تفال به حافظ شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳؛ ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی...

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
من نگویم چه کن ار اهل دلی خود تو بگوی

بوی یک رنگی از این نقش نمی‌آید خیز
دلق آلوده صوفی به می‌ناب بشوی

سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن
ای جهان دیده ثبات قدم از سفله مجوی

دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عیش درآ و به ره عیب مپوی

شکر آن را که دگربار رسیدی به بهار
بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی

روی جانان طلبی آینه را قابل ساز
ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

گوش بگشای که بلبل به فغان می‌گوید
خواجه تقصیر مفرما گل توفیق ببوی

گفتی از حافظ ما بوی ریا می‌آید
آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی

شرح لغت: بیخ نیکی: بیخ درخت نیکی/ مفرما:مکن.

تفسیر عرفانی:‌

۱- به مشورت اهمیت دهید و برای اجرای کارهایتان از افراد مطلع بهره بگیرید. همیشه صله رحم و دید و بازدید، بویژه با اقوام و خویشان را به جا آورید و نسبت به پدر و مادر کاملاً خاضع باشید که سعادت دنیا و آخرت است.

۲- از زندگی نسبتاً خوبی برخوردارید. ۴ فرزند در طالع دارید. نگرانی شما بی جهت می‌باشد، زیرا به زودی گشایش بسیار حاصل می‌شود.

۳- ویژگی‌های شما عبارت اند از: ظاهری آرام، مطیع، مهربان، قدرتمند، با صفا، مخلوطی از احساس و منطق.

تعبیر غزل:

به تازگی خطری جدی از سرت گذشته است. شاکر خدا باش که باز هم می‌توانی زندگی کنی و از زیبایی‌های زندگی لذت ببری. سعی کن شاد زندگی کنی و راه خطا نپیمایی. زمان رسیدن به آرزوهاست، کوتاهی نکن که وقت از دست می‌رود.