۱۵ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
چقد زود تصمیم می گیریم مهر ابطال می زنیم .اقای پور احمد حرف دلش را گفته حداقل بگو همه حرفاش غلطه ولی احترام قائل نبودن بخاطر نظری متفاوت بسیار تند و سطحی است اگر چه شروع احترام قائل شدن این اقا برای پوراحمد هم جای بحث دارد. صف طویلی از خاکستری ها در حال تشکیل است
ناشناس
UNITED STATES
۱۷:۰۴ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
پور احمد حرفهای ناگفته دل همه رو زد .درود بر تو....
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۷:۵۰ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۹
درود بر تو مرد بزرگ و شجاع،درود بر فرهادی،درود بر جدایی نادر از سیمین و بسوز چشم آن کسی که نمیتونه ببینه!!!!!!!!!
مجله فرارو